tag:blogger.com,1999:blog-68402588652585953842024-03-05T11:11:21.629+02:00Briekmerke op my LewenspadAlmal van ons kom van tyd tot tyd by a plekkie in die lewe waar jy wonder hoekom mense doen wat hulle doen of hoekom dinge gebeur wat gebeur. Meeste van die tyd is ons egter te versigtig om reguit vir antwoorde te vra en dan sloeg ons maar aan ... wel ek het besluit ek gaan maar liewers die reguit vrae vra en dalk 'n paar draaie in die pad mis.Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.comBlogger26125tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-40861186730028144552021-12-23T19:40:00.007+02:002021-12-23T20:14:15.784+02:00Andrè Frederik Serfontein<p>Andrè Frederik Serfontein is wat op sy ID boekie staan en die meeste het hom Klein Andrè genoem. Vir my was hy egter Frikkie, ek kannie die "Klein" storie voor name regtig hanteer nie want die kind word groot en dan is hy 'n blok man en word steeds "Klein" genoem. Maar dis nou maar hoe ek is.</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhHnnpRq3rycMk-vCrtjR_q8hy6SyCTkoS-KULj_rLpIrMlaLhPO61yCCTJCge62Svvh50iyDOl3pVbI0hoZHvWTtb7eXV8KmgT5EmIOViIi3zGb1OBOp_rK33NGpG9yDkCfFYi1JeLt2fzM8PL14SknBI-hF_dTO-ezlLFdbvHDJio3lRkQzFw60lx=s1024" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="1024" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhHnnpRq3rycMk-vCrtjR_q8hy6SyCTkoS-KULj_rLpIrMlaLhPO61yCCTJCge62Svvh50iyDOl3pVbI0hoZHvWTtb7eXV8KmgT5EmIOViIi3zGb1OBOp_rK33NGpG9yDkCfFYi1JeLt2fzM8PL14SknBI-hF_dTO-ezlLFdbvHDJio3lRkQzFw60lx=s320" width="320" /></a></div><p>Vandag is 'n droewige dag in die familie, jy is weg Frikkie en ek sal nooit weer jou lag hoor nie.</p><p></p><p>Van kleintyd af was jou groot glimlag en vonkelende ogies die ding wat my die meeste getref het van jou. Daardie oë het altyd gevonkel en jou lag was so aansteeklik dat almal in jou omgewing net eenvoudig moes lag.<br /></p><p>Jy was 'n energieke en hiper aktiewe seuntjie. Daai ogies het altyd van kant tot kant geflits, opsoek na die volgende ondeunde ding om aan te vang. Jou energie en lus vir die lewe was alombekend en jy het altyd geborrel.</p><p>Soos jy groter word het dinge ook groter geword. Weg was die dae van volle vaart in Smith straat af op daai plastiek skopfietsie en dit het trapfietse geword. Later bergfietse en toe motorfietse. Jy was vreesloos en so taai soos 'n ratel. Niemand weet seker regtig hoeveel snye, knoppe, kneusplekke en breke het jy in jou lewe opgedoen nie maar, elke keer het jy opgestaan en teruggekom.</p><p>Toe kom die karre en saam met dit die noue ontkomings want jy het in die rooi lyn gelewe.</p><p>Op jou troudag het ek gesien hoe straal jy van geluk en heimlik het ek gehoop dat jy nou darem tot bedaring sal kom. Maar getrou aan jou natuur was dit steeds voet in die hoek. Vandag dink ek daaraan en wonder of jy nie diep binne jouself altyd geweet het dat die tyd min is en dat jy die myle moet in kry ... wie sal ooit weet.</p><p>Toe Liam gebore is het jy absoluut oorgeloop van trots en vreugde en ek het gesien met hoeveel liefde en deernis in jou oë kyk jy na daardie seuntjie van jou. En toe kom die donkerwolk voor die son in en soos Liam agteruit gegaan het, het die vonkel in jou oë verdof. Sy lyding was verskriklik en jy het bitter swaar gekry. Hier was iets wat jy nie kon vasdruk of injaag nie ... hier was 'n ding wat soos mis om jou gewarrel en jy kon absoluut niks daaraan doen nie want jy kon dit nie in jou hande beetkry nie.</p><p>En toe is hy weg ... net weg, en jy bly agter. Gewond, gekneus en gebreek. My hart het gebloei vir jou maar ek kon maar net in stilte kyk, soos 'n toeskouer in 'n teater waar daar 'n tragedie op die skerm uitspeel.</p><p>Ek en jy het nie ooit werklik 'n verhouding gehad nie behalwe vir die normale oom en broerskind verhouding. Ek glo jy het my repekteer want jy was nooit onbeskof met my nie. Ek het so nou en dan 'n ligte aanmaning gedoen en vandag is ek baie spyt dat ek nie meer gedoen het nie. Maar dis nou te laat vir dit.</p><p>Die laaste keer wat ek en jy saam was, was die dag in die berg met die karretjies. Daardie dag het ek gesien dat jou lag nog daar was maar jou oë het nie gevonkel nie. Dit was asof daar 'n kantgordyn voor die vensters na jou siel toe, getrek was. Iets was weg. Vandag weet ek, jou lewenslus was weg. Jy het maar deur die bewegings gegaan maar jy was nie meer hier nie. Ai ek wens ek het met jou gepraat oor dit maar ek en jy was nie op so plek dat ek dit kon doen nie.</p><p>En nou is jy weg, jy het hierdie aarde verlaat op jou terme, net soos jy geleef het, vreesloos. Maar ou seun, die wonde wat jy hier agterlaat is erg. Snye, skrape, skaafplekke en so paar beenbreke. Elkeen wat jou geken het het sy merk gekry. Die noodhulpkissies is uit en oop. Ontsmettingsmiddels, salf, steke en pleisters. Party gaan vinnig gesond word maar ander gaan tyd vat. Party van die snye is diep en party het selfs die been getref. Almal gaan die littekens oorhou, party s'n gaan net sulke wit strepies op die vel word, ander s'n gaan so persrooi riffie maak, maar party gaan sulke dik blou riwwe word met die gate van die steke wat in sulke mooi rytjies langs die rif lê. Hoe dit ook al sy, die lewe gaan aan.</p><p>Ek weet nie waar jy is nie, ek weet wat ek glo maar dis dit, geloof. Ek glo dat jy nou rus het vir jou siel en dat jy die pyn agtergelaat het ... ek moet dit glo want anders maak die lewe gladnie sin nie.</p><p>Rus in vrede Frikkie en ek hoop as ons weer ontmoet is die vonkel terug in jou oog.</p><p>Groetnis</p><p>Oom Colyn.</p><p>23 Desember 2021.</p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-58971024067336828592019-07-07T12:56:00.000+02:002019-07-07T13:45:49.888+02:00Selfbeskikking - Wolkstaat tot VolkstaatDeesdae is Selfbeskikking 'n Internasionale uitroep. Meer so hier in Suid Afrika. Blankes is onder enorme druk en word uitgemoor, uitgebuit en onderdruk. Die mees belangrike bydra wat ons lewer is die enorme deel van die totale belasting wat ons betaal. Dit alles in ruil vir onderdrukking en uitsluiting.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjWt2ih9-xwRlTocHPmFMVhP3G2d-9eaf0fsOJTQSj6BNv1-w0ne91dk8NOGtxW6NZjFoW6Ts4CCB1RicEIP7mZXtFg6Jld_ZuonLMQvwN1ptMUMDbUwq6hbdNf2Xo5wPjP5rApam_Kcs/s1600/Colyn_Dogs-3871.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="452" data-original-width="802" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjWt2ih9-xwRlTocHPmFMVhP3G2d-9eaf0fsOJTQSj6BNv1-w0ne91dk8NOGtxW6NZjFoW6Ts4CCB1RicEIP7mZXtFg6Jld_ZuonLMQvwN1ptMUMDbUwq6hbdNf2Xo5wPjP5rApam_Kcs/s320/Colyn_Dogs-3871.jpg" width="320" /></a>Om 'n Volkstaat tot stand te bring gaan enorme inspanning kos en sal heel waaskynlik slegs deur 'n bloedige oorlog kan gebeur. Min van ons is lus vir dit. Grootste probleem is dat ons nie werklik 'n vyand het wat duidelik identifiseerbaar is nie. Op die beste is daar 'n paar uitskiet swartes wat as individue verdien om as vyand gemerk te word. So 'n wapenopstand gaan ons nie veel teikens gee nie behalwe as dit op 'n "skiet dood voor die voet" beginsel gebou word. Die beginsel gaan weinig ondersteuning kry.<br />
<br />
Ons leef tans in 'n sterk tegnologiese era en baie dinge is vandag mootlik wat vyf jaar terug ondenkbaar was.<br />
<br />
Afrikaners is bekend daarvoor dat hulle goeie innoveerders is en dat hulle nie sommer terugdeins vir 'n uitdaging nie.<br />
<br />
Ek is van mening dat die eerste stap na selfbeskikking is die vorming van 'n Wolkstaat (Cloud State).<br />
<br />
Die Wolkstaat moet ook gekoppel word aan 'n Krypto Geldeenheid (Coin). Hierdie Coin word dan die geldeenheid van die Wolkstaat en deelnemers koop en verkoop aan mekaar met die eenheid. Natuurlik kan alle belasting nie vermy word nie maar noemenswaardige hoeveelhede van transaksies kan dan die Belasting Gaarders se net mis val. Jy gaan aanvanklik jou Coins met ZAR koop en dis die laaste keer wat Jan Taks daardie geld sien. Aanlyn diensverskaffers gaan betaling neem in die Coin en as die volumes reg groei gaan daar spoedig groot verskaffers opduik wat met graagte die Coin sal aanvaar. Sodra jy wil Coins omruil vir ZAR sal jy natuurlik weer rekening met SARS moet hou maar tot dan is jou Coin eintlik onsigbaar vir SARS.<br />
<br />
Alle intelektuele dienste, grafiese ontwerp ens. kan baie baie maklik verhandel word. Inteendeel, enige ding wat in digitale formaat aangebied word kan aanlyn verhandel word. Onderwys en opleiding kan feitlik 100% aanlyn aangebied word. Sodoende kan ons ons vaardighede, en toekoms van ons kinders se akademiese ontwikkeling, weghou van die barbare af.<br />
<br />
Nog 'n groot voordeel van so Wolkstaat is dat al die duisende Afrikaners wat landuit is kan natuurlik by so gemeenskap inskakel en bydrae. Boere kan deelneem vir Coins maar natuurlik kan ruilhandel ook 'n wesenlike komponent wees. Sodra die Wolkstaat kritiese massa bereik gaan daar derduisende nie-Burgers wil deel in die ekonomie van die Wolkstaat. Met die Coin wat op 'n Internasionale Beurs gelys word gaan deelnemers spoedig sien hoe die waarde van die Coin styg want Krypto Eenhede word sterk gesteun deur verbruiksvolume. So in plaas van 'n tuimelende Rand gaan jy deel in 'n groeiende Coin.<br />
<br />
Burgerskap van so Wolkstaat sal moet gespesifiseer word. Deelname aan die Wolkstaat moet nie ras of etnies gefundeer wees nie maar die Burgerskap moet eenvoudig baie streng bepalend wees. Jy soek nie andersdenkendes as burgers nie. Burgers kan van 'n digitale ID voorsien word wat voordele in die WOLKSTAAT verteenwoordig soos afslag en toegang tot spesifieke dienste en inligting. Die WOLKSTAAT moet ook nie agressief ras gerig wees nie maar bloot beginsel en uitkyk aanmoedig. Burgerskap moet op die basies oorweeg word. So daar is twee deelnemers, Burgers en blote ondersteuners.<br />
<br />
Dawie Roodt en sy span het baie werk gedoen met Crypto Coins en kan 'n groot rolspeler wees in die afdeling. Daar is groot volumes Onderwys hulpmiddels reeds beskikbaar in digitale formaat. Solidariteit kan die rolspeler wees om die aanlyn opleiding te rugsteun met fisiese mense wat optree as "onderwysers".<br />
<br />
WOLKSTAAT burgers kan belê in baksteen bates in dinge soos SolTech en die Universiteit. Alles dinge wat primêr na die behoeftes van die Wolkstaat Burgers omsien. Goeie beleggings bestuur kan Coin Beleggins dwarsoor die wêreld maak en sodoende Wolkstaat Burgers se geld beskerm teen die grypende, stelende hande in die regering. As die Coin aan die US Dollar gekoppel word of aan BitCoin is dit reeds moontlik om oorsese bates aan te koop in sommige lande. Daar is egter meer ervare en ingeligde breins as myne om die potensiaal te ontgin, ek noem maar net die moontlikhede.<br />
<br />
Daar is baie min dinge wat deesdae nie digitaal geakkommodeer kan word nie. So Wolkstaat skep geleentheid vir 'n nugter Media groep en Maroelamedia is reeds sterk gevestig.<br />
<br />
Laat jou gedagtes net vir 'n oomblik gaan en dink aan Facebook en Twitter ... dit is niks anders as WOLKSTATE nie en deesdae begin die gemeenskappe polities raak vanaf bestuurskant af. 'n WOLKSTAAT het nie fisiese grense nie, en dit maak die ding so kragtig. Vir jou as burger van die WOLKSTAAT beteken dit ook dat jy net mooi bly waar jy is. Dit is belangrik want vir die meeste is fisiese migrasie 'n groot kopseer.<br />
<br />
Alles bestaan reeds om 'n WOLKSTAAT te vestig. Al wat nodig is dat iemand die leiding neem, die rolspelers intrek en die ding op die lug sit. Dis my opinie dat as die WOLKSTAAT reg bestuur word en nie uitdagend en konfronterend is nie, kan die entiteit blitsig by miljoene deelnemers uit kom.<br />
<br />
Ek is van opinie dat daar reeds groot Afrikaner entiteite bestaan wat deur "federasie" die WOLKSTAAT in 'n japtrap 'n krag kan maak wat in rekening gehou moet word. Miljoene Coin transaksies in die Wolkstaat gaan SARS laat kots van frustrasie.<br />
<br />
Nouja, daar is natuurlik baie ander aspekte wat in berekening gebring kan word maar so WOLKSTAAT kan geleenthede skep vir deelnemers om die burgers te bevoordeel en te bemagtig sonder dat die Lesufis, Malemas ens. enige rol kan speel. Dit is basies 'n virtuele laer wat getrek kan word en deelnemers en burgerskap is nie iets wat goedkoop rongegooi word nie.<br />
<br />
Dink daaroor en laat jou brein werk ... op die einde is dit ons vindigrykheid en breinkrag wat die land oorspronlik in 'n wêreldspeler opebou het. Daardie breinkrag bestaan nog steeds. So WOLKSTAAT kan dan aan verkiesings deelneem as 'n blok. Daar is reeds politieke partye wat regtig maar almal kan saamtrek onder so WOLKSTAAT en die verdunning van stemme omswaai na 'n konsentraat toe wat duidelik gerig is op SELF BESKIKKING.<br />
<br />
Tradisioneel is ons Afrikaners maar 'n klomp dwarstrekkers tot die stront spat en dan staan ons saam soos min. Dis egter 'n nuwe era en as ons werklik belangstel in Selfbeskikking en oorlewing moet die dwarstrekkey gehou word vir jou braaikamer. Suid Afrika bestaan hoofsaaklik uit twee groepe, Barbare en Beskaafdes ... die twee goed het weinig met ras te doen ... kom ons trek die Beskaafdes in 'n WOLKSTAAT in en hou ons privaat opinies privaat ... niks te doen met die groter doelwitte nie.<br />
<br />
Groetnis.<br />
<br />
<br />Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-83165015231031142422017-04-08T10:53:00.000+02:002017-04-08T11:22:07.251+02:00Djuma - Big Cat Photo SafariThose that know me well will also know that I love photography. My love affair with cameras started in 1970 and over the years I went from running my own studio to taking no photos for almost twenty years and then embracing the digital era, and today I hardly let one day go by without taking a photograph.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1_c0os1A7kgTouo-R2Lgvw_BB4K_mbxTbdtFjtFhSIRQwc0QkB4P7gS9GiBXGlXi8SSdbEobe_fxiV-H65D0kmSFc9TFWhDmTG_C3mrJ5xEvJsXagGQkmmgqPL4JF5GmXX_PeLcDUsZw/s1600/Colyn_Djuma_Blog-4958.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1_c0os1A7kgTouo-R2Lgvw_BB4K_mbxTbdtFjtFhSIRQwc0QkB4P7gS9GiBXGlXi8SSdbEobe_fxiV-H65D0kmSFc9TFWhDmTG_C3mrJ5xEvJsXagGQkmmgqPL4JF5GmXX_PeLcDUsZw/s320/Colyn_Djuma_Blog-4958.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Djuma Sunset</td></tr>
</tbody></table>
I am a member of a PSSA affiliated club and over the years I encountered thousands of photographs that were submitted in competitions. Personally my great love lies in street and low light photography but it was the wildlife photographers that shined at most of the competitions. For me the capital expenditure needed to excel in wildlife photography never made sense. The 600mm lenses are frightfully expensive and then to really use that lens you need to spend a lot of money to get to the places where that lens will pay dividends. Being a Business Analyst by trade, naturally makes me look at any expense with cold and passionless eyes ... that is who I am and how I roll.<br />
<br />
To me, most good wildlife shots are a combination of ...<br />
Access to the wildlife;<br />
The correct equipment;<br />
Knowledge and skill to use the equipment.<br />
These three points would ensure good photographs most of the time.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjh2b4YqW-V0oF1ip3pKUEOOXcjMm6Fi1qV7SoAxzH9mcWC0fRMAQ1598qLAVyBvlWAsJIozVPh85ZThJqRghcU5toEb_gDyimASaHt4OkeGCD304xy2zgF9mxLX7rbuF5NaVn3nio2JjI/s1600/Colyn_Djuma_Blog-4648.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjh2b4YqW-V0oF1ip3pKUEOOXcjMm6Fi1qV7SoAxzH9mcWC0fRMAQ1598qLAVyBvlWAsJIozVPh85ZThJqRghcU5toEb_gDyimASaHt4OkeGCD304xy2zgF9mxLX7rbuF5NaVn3nio2JjI/s320/Colyn_Djuma_Blog-4648.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Cheetah Cub</td></tr>
</tbody></table>
To excel in wildlife photography you need to add an understanding of the role of light and then a lot of patience. These two factors will more than most ensure great wildlife shots. A cheetah shot in the middle of the day will most of the time render only that, a shot of a cheetah. But that same cheetah in the late afternoon can give you spectacular results and it means you need to have the time and the patience to sit and wait for the right moment.<br />
<br />
Big cats are notoriously shy and very stealthy ... so to get good shots of them you need to have a lot of patience and be prepared to return many days without much to show. These are the primary factors that will dictate your success. On top of that you need to be super comfortable with your kit so that you do not blow your opportunities because you get the jitters from the presence of the cat and ruin your shots because of a faulty setting.<br />
<br />
With all of this in mind I made the decision to find an opportunity to get big cat shots ... driving aimlessly through Kruger is just not sensible to me and more than most, it is a huge waste of time and money.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB-0z-DOvl5Eu8j02LuSMV3l5HFRi6lV6IlcEDSgO2xpGgC6z-kUyDtS-R5re9JkQTtHvbfZIBnu7XWb48dj0lgsLElswmJ8urhy8k5q86PtjMnjIjHwKNlFnUUikST4fI79l7aUn-MGE/s1600/Colyn_Djuma_Blog-5109.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB-0z-DOvl5Eu8j02LuSMV3l5HFRi6lV6IlcEDSgO2xpGgC6z-kUyDtS-R5re9JkQTtHvbfZIBnu7XWb48dj0lgsLElswmJ8urhy8k5q86PtjMnjIjHwKNlFnUUikST4fI79l7aUn-MGE/s320/Colyn_Djuma_Blog-5109.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Young Leopard</td></tr>
</tbody></table>
In the second half of 2016 I stumbled onto a promotion by <b>AT CLOSE QUARTERS</b> on Facebook. They were promoting a BIG CAT PHOTO SAFARI at the end of March 2017 in the Sabie Sand and I was immediately very interested. Sabie Sand is known for the presence of big cats and specifically leopard. Furthermore they promised really close encounters and this cancelled the need for that insanely priced 600mm lens. They also offered expert guides that are not only familiar with area and the cats, these guides are also great photographers. It was a five day safari that included eight drives on game viewing vehicles. The time frame suited me, it was not too long and the proximity of the venue meant a lot less traveling for me. The offer appealed to me and I responded. Unfortunately life interfered and I missed the deadline and with great disappointment I read the email that informed me that the trip was fully booked and that there would be another opportunity in August 2017.<br />
<br />
I sulked for a few days and reconsidered my mission ... August is a bad time of the year for me due to business demands and finally I let it go.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuy3vDHJWsoB6dtizoV27W9xktD8ZlMgqW4-jWCaTV1VZQdBy04G5hmH7t6tYydJwcv-qBzyWFaYo_lZJw4H4O4PcfAyQuVvydxpqHG2ahUq9XoSEL03vlc2yLq5kOdcC8hYrFpOF8xks/s1600/Colyn_Djuma_Blog-6163-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuy3vDHJWsoB6dtizoV27W9xktD8ZlMgqW4-jWCaTV1VZQdBy04G5hmH7t6tYydJwcv-qBzyWFaYo_lZJw4H4O4PcfAyQuVvydxpqHG2ahUq9XoSEL03vlc2yLq5kOdcC8hYrFpOF8xks/s320/Colyn_Djuma_Blog-6163-2.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Searching for the cats</td></tr>
</tbody></table>
Great was my surprise when I got a notification in middle March 2017, informing me that there was a cancellation and a spot opened on the Djuma Big Cat Safari. This time I did not waste my chances and pursued the objective aggressively. It was with a great sense of satisfaction that I finally received the confirmation of my spot on the safari.<br />
<br />
Now let me elaborate a bit here. My initial contact with <b>AT CLOSE QUARTERS</b> was with <b>Michael</b>. He was very professional and answered all my questions patiently ... I can be sort of a pain in the ass for details but he kept calm and ticked the boxes off one by one. This was very comforting to me. It gave me the impression that they care about customer satisfaction ... a rare commodity nowadays. Once the financials were out of the way and everything concluded that was required from me ... my next surprise was a WhatsApp message from <b>Villiers Steyn</b>. He introduced himself as one of the guides on the safari and invited me to ask as many questions as I want. Naturally I wanted confirmation of my concerns about focal length and asked if it would be prudent to hire a 600mm lens. His response nailed my last uncertainties down firmly.<br />
<br />
"Your 100-400 on a crop camera is more than enough. We get really close to the cats and the 600mm will be useless in many instances."<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcsAwZtyW2kqtLJJ9Uu9VccAI0SxjMCUgne3-wXyJY6rzQEDHHFaHKw6cusZKda1Fi6rPGbz6T-K4tK60n7FiLUZvS2eddcdW5GHO8DkI4oI8CVHl1jQfp9Tr2Q97T3WoI5ClLsJLe4-s/s1600/Colyn_Djuma_Blog-6744.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcsAwZtyW2kqtLJJ9Uu9VccAI0SxjMCUgne3-wXyJY6rzQEDHHFaHKw6cusZKda1Fi6rPGbz6T-K4tK60n7FiLUZvS2eddcdW5GHO8DkI4oI8CVHl1jQfp9Tr2Q97T3WoI5ClLsJLe4-s/s320/Colyn_Djuma_Blog-6744.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Male Leopard</td></tr>
</tbody></table>
That was it ... I was happy and the bonus was that due to the cancellation, I came on board a mere five days prior to the departure date. So I did not have much time to overthink the mission ... a great bonus to me.<br />
<br />
Then the big day arrived. I was concerned about the route, the R40 is notorious for civil unrest but all reports were positive. I will not elaborate on the last section through Acornhoek because that was pothole hell.<br />
<br />
I arrived at the camp and was immediately welcomed and introduced to the rest of the group. As with most gatherings of this kind, people were cautiously merging together. Six strangers on a vehicle for long hours forces you to form some form of a band.<br />
<br />
From the first drive it became clear that the organizers of the Safari was mission focused and were determined to deliver on their promises. The first cats were cheetahs and I was pleasantly surprised. I was also caught unawares by the way the tracker, driver and guide positioned us. Clearly they knew what was needed to get good shots and Villiers was constantly reminding the photographers about their camera settings and offered guidance. This man was clearly well informed and was sharing his knowledge and experience without much reserved.<br />
<br />
I am not going to go into detail of the whole safari but will summarize my experience.<br />
<br />
The personnel was professional and went out of their way to make the experience one that I will remember forever.<br />
<br />
They delivered on their promises of really close encounters with the big cats of Sabie Sand. We got more than what was expected of Cheetah, Lion and Leopard. Above all ... we got really close to the cats. Many time even too close for the 100mm side of the lens.<br />
<br />
It is long hours in the vehicle every day and you need to prepare yourself for it mentally and physically.<br />
<br />
The professional assistance from Villiers was excellent and he tried his best to ensure that everybody got good shots. During the time between the morning and afternoon drives, he assisted those that were interested in management of images and post processing in Lightroom. So you get the complete package from AT CLOSE QUARTERS. If you went away from this safari without memorable shots of great quality, it was definitely not because of the Safari Operators.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6lUyGOLRANZgGeioQ9zBc6kpQ5qn31l7SBGUuNZKI3dS1dlNDUHw8igQtZVVuGlfJ5JAj1B-BHxhv23KUleF1OPa7W774KsvyMuKq4Qh5kfq-4nQBNiA9ab3ThD8MEwdth41y-1T2JgM/s1600/Colyn_Djuma_Blog-5762.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6lUyGOLRANZgGeioQ9zBc6kpQ5qn31l7SBGUuNZKI3dS1dlNDUHw8igQtZVVuGlfJ5JAj1B-BHxhv23KUleF1OPa7W774KsvyMuKq4Qh5kfq-4nQBNiA9ab3ThD8MEwdth41y-1T2JgM/s320/Colyn_Djuma_Blog-5762.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Lioness in the spotlight</td></tr>
</tbody></table>
The accommodation was good and the food was well prepared.<br />
<br />
In conclusion ... this Safari confirmed my believe that wildlife photography is primarily driven by the opportunities and that luck has got very little to do with it. AT CLOSE QUARTERS delivers the opportunities as advertised and the shots is up to you. They do also contribute abundantly to assist you in getting the actual shots. For me, AT CLOSE QUARTERS is all that they claim to be and I will refer them to any photographer that wants to get those elusive shots.<br />
<br />
Scrolling through my images I am a happy man and at peace. I got what I bargained for. <br />
<br />
Finally I want to thank Michael ... you are a great host and <a href="https://www.facebook.com/visionphotographysa/?hc_ref=SEARCH" rel="nofollow" target="_blank">Villiers </a>... you are a gifted guide.<br />
<br />
<b>You can contact</b> <a href="https://www.facebook.com/atclosequarters/" rel="nofollow" target="_blank">AT CLOSE QUARTERS ... here on Facebook</a>.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<br />
<br />Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-58744375079070522242015-12-03T22:33:00.001+02:002015-12-03T22:33:13.874+02:00My broer - Andrè Serfontein3 Desember 2015 ... dit is my broer Andrè se verjaarsdag. In ons familie is ek die een wat gewoonlik die stories skryf en vandag op jou sestigste verjaarsdag voel ek dat dit nou reg is dat ek vir jou 'n storie skryf.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuxOXu2KZ0Vug5LI2Uf-0AAEGbkz3iXwxvYHSOBsS1MV53zbixOm_GC9KApYmGk7RZrHuRKXUe7sbC26hdaIgKCslQ2kcljt3tJgBvia4E2VvtGGLgjXAF9VT1CXr58WDm6j-QevKuB68/s1600/Colyn_Family-4970.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuxOXu2KZ0Vug5LI2Uf-0AAEGbkz3iXwxvYHSOBsS1MV53zbixOm_GC9KApYmGk7RZrHuRKXUe7sbC26hdaIgKCslQ2kcljt3tJgBvia4E2VvtGGLgjXAF9VT1CXr58WDm6j-QevKuB68/s320/Colyn_Family-4970.jpg" width="302" /></a></div>
Liewe Andrè <br />
<br />
Die eerste herrinneringe wat ek aan jou het is ons dae op Esther, daar naby Bothaville. Dit was sorgvrye dae vir ons en ons het baljaar in die rooi stof en geploeter in die modder om die beeskrippe. Ons was heeltemal te jonk om te kon besef hoe arm ons ouers was nie en hoe hulle soos bywoners op daardie plaas gebly het en byna dag en nag moes werk om die beeste te versorg.<br />
<br />
Al wat ek kan onthou was dat dit 'n duur stoet was en dat pa baie nagte opgestaan het om na die beeste te gaan kyk. Ek kan ook onthou dat toe een bul baie siek word was die advies dat die bul 24 rou eiers moes inkry. Mamma was baie ontsteld want die paar hoenders wat sy aangehou het, se eiers was kosbaar want dit was 'n belangrike deel van ons kos.<br />
<br />
Ons is weg op Bothaville en ek weet nie mooi hoekom nie maar die volgende gedagtes wat ek het was die dae op Suid Witbank. Daar in die ou vervalle plaashuis wat op die grond gestaan het wat die myn oorgeneem het. Dit was my eerste bewuswording van arm wees en hier het ek gesien hoe mamma moes raap en skraap om vir ons kos op die tafel te sit. Dit was hoofsaaklik pap en sous of aartappels en spinasie. Soms was daar wortels of pampoen by.<br /><br />Vrydae was 'n groot ding want dan het oom Dun Ben kom kuier en voëls en duiwe in die sipres laning geskiet. Dan het ons vleis gehad vir so paar dae.<br />
<br />
Pappa het as leerling myner gewerk op Tavistock en moes die 10 kilometer elke oggend 03h30 aanpak op 'n trapfiets. Wind en weer was nie 'n saak nie. Saans het hy eers na donker by die huis opgedaag en baie aande moes hy aan die fiets werk om reg te wees vir die volgende dag. Ek en jy het ons dae omgespeel onder die bome. Ons het tolletjie trekkers gehad wat ouma ons geleer maak het en oupa het ons leer om kleiosse te maak.<br />
<br />
Volgende is pappa bevorder tot myner en toe kry ons 'n huis op die property. Hier op Tavistock het ek en jy eers regtig mens begin word en soos die jare verbygegaan het ons geleer dat mens op die einde van die dag net werklik op jou familie kon staatmaak. Die myne was nie 'n plek vir pissies nie en ek en jy het ons deel gehad van die vuisgevegte. Ek meer as jy want ek was mos 'n klein laaitie en die grotes het my geboelie. Ek is letterlik groot geslaan en vir a lang tyd van my lewe het ek nie altyd geweet watter oog is blou nie maar ek het altyd geweet een is blou.<br />
<br />
Toe is ons weg Sasolburg toe en die spelery op die grondhope in die nuwe woonbuurt het ons gatte baie laat brand omdat ons stof in die huis ingetrap het. Ons is geleer om netjies te wees, altyd goeie maniere te openbaar en om alles met respek te behandel.<br />
<br />
Daarna is ons Clydesdale toe en dis hier waar ek moes veg vir oorlewing want daai lang Vorster was van plan om ons kreupel te slaan. Ek onthou die dag toe ons besluit het dat dit nou klaar is en dat ons hom by die busstop gaan opkeil. Ek onthou hoe jy langs hom gestaan het waar hy vir my gewag het om uit die bus te klim. Ek onthou hoe klein en skraal jy teen hom gelyk het terwyl ek in die bus gestaan het met 'n hart wat in my keel klop. Vrees wat my laat bewe het en ek kan daardie gevoel van totale wanhoop baie goed onthou. Maar diep binne my het ek mamma se stem gehoor ...<br />
<br />
"Serfonteins is nie van popstront gemaak nie."<br />
<br />
Ek het geen ander uitweg gehad nie ... ek moes by daai bus uitklim en onder op die grond het Vorster my ingewag met a grynslag op sy gevreet. Iemand het aan my gestamp van agter af en ek het geweet ... nou of nooit. Met 'n sagte skietgebedjie, ja ek het liewe Jesus gevra om my te help, doen ek toe die ondenkbare ... ek duik uit daai bus uit reg op hom af. Ek onthou die kyk in sy oë en ek toe weet ek ... jy is myne. My kop het hom in die gesig getref dat ek net sterretjies gesien het maar toe hy strompel toe val hy oor jou en ek is bo op hom. Hy het my afgestamp en orent probeer kom toe slaan jy hom met jou boeksak. Daai hou was al wat ek nodig gehad het en toe spat die kak.<br />
<br />
Sy gillende ma het my van hom afgesleep en bloed het uit sy neus en mond gestroom. My vuiste het soos suiers gewerk en die heeltyd het ek geweet as hy opstaan is ek dood. Maar hy konnie opstaan nie. Sy ma het hom weggedra. Dit was ook een van die min fights waar ek nie stukkend geblixem was nie. Die res kan jy goed onthou ... die belangrikste was, met daai een shot van jou boeksak het jy my die kans gegee wat ek nodig gehad het.<br />
<br />
Toe later was dit weer op Delmas daai klein vet wetter wat ons fietse se wiele afgeblaas het by die skool. Weer het jy langs my gestaan toe ek hom die middag vaskeer in die fietsloots.<br />
<br />
Toe die riller tyd waar ek en jy in die koshuis beland. Hier was dit weer my size wat teen my getel het en Flip van Wyk het ons kwaai laat les opsê. En toe die dag wat ek nie kan vergeet nie. Pappa gaan Enyati toe en jy word uit die koshuis gehaal om van die huis af skool te gaan. Ek bly agter in Delmas.<br />
<br />
Nouja daai bietjie meer as twee jaar het ek en jy min van mekaar gesien en ons het groot geword. Dit was dan ook die finale ontmoeting met Flip van Wyk wat gemaak het dat ek moes weg uit Delmas. Flip het agtergebly met 'n gebreekte neus, af kakebeen en oë waaruit hy nie kon sien nie.My neus was vir die soveelste keer af en my oë was toegeblixem. Dit was a moerse fight en daar was niemand om van daai badkamer vloer af op te tel nie. Flip is weggedra hospitaal toe en ek moes my maar self bymekaar skraap. Hy het daai aand betaal vir al die hel waardeer hy my en jou vir jare gesit het.<br />
<br />
Eers in matriek was ek en jy weer saam op Volksrust in die koshuis en dit was net a kort tydjie. Daar het ek ook my laaste groot vuisgeveg gehad. Na daardie geveg het ek 'n eed geneem ek sal nooit weer aan 'n mens slaan nie, tensy hy eerste slaan.<br />
<br />
En toe die dag wat jy in Pretoria aankom en slaapplek soek. Dit was ook arm jare daai vir my en jou. Toe is jy weg army toe.<br />
<br />
Later na pappa se dood is jy Paulpietersburg toe. So oor die afstand het ons kontak bly hou en saam radio beheerde karretjies gebou, motorfietse begin ry en later het jy begin visvang saam met my.<br />
<br />
Na my kanker operasies was dit by jou waar ek gaan wegkruip het en vrede probeer maak het met die moontlikheid dat die kanker my gaan verslind.<br />
<br />
Saam het ons reuse besighede opgebou en saam het ons dit sien vergaan. Jy het langs my gestaan toe ek my skiboot die eerste maal in die see ingevat het want jy het gesê ...<br />
<br />
"Broer of jy vat die stokke of ek klim af ... ek gaan nie my lewe in Russel se hande sit nie."<br />
<br />
Wel ek het maar so gemaak en dosyne kere daarna het ek ons deur die branders gevat. Gewillig om dit te doen want jy was langs my.<br />
<br />
En toe veg ons teen Fey ... wat 'n fokken geveg was dit nie. Die dag in die Hooggeregshof toe jy opstaan en vir die Regter sê ...<br />
<br />
"Ek is hier u edele maar my broer gaan namens my ook praat."<br />
<br />
Die emosie was duidelik in jou stem en ook die angs. Daardie dag het ek geweet ... hier is dit nou ... PAYBACK vir daai boeksak shot teen Vorster se kop. En ek het ons vrag opgetel en met trots gedra.<br />
<br />
En so het ek en jy saam uit die stof uit opgestaan en weer voor begin in 1990.<br />
<br />
Nouja ... hier staan ek en jy vandag ... jy is 60 jaar oud en nie een van ons twee het gedink ons sou sestig ooit sien nie. Veral nie na ons van daai graf op Paulpietersburg weggestap het nie.<br />
<br />
Dit is vir my 'n voorreg om die storie vanaand met jou te deel en dit te deel met jou terwyl ons nog altwee hier is.<br />
<br />
Al die dinge wat ek en jy saam beleef het was altyd gebaseer op respek vir mekaar. Ons respekteer mekaar se grense en ons het na die dag wat ouma ons aanmekaar gesit het, nooit weer ons hande vir mekaar opgelig nie. Toe was on laerskool kinders.<br />
<br />
Vandag wil ek net vir jou sê ... ek het nog nooit in my lewe aan jou getwyfel nie en ek respekteer jou onwrikbare wil om voort te gaan. Jy is 'n groot deel van my inspirasie in die lewe en ek is gelukkig om 'n broer soos jy te hê.<br />
<br />
Ons het en sal nog baie bymekaar leer, en ek hoop net eendag sal ons kinders besef wat het my en jou so sterk gemaak soos wat ons is.<br />
<br />
Geniet jou sestigste verjaarsdag en mag die Here jou nog baie lank spaar.<br />
<br />
Groetnis<br />
<br />
Colyn<br />
<br />Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-25148816720463492832015-11-02T11:37:00.000+02:002015-11-02T11:37:19.624+02:00BEE - I am Proud to be WhiteI normally do not write these stories in English but after a lot of soul searching I decided to do this in English for practical reasons.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwfd60NHqvX9u9XyEivx54Zk8NfhsjjMUOZatDQm4N2U6HN9hnD9qr5W2XSKoGgQ7Wl93h7K-GMG6fMGHn3TcB4PATBAUcSnjstyQ-0zbZa6Vdy6zYswKQ4BcaukggdXTR4WCYLOUmG8U/s1600/Colyn_Birds-0029.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwfd60NHqvX9u9XyEivx54Zk8NfhsjjMUOZatDQm4N2U6HN9hnD9qr5W2XSKoGgQ7Wl93h7K-GMG6fMGHn3TcB4PATBAUcSnjstyQ-0zbZa6Vdy6zYswKQ4BcaukggdXTR4WCYLOUmG8U/s320/Colyn_Birds-0029.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Break Free and fly</td></tr>
</tbody></table>
I have a long career in IT ... I published my first commercial application for the Insurance industry way back in 1984 ... most of those that will be reading this were not born then. I am the son of a miner, a father that encouraged me to get educated and avoid to ever go into a mine.<br />
<br />
Throughout my life I have been an innovator and a few things that are now common practice was innovated by me over the years. I was the first person in the world to have a commercial application that allowed people to buy Airtime by SMS. Today it is common all around but back in 2001 when I launched the service, it was a big thing. The well known MPEZA was ripped off from a document I presented to a group of businessmen in Kenya back in 2004.<br />
<br />
Be it as it may ... a costly law suit aginst Vodacom confirmed that Patents is fairly worthless when you are hit by BIG CAPITAL.<br />
<br />
Then in 2009 we got involved in a BEE deal and were promised the moon and the stars. In 2010 we launched the Online facilities for the National Lotto in a BEE partnership with a Johannesburg company. For the sake of decency I will not name any names.<br />
<br />
It started off well but as time went by I could clearly see that this venture is going to crash and burn. As a minority shareholder in the group I had no executive say in the company and basically all my warnings were ignored and my proposals were voted out of existence. Within weeks after the deal was signed with the National Lottery people I saw some really fancy cars in the parking lot.<br />
<br />
Lots of flying between Johannesburg and Capetown, lots of big flashy dining events ... it was just bling and bling and bling.<br />
<br />
My responsibility was with the Technical side and I focused on it. After a year I noticed huge amounts that came into the accounts and then just dissipated ... and then on a day I got a call from a bank ... I had to come in and sign some documents. Now to just clarify it ... I am based in Nelspruit and the company was based in Johannesburg.<br />
<br />
On arrival at the bank I saw that it was Surety Forms for a massive loan ... well, my mother did not raise foolish kids. There was no way that I would sign a surety for a company that I have no executive powers in. I tore the documents up to the horror of the clerk and left the building.<br />
<br />
Well as could be expected I was now the Satan in the eyes of the other shareholders. They desperately needed this loan. My view was ... sell those fancy cars, sell those properties bought with company money, pay back the company loans and you wont need the loan.<br />
<br />
I was branded an AWB Boer and a few other things.<br />
<br />
Within a few months I found myself isolated and blocked out of the company servers. In short ... my technology was simply taken and I was dismissed.<br />
<br />
Ten years of my life down the drain. At the age of 60 ... a time when I was planning my retirement, I was stripped of everything I had.<br />
<br />
My friends and family advised and encouraged me to exercise my legal rights but I simply refused. I will not spend my last days on this earth, in courts.<br />
<br />
Being a Cronic Depression sufferer for more than 30 years made this a very hard time for me. The first few days I spent in isolation in my office, talking to nobody, rarely eating anything and drinking liters of water per day and smoking packets of cigarettes. My mind was in turmoil but an unwavering believe in myself and my capabilities kept me sane.<br />
<br />
On day four I picked my phone up and started making calls ... I was now digging deep ... I have fantastic friends dating back to the 70's. Friends that were wild with me in those years ... riding our bikes and partying till sunrise. These are friends that are now in executive positions and some of then I have not seen in 30 years.<br />
<br />
God promises me that He will not send things into my life that I can not cope with and I took Him by His Word.<br />
<br />
Within hours I got confirmation of support ... now understand this ... ZERO FINANCIAL support, simply technical support.<br />
<br />
A dear friend introduced me to a guy that was also down and out but he had a skill set that I needed. Another guy offered me clandestine support although he was still involved with the company. He knew my abilities and he was shocked at how I was treated.<br />
<br />
Between these three men I got the technical support I needed and I faced my family. They were shocked and stunned but I assured them that we will survive.<br />
<br />
For the next three months I spent 18 to 20 hours in my office, typing like a man possessed. It was September 2012.<br />
<br />
By middle November 2012 the new Application was ready for Beta Testing and then came the nerve wrecking period of Compliance Testing. End of November I ran out of money and my dear wife loaned me a few bucks to pay my bond. My one son gave me some cash for food and I knew that this was the end of the line now ... I wont see December monthend if things dont change soon.<br />
<br />
Well I serve a living God and by the first week in December 2012 the Compliance was signed off and we could start marketing. I am not going to go into details but will say this ... sheer willpower, unwavering Faith and the ability to focus paid off. Now 3 years later I am actually glad I got out of that BEE Hellhole ... the Bible warns us about grouping with the ungodly and this episode confirmed it.<br />
<br />
The BEE Company went down the drain a few months ago and I hear rumours that the directors lost everything and is being sued for the millions squandered. Frankly I dont give a damn ... they got what they deserved ... I feel sorry for the people that lost their jobs and that is all.<br />
<br />
Now the real reason for this document is this ... I see these blacks that post everywhere about redistribution and white privilege and all that racist shit and I think to myself ... you bloody self centered lazy assholes ... instead of complaining, why dont you spend your energy and build your own businesses. Why are you always looking for opportunities to take what you have not worked for. I was forced to start from scratch at the age of 60 and I did it. You blacks have all the advantages of BEE laws and Affirmative action but yet you are still nothing of importance in the economy. I pay taxes and I provide jobs ... and you ... you are living off a handout ... and remember this, if you work as a civil servant, you are enslaved ... always at the risk of loosing your job and then end up with nothing.<br />
<br />
My little struggle is a microsample of the bigger economy ... an economy mainly in the hands of whites, and not because anybody gave it to them ... no, because they grabbed the opportunities, risked all they have and built a business.<br />
<br />
This is why I am "Proud To Be White" ... it was my ancestors that developed this country ... keep on fooling yourself with the belief that life owes you a living ... whites have learned long ago that our destiny is in our own hands. Just remember this, your children will be better informed than you and they will ask you why you have wasted their future.<br />
<br />
Have a nice day and keep on circling the carcasses of history ... bind yourself and your children to a life of scavenging while you have the opportunity to be better but you are too shortsighted to see it.<br />
<br />
Cheers ... I have a business to run but I forced myself to write this piece so that other people can see that you are never to old to start again, provided you have what it takes to succeed.<br />
<br />
The biggest difference today between black and white students is the fact that the vast majority of the white students are learning, learning skills to empower themselves to start their own businesses while the majority of black students are hoping for a good job and salary.<br />
<br />Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-39627943126656685552015-10-19T08:30:00.000+02:002015-10-19T08:30:55.513+02:00Dave Nicolas - Dawid Nicholas SwartHierdie is nie vir my 'n maklike briekmerk om te skryf nie want dit gaan oor 'n man wat ek nie regtig goed geken het nie. Dit gaan oor 'n man wat 'n lewe geleef het wat baie min van ons werklik verstaan het, maar ek moet die storie skryf want elke mens verdien dit om sy storie na te laat vir ander om te lees. Sommige van ons is gelukkig en skryf groot dele van ons storie self ... sommiges het goed opgeleide mense wat hulle storie skryf maar daar is ook baie wat heengaan en niemand skryf sy storie nie ... dit is is vir my nie reg nie want elke mens het 'n storie.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYHbafYfXcoJXtcly0ICswuE0T__TiIKK7G02mBPIpexQ25kIMb3CHG06jupltku08po869dv0mVQxf5PsHXBy498_3Ht9fUWWsKS1kynaBNCXwxzxXj_J8K_pH_eQVBBjKR9eOQBWqeQ/s1600/Colyn_Nico_S-5376.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYHbafYfXcoJXtcly0ICswuE0T__TiIKK7G02mBPIpexQ25kIMb3CHG06jupltku08po869dv0mVQxf5PsHXBy498_3Ht9fUWWsKS1kynaBNCXwxzxXj_J8K_pH_eQVBBjKR9eOQBWqeQ/s320/Colyn_Nico_S-5376.jpg" width="225" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Nico</td></tr>
</tbody></table>
Dawid Nicholas Swart is wat die dominee gesê het die dag toe hy gedoop is maar die mense het hom as Nico geken. So het sy ouers, suster en broer hom geken, Nico en so het ek hom genoem. Ek het hom in die middel sewentigs ontmoet en van die begin af was dit vir my duidelik dat min van ons mense die deuntjie hoor wat in sy kop draal. Hierdie man se "Drummerboy" het 'n pas uitgeklop wat weinig kon hoor. En dit is wat hom merkwaardig gemaak het ... hy het na die ritme geluister en sy pas daarmee gereël ... nooit het hy na 'n ander se "Drummerboy" geluister nie, net na sy eie een.<br />
<br />
Ek is vertel dat sy geboorte 'n helse storie was en die kraamproses het oor 'n baie lang tyd gestrek. Miskien was dit reeds 'n teken ... asof hy nie gebore wou wees nie. Sy kinderlewe was redelik normaal en hy het met twee sussies en 'n boetie groot geword. Maar omdat hy na sy eie "Drummerboy" geluister het was sy jeugjare deurspek met konflik. Ek gaan dit sommer noem wat dit is, hy was hardegat en het homself nie maklik aan displine onderwerp nie. Tussen alles deur was daar een ding wat hy met hartstog begeer het ... hy wou 'n loots word. So kom dit dan dat hy lugmag toe is met groot verwagtinge ... groot was die terleurstelling toe hy nie die keuringsproses slaag nie ... hoekom, dit weet ek nie maar daarvandaan het die man net eenvoudig weggedryf na die rante van die lewe toe.<br />
<br />
Hy is uit die Lugmag uit en het in die wêreld in verdwyn ... niemand weet regtig wat hy alles gedoen het nie want hy het nie sy familie gereeld gekontak nie. Ons weet brokkies van sy bestaan, kitaarspeler in Hillbrow, dan hoor ons hy is iewers op die platteland en so het dit maar gegaan ... weinig nuus van hom. Ja dis reg ... hy het kitaar gespeel vir 'n lewe.<br />
<br />
Toe ek my vrou leer ken het, het ek heelwat stories oor Nico gehoor maar nooit regtig 'n hele storie nie, altyd net sulke brokkies. En toe op 'n dag in die middel sewentigs slaan die man daar uit op die plaas. Nie baie verduidelikings nie en nie baie stories nie ... skielik was hy net daar. My skoonpa was werklik verward ... hierdie was sy kind, sy eersgeborene maar ek kon sien hy het nie regtig geweet hoe om met die man te kommunikeer nie. My skoonma, wel sy was geskok, bedroef en gebelgd maar het nie veel verder gesê nie. My vrou was erg oor hom en daar was altyd 'n spesiale band tussen hulle twee. Sy ander suster en hy het selde om dieselfde vuur gesit en sy jong boetie ... wel die generasie gaping was net te groot.<br />
<br />
Vir my was hy 'n aangename ou in die tye wat ek regtig met hom kon gesels maar daai "Drummerboy" van hom se tune was nie vir my maklik om te vang nie en ek het hom maar so raap en skraap behandel. Vir 'n tyd het hy daar op die plaas rondgehang en dit was vir my opvallend dat hy nie ingeval het en sy pa begn help het met die boerdery nie ... nee hy was maar altyd daar eenkant op sy eie. En hy bou toe 'n hanglider ... dit was nou vir jou 'n ding ... na 'n moerse stryd oorreed hy my om hom op te trek met die bakkie ... wel hy het opgestyg en toe duik hy ... kop eerste in daai rooi Brits grond in. Ek het gedog hy is dood maar wonder bo wonder maak hy homself bymekaar en wriemel onder die rooi sooie uit ... skud sy kop so tweekeer en toe wil hy weer vlieg.<br />
<br />
Voordat ek nog verder kon verduidelik hoekom dit waansin is toe hoor ek my skoonma se gegil ... ja dit was 'n gegil ... en ek kon sommer hoor dat hier kom nou 'n ding!<br />
<br />
Wel sy het 'n oproep ontvang en dit was 'n meisie ... en sy vertel toe dat sy getroud is met 'n ene Dave Nicolas en dat sy pas 'n baba gehad het. Goeie genade ... elkeen kan seker nou maar self dink aan die manewales en histerie wat op daai plaas losgebars het ... sover ek kon onthou was Nico gladnie spraaksaam nie en het net iewers heen verdwyn.<br />
<br />
So het ek Nico dan regtig leer ken ... met 'n vrou en 'n baba. Daar was groot familie onrus oor die naamsverandering en dis nie die plek om daaroor te skryf nie. Op die einde het hy en sy gesin saam met my skoonouers op hulle nuwe bosveld plaas gaan bly.<br />
<br />
Ek het weinig kontak met hom gehad maar as ek daar op die plaas gekuier het was dit vir my lekker om met sy vrou, Caty te gesels en die klein dogterjie, Jenny, het diep in my hart ingekruip ... groot onskuldige ogies en astrante glimlaggies.<br />
<br />
Uit die aard van die saak het ek nie veel van Nico en Caty se verhouding geweet nie en dit was vir my lekker toe ek sien dat sy 'n winkeltjie op die been gebring het. So deur dit alles het ek duidelik opgemerk dat Nico nie eintlik heeltemal betrokke is by die winkel nie en dit was vir my opvallend om te sien hoe afsydig hy lewe. Duidelik was hy nie van plan om die volume van sy "Drummerboy" op te draai nie en het dit met niemand gedeel nie.<br />
<br />
En toe op 'n dag gebeur die ding wat ek glo, Nico totaal herdefinieer het ... stil in die nag het Caty haar goedjies en haar kind in die kar gelaai en die nag ingery.<br />
<br />
Oor die reg of verkeerd van die ding gaan ek nie skryf nie maar die feit bly staan ... Dave Nicolas, soos hy genoem wou wees, het nooit weer herstel van die slag nie.<br />
<br />
Jare het gekom en gegaan en my skoonouers het heengegaan en steeds het Nico dag na dag die pas van sy "Drummerboy" gevolg. Gou het die besigheid wat Caty opgebou het, vergaan en in 'n damp verdwyn.<br />
<br />
Uiteraard het hy en sy broer meer met mekaar te doen gehad want hulle was nou mos ook bure daar doer in die Bosveld. Maar die verhouding was deurspek met konflik want Marius is 'n gedisiplineerde mens en hy kon net eenvoudig nooit aanklank vind by Nico se se "Drummerboy" nie.<br />
<br />
Die laaste klompie jare het Nico se gesondheid agteruit gegaan en in vroeg 2014 het hy hier by my huis opgedaag ... uitgemergel en reeds in die graf, net sy naels het nog aan die rant vasgeklou. Getrou aan haar natuur het my vrou hom met brute geweld uit die kake van die dood geruk en na sewe maande was hy weer soort van mens. Probleem was, jare se verwaarlosing on hardkoppigheid het die kanker 'n goeie vastrapplek gegee en alles wat Daleen vir hom gedoen het was meer uit wanhoop as enige iets anders.<br />
<br />
Hy is terug plaas toe vir 'n tydjie en toe is hy weer hier in my huis. Elke dag moes ek sien hoe die man wegkwyn en dit was vir my ongelooflik moeilik. Hier was 'n man wat sy lewe lank geweier het om die volume op sy "Drummerboy" op te draai sodat ander dit kon deel en nou op die einde is hy in 'n totale staat van vereensaming. Niemand verstaan hom regtig nie en hy kannie die klok terugdraaai nie.<br />
<br />
En so gebeur dit dat die trein hom oplaai op die 14 de September 2015. Nou is sy plek leeg en sy stem stil en ons sal nooit die voorreg hê om die maat van sy "Drummerboy" te hoor nie, hy het dit saamgeneem.<br />
<br />
Ek het gesien hoe die man ly en daar is een ding wat waar is ... hy was so taai soos 'n ratel. Min mense het hom regtig geken en niemand sal seker sy storie skryf of vertel nie. Ek self het verwyte oor my optrede maar ek gaan dit nie vertroetel nie want hoe kan mens werklik 'n band met iemand vorm as jy nie die Drummerboy se tune kan hoor nie.<br />
<br />
Laat sy lewe nie net 'n damp wees nie ... laat ons lesse by hom leer ... laat ons na ons self kyk en vra ... deel ek my "Drummerboy" se beat genoegsaam ... want as jy dit nie doen nie gaan dit 'n eensame pad wees. Terselfdertyd moet ons vra ... luister ons mooi vir die beat van die ander persoon se "Drummerboy" of is ons eie "Drummerboy" se beat so hard dat ons niks anders kan hoor nie.<br />
<br />
Rus in vrede Nico ... jy het nie 'n maklike lewe gehad nie en ek is seker daar is baie dinge wat jy anders sou wou doen as jy kon. As ek aan jou dink dan dink ek aan die refrein ...<br />
<br />
"But I gave it up for music and the Free Electric Band."<br />
<br />
Goodnight.<br />
<br />Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-72349483239453762182015-02-01T10:38:00.002+02:002015-02-01T10:38:36.265+02:00Laevelder Blogger vra vrae ...Vanoggend lees ek hier die stukkie raak wat 'n blogger op Laevelder se webblad skryf ... hierdie blogger probeer hier om op 'n gewaande onskuldige manier debat uit te lok maar sommige vrae wat sy vra is niks meer as 'n bedekte klap na die Afrikaner nie.<br />
<br />
Lees die blog hier ... <a href="http://lowvelder.co.za/248027/netelige-vrae-vir-afrikaners/" rel="nofollow" target="_blank"><b>Laevelder </b></a>...<br />
<br />
Sy maak ewe melding van die ekstremiste se webskakels terwyl sy goeie antwoorde op gewone geskiedenis webwerwe kan kry.<br />
<br />
Ek gaan haar egter vermaak en so paar sinne skryf.<br />
<br />
Ek wil weet:<br />
Wie is “ons volk” of “die volk”? Daar word ook soms verwys na die “boerevolk”.<br />
Na wie word verwys as daar na “volksmoord” verwys word?<br />
Wat en wie is “die Afrikaners”?<br />
Wie is die “liberales” waarna daar verwys word?<br />
Wie is die “linkses” en wie is die “regses”?<br />
Wat is die definisie van “’n rasis”?<br />
Wat word bedoel met “Ons het ’n leier nodig wat opstaan vir die volk”?<br />
Ek kan self lees wat <a href="http://www.gelofteland.org/">www.gelofteland.org</a>, <a href="http://www.boerevryheid.co.za/">www.boerevryheid.co.za</a>, <a href="http://www.boerevolk.org.za/">www.boerevolk.org.za</a>, <a href="http://www.volkstaat.net/">www.volkstaat.net</a> en hordes ander soortgelyke verregse webwerwe skryf.<br />
Boonop hoop ek dat die Afrikaanssprekendes waarna ek hierbo verwys nie noodwendig met verregse standpunte saamstem nie.<br />
<strong>Ek stel belang in die man op straat se definisie.</strong><br />
Ek wonder maar net.<br />
<br />
Dit het my laat dink ... dis duidelik dat die skrywer 'n debat probeer ontlok maar die gebrek aan kommentaar laat my wonder ... het hierdie blogger enigsins 'n gevolg ?<br />
<br />
Ek gaan nou my opinie lewer op hierdie vrae en dit is die opininie van iemand op straat soos die skrywer tenslotte gevra het.<br />
<br />
My siening van wie die boerevolk is ...<br />
In die eerste plek kan jy nie van die boerevolk praat alvorens jy nie bepaal het wie en wat is die Afrikaner nie. Afrikaners is blankes met Europese voorsate wat hulleself hier in Suid Afrika kom vestig het. Hulle was aanvanklik hoofsaaklik boere maar daar was ook ambagsmanne en professioneles onder hulle.<br />
<br />
Hulle praat hoofsaaklik Afrikaans en hulle is Christene. Hulle beskou Suid Afrika as hulle Vaderland en openbaar nie 'n droom om ooit terug te keer na die land van hulle voorvaders nie. Hulle het Suid Afrika getem en opgebou. Afrikaners is vuriglik onafhanklik en selfversorgend en soek nie aalmoese nie. Daar is wel wit mense wat Afrikaner herkoms het maar hulle openbaar nie die welbekende Afrikaner eienskappe nie. Afrikaners is wêreldwyd bekend vir hulle innoverende en produktiewe eienskappe en is oor die algemeen hoog in aanvraag in die arbeidsmark. Afrikaners word respekteer vir hulle durf en daad.<br />
<br />
Dis die mense wat nasate is van die Afrikaners wat aanvanklik as boere die land getem het en verwoed geveg het teen die oorheersing van die Engelse. Na die tweede wêreldoorlog het Afrikaners die ekonomie grootskaals betree en is deur 'n fase van uiterste armoede en ellende om vir hulle 'n staanplek te verkry.<br />
<br />
Volksmoord word vandag min of meer gebruik om te verwys na die onnatuurlike hoë insidensie van moorde op hoofsaaklik blanke mense in die boerdery gemeenskap.<br />
<br />
Die "liberales" is min of meer die groep intelektueles wat publieke platforms gekry het waarop hulle nou tevelde trek teen die breë beginsel basis van Afrikaners. Hulle openbaar 'n skaamtelose gatkruip houding by die huidige regering en maak alles wat lief en dierbaar vir die deersnee Afrikaner is af. Hierdie liberales toon geen respek vir gevoelens van Afrikaners nie en is openlik besig om swartes te paai en te verheerlik. Hulle pleeg kulturele moord net om hulleself te verheerlik. Hierdie liberales verraai die bloedpryse wat hulle voorsate betaal het om aan hulle 'n plek in die son te gee. Maar dis hulle saak want hulle innerlike gevoel van waardeloosheid is wat hulle dryf om so uitgesproke te wees.<br />
<br />
Oor linkses en regses gaan ek niks sê nie want as die blogger dit nie kan sien nie is dit nie my plek om die skille af te haal nie.<br />
<br />
Wie en wat a "rassis" is, dis onduidelik. Die algemene gebruik is egter dat as 'n blanke sou waag om sy misnoeë uit te psreek oor iets dan is hy 'n rassis maar as 'n swarte die vraag moet antwoord oor hoekom dinge skeefloop dan blameer hy apartheid. Dit is min of meer die stand van sake dat slegs blankes rassiste kan wees. Pure sotheid.<br />
<br />
Die kwessie oor 'n leier vir Afrikaners is moeilik maar die waarheid is dat sedert 1994 het die Afrikaner nie meer 'n leier wat onversteurbaar die Afrikaner se belange beskerm in die politieke arena nie.<br />
Kyk maar net na die opslae wat Bok se "De la Rey" veroorsaak het en meer onlangs Steve se sing van die Stem.<br />
<br />
Ek is 100% gekant teen die Feeste wat nou Steve verban en beskou hulle optredes as bedrog teen hulle verklaarde beleid dat die feeste daar is om Afrikaner kultuur te bevorder. <br />
<br />
Dis my opinie dat Steve die aanhang kry wat hy kry omdat hy onbevrees sy standpunt stel as Afrikaner waardes en regte aangetas word. Baie Afrikaners kan hulle self vereenselwig met 'n man soos die want geneties is die Afrikaner 'n onverskrokke wese.<br />
<br />
Ek hoop dit antwoord die blogger se vrae.Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-61994999317765545582014-12-11T13:10:00.000+02:002014-12-11T13:10:11.200+02:00Jammer se GAT<div class="_5pbx userContent" data-ft="{"tn":"K"}">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Laasnag was ek sommer net gatvol ... eintlik gatvol verby. Toe post ek die volgende op my Facebook Wall.</span><br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv6Jdi5nwoX0oRNOF1hWTTkPBV7AjbAo4e3PNuTzVZzZUnczO77eBi_dCUW8upeRd06tC3zBn6RwV1kil2kLWNMLEvLbrg_d8NBxLZarf7TPJsfHf1zNZWl7iKlTYooZc1BQLjL-8sNuE/s1600/_MG_1265-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv6Jdi5nwoX0oRNOF1hWTTkPBV7AjbAo4e3PNuTzVZzZUnczO77eBi_dCUW8upeRd06tC3zBn6RwV1kil2kLWNMLEvLbrg_d8NBxLZarf7TPJsfHf1zNZWl7iKlTYooZc1BQLjL-8sNuE/s1600/_MG_1265-2.jpg" height="180" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Jammer se GAT</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Laat my toe om sommer met die intrapslag my verskoning vir kras taal aan te bied ... ek is bedonnerd oor die ding en soos dit enige moerige boerseun betaam, gaan mooi woordjies nou nie die regte boodskap oordra nie.</span><br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Ek gaan ook vrylik my taal vermeng want dis soos 'n moerige man praat ... nie tyd vir mooi woordjies soek nie.</span><br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br /></span>
<br />
<hr />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ek begin nou stadig maar seker gatvol raak vir die ewige rassisme stront wat elke Jan Rap en sy maat uitbraak.</span></i><br />
<br />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ek is 'n Afrikaner en ek is wit ... ek self het fokkol gedoen om dit te wees.</span></i><br />
<br />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ek is trots op my taal en trots op my geskiedenis.</span></i><br />
<br />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ek skel die wat nie trots op hulle herkoms is nie uit as veraaiers nie ... dit hulle besigheid as hulle waardeloos voel.</span></i><br />
<br />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ek steur my nie aan die wat met oordrewe skuldgevoelens, gevoelens wat
by the way sommer aangeneem is want die meeste van hulle het ook geen
fokken beheer gehad oor wat gedoen is nie ... maar nouja as gatkruip
hulle hare agtertoe blaas ... go for it maar moenie van my verwag om ook
soos jy te voel nie.</span></i><br />
<br />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ek was gebore in a politieke stelsel in wat ek not de fok ontwerp het nie en ook nie noodwendig goedgekeur het nie.</span></i><br />
<br />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ek het by die eerste geleentheid wat ek gekry het gestem dat dit moet eindig.</span></i><br />
<br />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Die argitekte van Apartheid is onder die grond ... as jy so sterk voel
oor verskonings, gaan grou hulle op en blixem hulle tot hulle jammer sê.</span></i><br />
<br />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ek het fokkol om voor jammer te sê met verwysing na die politiek.</span></i><br />
<br />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ek verwag ook nie elke swartmens moet jammer sê vir Bloukrans of die Kerkstraat bomme nie.</span></i><br />
<br />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ek verwag ook nie elke Engelsman moet jammer sê vir die konsentrasiekamp gruwels nie.</span></i><br />
<br />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ek is trots om deel te wees van 'n nasie wat a wilde woeste land getem
het en duisende dinge gebou en gemaak het wat almal vandag nog die
vrugte van pluk ... paaie wat hou, damme wat nie breek nie, kragstasies
wat nie inmekaar moer nie.</span></i><br />
<br />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ek is trots daarop om deel te wees van
'n nasie wat grotendeels in God glo en waar kinders geleer was om mense
en dinge te respekteer.</span></i><br />
<br />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ek is trots daarop om deel te wees van
'n nasie wat nie wag vir giftes en gawes nie maar weet dat harde werk en
disipline beloon word.</span></i><br />
<br />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ek is trots daarop om 'n man te wees wat
as 'n fokker by my huis inbreek om my en my gesin leed aan te doen,
alles in my vermoeë sal doen om hom te stuit, al beteken dit ek moet sy
keel met a knipmes afsny sonder om kak te voel daaroor.</span></i><br />
<br />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Dis wat ek is ... en ek is trots daarop.</span></i><br />
<br />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ek is gatvol dat my kinders benadeel word deur politieke sisteme wat
daarop gemik is om lamsakke en boewe te beloon en die hardwerkendes te
benadeel ... vir dit moet die swartmense jammer sê want dis hulle wat
die boewe bende instem, keer na keer al vir 20 jaar.</span></i><br />
<br />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Gelukkig is
dit ook so dat die Boewe Bende die belastinggeld mors op swierige
wonings, blink karre, obsene salarisse en wilde partytjies in plaas van
mediese dienste en onderwys te verskaf aan die wat vir hulle gestem het
... so Karma is nog met ons en die stemmers kry presies wat hulle
verdien.</span></i><br />
<br />
<i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Nou gaan ek beskuit bak en fok die klomp slapgatte wat net wil preek of bedel.</span></i><br />
<br />
<hr />
<br />
Wel ek het nog so paar dinge om by te voeg ... dinge wat my bloed laat kook.<br />
<br />
Ek is moeg om te hoor wat ons wittes kwansuis by die swartes gesteel het. Dit wissel tussen loutere stront en totale waansin. Maar kom ons kyk wat hulle steel ...<br />
<br />
Hulle steel ons stede en dorpe en vernoem dit na hulle helde ... fokken slapgatte ... as hulle dan 'n held wil vereer hoekom bou hulle nie self 'n stad en vernoem hom nie ... nee, hulle steel ons s'n en vee ons helde se name af van die borde af ... ek wonder of daardie swart helde dan baie gelukkig voel oor hulle 'n gesteelde verering kry?<br />
<br />
Hulle steel ons skole en dan fok hulle die stelsels so op dat dit ontaard in 'n losgat samedromming van rigtinglose kinders wat geleer word dat dit beter is om 'n GRANT te kry as om te gaan werk.<br />
<br />
Hulle betaal jong meisies om swanger te raak en moedig hulle aan om sedeloos en roekeloos babies te kry terwille van 'n toelaag. 'n Toelaag wat betaal word met swaarverdiende belastinggeld. Hierdie enetjie gaan vir hulle grootskaals in die gat byt in die jare wat kom want simpel wiskunde vertel jou dat ongebreidelde vroumense kan baie vinniger teel as wat die ekonomie kan groei. So die geld vir die GRANTS gaan opraak.<br />
<br />
<br />
Ek is moeg om te hoor hoe bevoorreg ons wittes is en was ... die wetters dink die ou regime het rondgeloop en grade, vaardighede en deursettingsvermoë uitgedeel ... Wel hulle gatte ... ek moes fokken hard werk vir elke ding wat ek vermag het. Ek is gefoeter op skool as ek nie my huiswerk gedoen het nie en later in die Staatsdiens moes jy in jou spore trap of jy word displinêr aangekla as jy nie jou werk doen nie. Later in my eie besighede moes ek planne maak hoe om dit te finansier en die bestuur ... geen fokken Staats Grants of Tenders nie.<br />
<br />
Sit dit in julle pype en rook dit ... so sou my oupa gesê het.<br />
<br />
Die ESKOM fiasko is presies die medisyne wat die sinnelose blixems nodig het. Hulle kan dit nie wegpraat of wegbelowe nie ... die krag is af en dit is dit. <br />
<br />
<br />
<br /></div>
Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-81159577742825169152014-10-18T22:59:00.000+02:002014-10-18T23:59:53.595+02:00Tande en tandartse ... o die pyngedagteVir my is 'n tandarts 'n baie persoonlike ding. Ek verander nie sommer nie en ek sal baie vêr ry om by een te wees wat ek vertrou. Sedert 1970 was daar net vyf tandartse wat my in hulle stoele gehad het. Vyf in vier en veertig jaar ... dis nie baie nie.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEhaWkyvuqsym4x9IF2UzQC8CzGmzI62hdW-cVHnsWL14VgbB8Gaa8mVWMuFz-PqBw2Ga-DvBufLoG6WU0FIoFbPLhEEv7ySC6lxwDlf1gWAV1V_FNRuIBFuZNq_FnH2-Yw3p7blp-7Ms/s1600/Colyn_Portrait-4448.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEhaWkyvuqsym4x9IF2UzQC8CzGmzI62hdW-cVHnsWL14VgbB8Gaa8mVWMuFz-PqBw2Ga-DvBufLoG6WU0FIoFbPLhEEv7ySC6lxwDlf1gWAV1V_FNRuIBFuZNq_FnH2-Yw3p7blp-7Ms/s1600/Colyn_Portrait-4448.jpg" height="320" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Nou kan ek glimlag</td></tr>
</tbody></table>
Ek dink ons is almal heimlik doodbang vir 'n tandarts en die bron vir ons vrese is nie vir my baie duidelik nie ... soms dink ek dis in my gene. Nou gaan ek verder van my eie persoonlike ondervinding vertel en gladnie aannames maak oor ander se ervarings of vrese nie.<br />
<br />
Die laaste klompie jare het my tande my begin opkeil en alhoewel ek nogal 'n redelike streng tandversorgings plan het is dit ook seker so dat die ouderdom begin tel het. Ek dink dis merkwaardig dat ek tot op die ouderdom van 62 net een tand verloor het en dit was a frats ongeluk. Die gehalte van tandesorg is sekerlik die grootste rede vir die feit dat ons tande soveel langer hou as wat ons ouers s'n gehou het.<br />
<br />
So 5 jaar terug het my tandvleis in die bokaak erg begin agteruit gaan en toe het ek 'n tandarts raakgeloop wat dit met laser behandeling bygekom het. Was nogal 'n ondervinding maar die beste was om te sien hoe die tandvleise herstel het.<br />
<br />
Sowat drie maande terug begin ek bewus raak van so dowwe pyn in my kakebene en soms was dit erg gevoelig as ek aan my wange sou druk. Hierby het ek ook agtergekom dat ek gladnie meer my voortande op mekaar kon byt nie. Verskeie navrae aan my tandarts oor die verlies aan byt het net sulke vae antwoorde opgelewer en dit het my moerig begin maak.<br />
<br />
Nouja ons sien mos almal op die internet en op die TV van die merkwaardige dinge wat tandartse doen vir die "celebrities" en ek het begin wonder.<br />
<br />
Terwyl ek so wonder het die pyne in my kake erger en erger geword en toe so drie weke terug bel ek my swaer. Hy het so paar jaar terug sy tande laat opknap en hy het my al so paar keer vertel van die wonderlike tandarts wat hy het. Ek het sy lofsange en aanprysings maar so met 'n halwe oor aangehoor want maak nou nie saak wat mense sê van tandartse nie ... ek is maar lugtig vir hulle. Want al is hulle hoe versigtig, op 'n stadium gaan dit seer wees.<br />
<br />
My bek was nou so seer en ek het absoluut omsingel gevoel deur die pyn. Drie weke lank en ek het die einde van my uithou bereik. My swaer reël die afspraak en ek vat die pad Pretoria toe. As dit nie so pynlik was nie sou ek seker baie meer angstig gewees het maar nou het ek daai plekkie verbygesteek ... die pyn en ongemak was baie erger as wat my vrees was.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpMpABRlVsIMEld-_IVEOLMwfJOMUgJSnzXI2oy6yy8rXKvvMvT21CMT_m8XJMdBYYSf8M9KrkYkZhMsRrMhWtl4GJElwRjquuZDnO_InOktwwhnv2kvLDNHzUnRTnPjIo2rZ1x4_h-OQ/s1600/Colyn_Tande-4443.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpMpABRlVsIMEld-_IVEOLMwfJOMUgJSnzXI2oy6yy8rXKvvMvT21CMT_m8XJMdBYYSf8M9KrkYkZhMsRrMhWtl4GJElwRjquuZDnO_InOktwwhnv2kvLDNHzUnRTnPjIo2rZ1x4_h-OQ/s1600/Colyn_Tande-4443.jpg" height="229" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Dream Team ... Dirk en Elaine</td></tr>
</tbody></table>
Aangekom in Pretoria begin die storie in die spreekkamers van Dr Dirk Conradie. Die ontvangsdames is vriendelik en daar is net glimlagte orals te sien ... ek sien dit raak want ek is verseker nie lus vir glimlag nie.<br />
<br />
Eerste word ek deur 'n jong dame ondervra terwyl sy my gemaklik in die stoel kry. Ek merk dadelik op dat hierdie baie gevorderde toerusting is. Ek is 'n tegnoloog en hou van mense wat tred hou met die tyd. Digitale X-strale en allerhande masjientjies. Alles mooi en blink maar diep in my binneste weet ek dat die goedjies kan baie gevaarlik wees in onverskillige hande.<br />
<br />
Die meise gesels en tussendeur skiet sy die X-strale. Wat vir my baie lekker was is dat die resultate op 'n skerm verskyn en ek kan sien waarna hulle kyk. Dit laat mens deel voel van die proses en laat my kalmer voel. Dis belangrik.<br />
<br />
En toe verskyn Dr Conradie ... jissim ... ek is 'n baie fyn waarnemer van mense en my lewe lank fokus ek daarop om mense se lyftaal en oë te lees.<br />
<br />
Die man het 'n pragtige teenwoordigheid en boesem sommer dadelik vertroue in by my. Ek voel sy empatie en sorg aan ... vir die van julle wat daaraan glo ... hy het 'n mooi aura. Ek voel sommer dadelik baie minder angstig.<br />
<br />
Hy verduidelik mooi wat aangaan sonder om doekies om te draai maar ook sonder om my te probeer "bullshit". Dis dadelik vir my duidelik dat ek baie langer terug al by hierdie man moes uitgekom het. Maar nouja spyt kom mos altyd te laat.<br />
<br />
Hy krap so bietjie rond en ek ril so paar keer as hy die "regte" plekkies raakvat.<br />
<br />
Ek gaan nou nie verder uitbrei oor wat alles bespreek is nie maar die uiteindelike slotsom was dat vier tande verby die punt van herstel gegaan het. Hulle moet getrek word en dan vervang word met inplantate. Die ou verlore kiestand sal ook vervang word met 'n inplantaat en dan gaan die res van die tande gekroon word. So dis a hele bek "makeover" ... dis mos die moderne "buzz" woord. "Makeover" het so klankie van "verwaandheid" gekry ... in my geval het "vanity" of ydelheid niks met die saak te doen nie ... vir my was dit 'n omvattende tandsorg operasie. Ek gaan ook niks sê oor die kostes nie want dis byna obseen maar dis my keuse gewees ... my gehalte van lewe is nek omgedraai deur die uitrafeling van my kakebene en tande en ek moes 'n keuse maak ... of 'n nuwe kamera en lens of kry my tande onder beheer ... maklike keuse vir my.<br />
<br />
Hy benodig drie afsprake ... eerste een sal ongeveer 5 ure duur, tweede een so 2 ure 'n week later en dan die volgende dag weer een uur. So gesê so gedaan en Maandag 29 September 2014 pak ek vroegoggend my tassie en klim in my kar en ry. Dis so drie en half uur se ry Pretoria toe. In die motor is my gedagtes vol van dit wat voorlê en ek gebruik die tyd om my kop op die regte plek te kry.<br />
<br />
Maak nou nie saak wat alles vertel word nie ... dit gaan seer wees en dit gaan sekerlik van die langste 5 ure in my lewe wees. Tandartse weet uit ondervinding dat dit nie eintlik sin maak om die volle omvang van die proses met die pasient te bespreek nie en ek verstaan dit. Natuurlik gaan hulle ook nie borduur op wat jy gaan ondervind nie en dis ook reg so.<br />
<br />
Al wat ek gaan sê is dat dit 'n moerse operasie is ... ek is nogal 'n mens met helse selfbeheersing maar niks wat ek ooit in my lewe ervaar het kon my voorberei vir die nare werklikheid van hierdie proses nie. Laat ek dit baie duidelik stel ... daar was werklik baie min pyn betrokke want Dr Conradie is nie suinig met die verdowing nie maar o hel ... dis ongemaklik. Die boormasjiene fluit en die tyd stap aan.<br />
<br />
Met byna eentonige reelmaat berei hy my tande een vir een voor vir die krone. Deel van die proses is om al die emalje te verwyder en dan bly daar net so stompie been oor. My verlamde tong raak aan die stompies so dan en wan en in my geestesoog probeer ek sien wat gaan aan. Maar dis seker ook maar goed dat mens nie regtig kan sien wat gaan aan nie want dit moet "scary" lyk vir enige iemand wat nie 'n tandarts is nie.<br />
<br />
Na twee ure staan hy op en rek sy bene ...<br />
<br />
"Ek gaan jou nou so 10 minute gee om jouself so bietjie te rek en toilet toe te gaan as jy wil."<br />
<br />
Met die stap hy uit en ek kom stadig orent. Geen behoefte aan toilet toe gaan nie en gladnie instaat om te praat nie. My mond, wange, lippe en tong is verlam.<br />
<br />
Hy kom terug en daar gaan ons weer ... ek hou my oë toe en in my gedagtes seil ek deur die bergpasse in die Laeveld op my motorfiets ... die boormasjien se gefluit is maar soos die enjin op my fiets. Simpel sal dit klink maar dit werk vir my.<br />
<br />
En toe is die boordery klaar en hy staan weer op. Die meisie wat assisteer verduidelik aan my dat die volgende fase nou die verwysering van die siek tande is. Ek noem dit verwydering want hy trek dit nie soos tradisioneel gedoen word nie. Blykbaar is die trekproses nie die regte manier as jy implantate wil insit nie.<br />
<br />
Vyf inplantate word geplaas en my uithouvermoë is besig om breekpunt te bereik.<br />
<br />
Uiteindelik staan hy op ...<br />
<br />
"Nou nog net die plastiek tande opsit en dan is ons klaar vir die dag."<br />
<br />
Wat hy doen is om tydelike plastiektande op die voorbereide tande te sit wat moet dien as beskerming terwyl die permanente krone vervaardig word.<br />
<br />
Ek het baie respek vir die man ... iemand wat vir soveel ure so gefokus kan werk beiindruk my geweldig want vir my is dit een van die tekens van 'n ware meester van sy vak.<br />
<br />
Twintig oor vyf stap ek uit die spreekkamers uit en staan vir so paar minute langs my kar en wonder ... ek het 'n tas gepak om te kan oorslaap maar nou wil ek net by die huis kom. Ek wil in my bed inkruip en die duvet oor my kop trek en lê en myself bejammer.<br />
<br />
Alhoewel my hele mond en gesig morsdood verlam is weet ek dat as die verdowing begin uitwerk gaan dit blixems seer wees ... ek skuif agter die stuurwiel in en skakel die motor aan ... ek stel my rit assistent in op "HOME" en wag terwyl die roete beplan word.<br />
<br />
Die verwagte aankoms tyd is so rondom 21h00 en ek vat aan my gesig ... dis asof ek aan iemand anders vat en ek maak my besluit. Huistoe gaan dit wees. Die slegste is dat ek niemand kan bel nie want ek kan omtrent nie praat en ek begin lag.<br />
<br />
"As ek by 'n padblokkade gestop word gaan die poppe dans."<br />
<br />
By die Roosplaas buitekant Pretoria op die N4 besluit ek om my mond uit te spoel ... gelukkig het ek my verstand gebruik en dit buite op die grasperk probeer. Wat 'n fiasko ... dis al wat ek gaan sê.<br />
<br />
By Alzu koop ek vir my koffie ... teen hierdie tyd het ek darem weer beheer oor my lippe terug en my tong werk ook so 70%. Een groot fout wat ek die oggend gemaak het was om niks te eet nie,
slegs 'n beskuit saam met my opstaan koffie en dis al. By hierdie tyd is
ek nou verwoestend honger.<br />
<br />
Ek kyk na die goed op die spyskaarte en besluit maar dat 'n hotdog die veiligste gaan wees. Ek sit maar daar eenkant op die stoep mt my rug na die publiek want ek weet hier gaan verseker gemors word. En dit was ook so, maar ek het net eenvoudig deurgedruk. Dit was so goed ek kon selfs 'n twakkie klap. Toe is dit weer terug op die pad. Met my innerlike versterk begin my gemoed ook sommer verbeter. Ek slurp die koffie so bietjie vir bietjie want die garage koffies is mos kokend en hierdie bek was nie reg vir kokende koffie nie.<br />
<br />
Soos die myle verbygaan word die mond ook al hoe wakkerder. Dit was bemoedigend maar natuurlik word ek nou meer en meer bewus van die pyne.<br />
<br />
Na die Machado Tolhek bel ek my vrou en verduidelik waar ek is. Sy is maar redelik bekommerd en effens opgeruk omdat ek besluit het om nie oor te slaap nie.<br />
<br />
Soos die wat my ken weet, is een van my passies in die lewe om kos te maak ... Man Kos ... nouja in afwagting van hierdie bekslagting het ek 'n goeie vooraad vleissop gemaak en gevries asook geroosterde pampoen en groente sop.<br />
<br />
Teen die tyd wat ek deur die Schoemanskloof is was my mond sterk aan die klop en ek sluk 'n pynpil.<br />
<br />
"Vannag gaan ek les opsê ..." dink ek terwyl ek links draai by die T-aansluiting met die Tonnelpad. Deur die ongemak grinnik ek nogtans toe ek die lepel trap en die groot diesel met mening die lang bult begin klim. Ek kyk op die horlosie ... janee die Duitse Koekie het weerens die voorspelling redelik vêr verkeerd gehad ... dis nou skraps oor die 20h30. Later het ek besef dis nie eintlik haar fout nie want sy kon mos nie raai hoe seer my mond gaan wees en allermins nie kon voorsien dat my regtervoet gladnie doodgespuit was nie.<br />
<br />
Ek sit en wag geduldig dat die elektriese hek oopmaak en sien hoe kom my honde aangedraf. Ek is by die huis en dis al wat nou tel.<br />
<br />
Poppie is sigbaar verlig toe ek onder die afdak intrek en sy kom nader ... natuurlik effens versigtig want sy ken my goed en weet dat as ek in pyn is kan ek 'n knormoer wees. Sy hoor hoe die kar se uitlaatstelsel ping en afkoel en gluur na my so onder haar wenkbroue deur ...<br />
<br />
"Natuurlik nie by die spoedgrens gehou nie!" brom sy en groet my.<br />
<br />
Ek sê niks ... net verlig om by die huis te wees.<br />
<br />
In die kombuis sien ek sy het van my sop op die stoof en ek gaan sit by die tafel. Daar is nog skons wat oorgebly het van my Sondagoggend baksel en ek breek een in stukkies en gooi dit in die bakkie sop ... nou voel ek regtig oud ... sop en geweekte skons ... hel nee ... dis mos nie Man Kos nie. Ek vat die eerste lepel vol en in plaas van die welbekende geure en smake van hierdie kleurvolle vleissop is die oorwegende smaak plastiek. Daai regte dooie outydse melkbottel plastiek. Ergerlik eet ek in stilte verder en is heimlik dankbaar dat my vrou nie 'n kekkelbek is nie. Ek is gladnie lus vir praat nie.<br />
<br />
Na ete gaan sit ek in my kantoor en gaan vinnig oor my dag se boodskappe en maak seker alles in orde. Daleen bring my twee pille en ek sluk dit af terwyl ek myself nogal jammer kry. Ek voorsien klaar dat ek die nag sal moet deurworstel en dit maak my aggresief.<br />
<br />
Ek spoel my mond uit met Cordisol ... jis die goed is eintlik sleg maar ek glo in dit. Weereens is dit maar 'n bloedrige storie maar dis verwagte. Wat vandag in my mond gebeur het kan verseker nie gesien word as 'n pikante mediese ingreep nie.<br />
<br />
Gelukkig is ek iemand wat gladnie sukkel om te slaap nie ... my kop het skaars die kussing getref of ek is weg.<br />
<br />
Skuins voor sonop word ek wakker. Wonder bo wonder het ek regdeur geslaap ... die eerste keer in byna drie maande. Maar die positiewe het ook 'n negatiewe. Hel my mond voel of ek per abuis my elektriese tande borsel verwar het met die "stick blender" waarmee ek my sop fyn maak. Dit voel asof 'n klomp perdebye 'n studentejol in my mond gehou het en tydens die gefuif sommer ook so paar bottels teen my kiestande stukkend geslaan het.<br />
<br />
Ek sit en slurp my koffie terwyl ek oor die tuin uitkyk. My brein werk oortyd om alles in hulle boksies in te kry. Iets maak nie sin nie, ek was reg vir helse pyn in my kakebene maar dis nie daar nie ... wel daar is pyn maar nie naastenby wat ek verwag het nie. Wat my opkeil is die pyn in die sagteweefsel in my mond. My lippe en wange voel of dit met suur gewas word. Dit brand en pyn en die area langs my neus op voel asof ek 'n erge vuisgeveg gehad het. My wange laat my dink aan my hamsters toe ek jonger was en ek moet lag by die gedagte.<br />
<br />
Ek sluk maar die pille en begin my dag. Spoedig het die pille die pyn onder beheer en ek gaan aan.<br />
<br />
Die res van die dag gaan om en ek eet sagte kos en hou die pille op datum.<br />
<br />
Die nag slaap ek weereens regdeur en Woensdag oggend breek aan ... heelwat minder pyn oor die algemeen maar my mond is maar seer binne. Weer 'n dag van pille en sagte kos.<br />
<br />
By Vrydagaand is ek baie beter en ons gaan eet uit. Ek hou maar by 'n burger. Die plastiese tande laat alles snaaks proe en ek begin voel asof die tande ernstige druk op my kakebene uitoefen.<br />
<br />
Maandag is ek terug in Pretoria. Dr Conradie is gelukkig met wat hy sien en ek moet sy oordeel vertrou. Dis nou die dag waar die permanete krone geplaas gaan word ... 23 van hulle. Weereens die doodspuitery met mening en spoedig kan ek nie eers my ooghare voel nie.<br />
<br />
Die volgende twee ure tik verby en hy werk in stilte. Laaste maak hy rowwe aanpassings vir die bytpas en daar gaan ek. Ek moet die volgende dag weer inkom sodat hy die fyner verstellings kan doen. Dit kannie nou gebeur nie want ek weet nie eers mooi waar my mond is nie.<br />
<br />
Teen sononder is die ergste van die verdowing weg en die klomp nuwe tande voel maar vreemd in my mond. Tenminste is die aaklige plastiese smaak uit my mond uit. Weereens eet ek maar 'n burger en dit gaan stadig want die tande vang en skuur vreemd in my mond.<br />
<br />
Dinsdag teen middel van die dag is ek weer in die stoel ... by die genade is daar nie weer spuite betrokke nie en Dr Conradie slyp die tande om beter op mekaar te pas. Hy pas die tydelike plaatjie wat die een oogtand se plek moet vul todat die implantate gedoen word en daar gaan ek.<br />
<br />
Oor die volgende dae gaan dit elke dag beter ek en my nuwe tande maak vrede ... later begin ons selfs van mekaar te hou.<br />
<br />
Nou is dit maar die lang wag dat die inplantate vasgroei. Intussen het ek weereens my mond versorgings en instandhoudings regime herbekyk. Ek het vir my 'n beter model elektriese tandeborsel gekry en so lekker spuitmodel wat tussen die tande skoonmaak sonder om jou tandvleise te sny soos die toutjies soms kan doen nie.<br />
<br />
Ten slotte wil ek dit net noem ... dis verseker nie speletjies om so prosedure te ondergaan nie maar die tandarts, Dirk Conradie, het my erg beiindruk. Op sy stil en kalm manier het hy dit wat eintlik in 'n bloedbad kon ontaard, netjies bestuur en met selfvertroue die taak aangepak en afgehandel. As enige iemand wat hier lees, dit sou oorweeg om ernstige werk aan jou tande te laat doen ... kry tenminste net 'n opinie by hom voor jy besluit.<br />
<br />
Een van my vrese was dat die nuwe tande duidelik soos doppies in my mond sou sit. Nog 'n vrees dat dit te groot gaan lyk en laastens dat dit soos "white lightning" gaan lyk. Niks van die vrese is bewaarheid nie. Die tande is mooi en natuurlik ingesit en het ook 'n natuurlike kleur. <br />
<br />
Dis nou bykans drie weke later en ek voel reeds 'n ander mens ... met die bonus dat ek nou breed kan glimlag.<br />
<br />
<b>Dr Conradie se Kontak besonderhede:</b><br />
<br />
<b>Spreekkamers:</b> +27 12 331 3160 - C/o 24ste Laan en Ben Swart Straat Villeria Pretoria<br />
<b>e-Pos :</b> dhconradie@mweb.co.za<br />
<br />Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-31233298851791142712014-09-10T12:31:00.000+02:002014-09-10T12:31:27.306+02:00Respek, dit is die AnkerVandag se Briekmerk lê na aan my siel ... miskien heeltemkal te naby.<br />
<br />
Elke gesin op hierdie aarde het maar sy innerlike storms en gereelde oorloggies wat gevoer word. Dis natuurlik want ons as mense is van nature geneig om grense te toets. Dit was nog altyd my opinie gewees dat respek vorm die fondasie van enige verhouding en daarsonder is geen verhouding veilig nie.<br />
<br />
Vandat ek kan onthou is die beginsel en begrip van respek in my ingetimmer en menig maal ingemoer want my ouers het geglo dat respek betoon moet word en het gladnie die moderne pot stront ondersteun van "Respek moet Verdien word" nie.<br />
<br />
So ek is geleer om mense en goed te respekteer, ongegag van die ander party se optrede. Dis waar die ding vandaan kom van my generasie om mense as OOM en TANNIE aan te spreek.<br />
<br />
Moderne siening is mos dat dit 'n ONDING is en dat respek VERDIEN moet word. Die profete van die opinie het lang stories daaroor ... my opinie oor die profete se stories ... julle MOERE man !<br />
<br />
As mens die beginsel sou toepas dan beteken dit dat jy elke mens waarmee jy te doen kry aanvanklik soos 'n boef hanteer totdat die persoon jou respek VERDIEN het ... jissim, is die mense gestremd !<br />
<br />
Dit is hierdie versteurde idee wat veroorsaak dat jongmense ouer mense as jy en jou aanspreek, sommer op hulle name noem en geen respek betoon nie ... want die ongemanierde etters is mos van die siening dat hulle respek VERDIEN moet word ... wel ek het nuus vir julle ... julle gaan julle rieme nog lelik styf loop. Die ouer mense wat onderwerp word aan die blatante ongemanierdheid verdra julle onsinnigheid omdat hulle selfrespek het maar moenie vir een oomblik dink dat hulle dink julle is "cool" nie.<br />
<br />
<br />
My lewe word primer bestuur en beheer deur respek. Dis respek wat my vehoed om mense summier te vloek of af te maak as minderwaardig. Dis respek wat verhoed dat ek aan goeters vat of vir myself neem as dit nie myne is nie.<br />
<br />
Dis respek wat my eerder laat luister in 'n geselskap as om te praat. <br />
<br />
Dis respek wat verhoed dat ek my vrou se handsak oopmaak of op haar selfoon rondblaai. Dis respek wat my verhoed om in my kinders se kaste te krap en op hulle rekenaars rond te kyk.<br />
<br />
Dis respek wat maak dat ek vir alles dankie sê en asseblief gebruik as ek vra.<br />
<br />
My kinders is nou groot en dis respek wat my verhoed om in hulle lewens en verhoudings rond te krap.<br />
<br />
Maar respek is 'n tweerigting straat ... as ek jou en jou omstandighede respekteer dan verwag ek dat jy dieselfde sal doen. As jy dit nie doen nie is dit selfrespek wat maak dat ek niks met jou te doen wil hê nie. Ek gaan nie op jou vloek en skel en van jou skinder nie ... nee, ek gaan net eenvoudig niks met jou te doen hê nie en ek sal my bes doen om enige kontak met jou te vermy.<br />
<br />
As ek vir jou a selfoon boodskappie stuur met 'n GROET in dan verwag ek nie dat jy nou in 'n gesprek betrokke gaan raak nie ... nee, al wat jy hoef te doen is om ontvangs te erken ... dis respek ... maar om niks te doen nie ... dit is disrespekvol. Spoedig sal ek nie meer groetnis stuur nie, hoekom moet ek jou laat weet ek dink aan jou as jy te besig is om net te groet. Uit respek vir jou keuse sal ek ophou om jou te pla.<br />
<br />
Sosiale media het een regtig slegte ding laat posvat. En dit is die gebrek aan respek vir mekaar. Gesprekke word nie afgesluit nie, nee, een persoon hou net eenvoudig op om te pos ... wat sal dit nou van jou vat om net eenvoudig af te sluit met, "Ok dankie" of "Ek moet nou gaan" ... dink daaroor ... jy gaan mos nie by iemand in sy huis kuier en dan sonder 'n woord staan jy net op en loop nie. Of jy staan mos nie in 'n geselskap en terwyl iemand nog met jou praat draai jy om en loop nie ... as jy dit doen is jy sekerlik ongemanierd ! ... Nou hoekom doen jy dit op Facebook of in WhatsApp ?<br />
<br />
Ek kan lank aangaan maar uit respek vir jou tyd gaan ek nou hier stop met die woorde ...<br /><br />Dink mooi oor hoe jy met mense omgaan ... jou optrede en uitlatings sê baie van jou.<br />
<br />
Groetnis.<br />
<br />Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-91523107644040114452014-06-07T22:50:00.001+02:002014-06-07T22:50:31.865+02:00Twee rooi skoentjies en 'n oorkrabbertjieHierdie is nie regtig 'n Briekmerk nie ... hierdie is sommer 'n storie.<br />
<br />
So rukkie terug het ons kuiergaste gehad en na hulle weg is ontdek my vrou twee rooi skoentjies onder die bed asook 'n klein oorkrabbertjie. Nou op sigself is dit mos nou maar soos dinge gebeur ... somtyds vergeet ons iets op 'n plek en baie keer is dit so kleinigheid dat ons nie moeite doen om dit weer terug te kry nie. Soms weet ons nie eens ons het dit verloor nie.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOU0rc3mRfBmMbCy6VHncvZY2JaK0SrEvuLqrC0J70iMAcZQ8Y1nhvL45Xh6s0VNaEpVO9GYokMYcou9mKhyphenhyphenbdsU3bdg6mxlwqS08xw5kMHpQd_jQQqN6Jq5Cphvo27AyiOu0ha7N3iAk/s1600/Colyn_Soustrein-3262.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOU0rc3mRfBmMbCy6VHncvZY2JaK0SrEvuLqrC0J70iMAcZQ8Y1nhvL45Xh6s0VNaEpVO9GYokMYcou9mKhyphenhyphenbdsU3bdg6mxlwqS08xw5kMHpQd_jQQqN6Jq5Cphvo27AyiOu0ha7N3iAk/s1600/Colyn_Soustrein-3262.jpg" height="166" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Twee rooi skoentjies</td></tr>
</tbody></table>
Gistermiddag stap ek in die kamer in en die sonlig val deur die venster op die twee rooi skoentjies wat op die bedkassie staan. Byna soos ornamentjies en langs hulle lê die krabbertjie.<br />
<br />
Onder my hardgebakte besigheidsman vel lê daar die siel van 'n kunstenaar ... en omdat ek nie eers 'n oordentlike stokmannetjie kan teken nie het ek jare terug uitgevind dat kameras my kan help om te skilder. Baie jare se ondervinding het my geleer om nie vir goeters te kyk nie maar om die lig te sien want dis die lig wat vir ons mooi fotos kan teken.<br />
<br />
Die sagte sonlig tower die rooi skoentjies om in astrante rooi blertsies op die kassie en ek gaan sit op die kant van die bed en staar na die skoentjies. Nou die wat my ken weet dat een enkele prentjie my kan inspireer om 'n storie van 30 hoofstukke te skryf en hier doen die skoentjies dit aan my ... hulle roep uit dat ek hulle storie moet vertel.<br />
<br />
Ek sien die skoentjies tussen dosyne ander skoene ... malende trappery in rooi stof ... luide musiek trek deur die bome en die een skoentjie tik die maat van die musiek uit ... die stof slaan sulke klein pofwolkies onder die skoentjie uit soos die musiek aan dreun en ek hoor die klokhelder lag ... kop agteroor en sterre in die oë. Hierdie skoentjies kan rock ...<br />
<br />
Dan verander die toneel en ek sien die rooi skoentjies op grys teëls ... gedempte stemme en so nou en dan die klingel van 'n staalbak of die vinnige kap van hoë hakke op die harde vloer. Die skoentjies is effens gedraai met die punte teenmekaar en die hakke wippel op en af ... dis bekommerde skoentjies hierdie ... hierdie is 'n hospitaal en dis ernstig ... kop vooroor, mondhoeke wat hang ... die skoentjies is baie bekommerd ...<br />
<br />
Die foon lui en ek stap na my kantoor toe ... die skoentjies wil nie my kop los nie ... die skoentjies het 'n storie om te vertel en ek weet ek gaan vir hulle moet praat.<br />
<br />
Nou sien ek die skoentjies op 'n mat ... preuts en netjies teenmekaar ... nie 'n beweging nie. Baie ander skoene kom en gaan maar die rooi skoentjies sit doodstil ... die is ernstig ... die is 'n kompetisie. Dis nervous skoentjies die ... en dan roep iemand en die skoentjies verskuif ... 'n gejuig gaan op en die skoentjies spring op en af ... onbeteuld en baldadig ...<br />
<br />
Die skoentjies draf op en af tussen die rakke deur ... dan op die tone om bo by te kom en dan weer platvoet fort ... vandag is die skoentjies haastig. Baie dinge om bymekaar te maak ... skuifel ongeduldig in die ry by die kassier en woerts uit by die deur ... sommer skuins oor die straat ... deur 'n plas water en die spatsels sit aan die skoentjies vas ... 'n ergelike skud en dan weer voort ... daar is nie tyd nie ... die skoentjies moet wikkel om by te bly ...<br />
<br />
Dis laataand en die skoentjies is oorkruis ... dis skoentjies wat moeg is ... dit was 'n lang dag en 'n besige aand ... die mense gesels nog vrolik maar die skoentjies is kapoet ... al wat hulle wil doen is rus ... na middernag ... skoentjies word uitgekop en kom tot rus.<br />
<br />
En dis waar ons die skoentjies later kry ... onder die bed ... is die skoentjies se stories klaar ... ek weet nie maar ek glo nie so nie.<br />
<br />Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-77745183511143615632014-05-10T11:03:00.001+02:002014-05-10T11:05:07.061+02:00IJSF Serfontein ... maar vir my was dit net Ma<i>Hierdie briekmerk is al 'n paar jaar oud en lê veilig in my private klein hoekie. Vandag voel ek dis tyd om dit oop te maak ... miskien lees iemand dit en vind iets daarin wat sy of haar lewe bietjie meer sin laat maak.</i><br />
<br />
<br />
IJSF Serfontein of Isabella, Johanna, Sophia, Fredrika Serfontein, gebore La Grange ... jissim dis 'n bekvol en dis wat op haar briewe en amptelike dokumente staan. Dis hoe die mense by die bank en die hospitaal en dokters haar ken en aanspreek of liewer, aangespreek het. Dis wat in haar ID boekie staan maar vir my was sy maar net "ma" ... ja dis reg ma, nie moekie of moeder of mammie of mamma nie, nee ... net ma. Ek is die oudste en ons verhouding was besaai met ernstige konflikte of laat ek dit nou maar stel soos dit was ... moerse fights ... ja ek en sy kon die pap dik aanmaak en ons het nie maklik bes gegee nie. Ons was en is uit dieselfde staal gemaak, 'n staal wat eerder breek as buig.<br />
<br />
My ma was een wat daarin geglo het dat mens niks in hierdie lewe regkry of bereik deur daaroor te huil of daarvoor te soebat nie. Sy het my geleer dat mens nie met jou emosies te koop moet loop nie en sy is die een wat dit in my ingehamer het dat 'n man nie huil nie.<br />
<br />
Toe ek jonk en klein was het dit my nie soveel beinvloed nie maar op my eie ou dag het ek meer en meer besef dat sy, my ma, dit reggekry het om my voor te berei vir die lewe. 'n Lewe wat my 'n paar ordentlike klappe al gegee het en seker nog 'n paar in pag het met my naam daarop. Sy het my 'n taai mens gemaak wat in baie opsigte skynbaar emosieloos deur die lewe gegaan het en soms het ek dit erg verafsku maar diep binne my het ek altyd geweet dat sy dit gedoen het omdat sy geweet het hoe kil en koelbloedig die lewe met mens kan wees. So op haar eie manier het sy my beskerm teen dit wat sy geweet het sal of gaan of kan kom.<br />
<br />
Ek glo dat almal wat haar geken het weet waarvan ek praat as ek sou sê dat my ma het nie geglo aan doekies omdraai nie. Sy was nie een wat weggeskram het van die dinge wat mense kan omkrap nie. As jy jouself nie kon gedra in haar teenwoordigheid nie dan het sy jou sommer daar en dan aangevat en tot orde geroep.<br />
<br />
My ma was nie een wat kras taal of lelike maniere geduld het nie. Om jou 'n voorbeeld te gee ... toe ek in die Laerskool was toe gee sy vir my die boek "Etiket vir elke geleentheid" deur Hettie Grove of so iets maar feit is sy het my die boek gegee en my gedril oor wat daarin staan. Hierdie was een van die groot dinge wat sy vir my gedoen het. Iets wat ek as jong kind toe nie verstaan het nie maar soos my lewe ontvou het was dit wat ek in daai boek gelees en uit geleer het kragtige wapens in my arsenaal.<br />
<br />
Nooit hoef ek ongemaklik te voel in enige geselskap nie, nooit hoef ek met opgehoude asem by lang formeel gedekte tafels te gaan sit nie en nooit hoef ek terug te deins as ek aan mense voorgestel word nie. Nee ... dit alles is maklik vir my want my ma het my geleer dat "Etiket vir elke geleentheid" 'n magtige bate is en nie 'n teken van verwyfdheid is nie. Wie sou dit vir my geleer het as dit nie sy was nie ... 'n klein kort witkop vroutjie met tungsten in haar are. Hopelik is daar van dit in myne ook ... moet wees want jis ek is soms 'n erg befoeterde stuk mens.<br />
<br />
As jong seun het ek baie deurgeloop onder 'n goedgemikte oorveeg of 'n hou oor die blaaie met 'n nat vadoek. My gat het gebrand oordat ek die bad nie ordentlik uitgewas het nie of nie die vloer droog gemaak het nie en veral omdat ek die handoeke nie netjies opgehang het nie. Nee my maat ... as jy jouself varksig in 'n badkamer gedra het dan het jy gevoel. Toe ek in my later lewe meisies begin uitneem het was haar enigste woorde ...<br />
<br />
"Ek sal maar sien hoe los sy die badkamer dan sal ek weet waar kom sy vandaan."<br />
<br />
Toe ek as jong entrepeneur my pad begin oopkap het was sy die een wat my altyd gemaan het teen skuld en die een wat my in harde tye vermaan het ...<br />
<br />
"'n Man tjank nie as dinge verkeerd loop nie ... 'n man wys sy staal en oorkom dit."<br />
<br />
Jis ... die was 'n harde tannie. Gladnie een om te loop en drukkies en soentjies uit te deel nie en iemand wat nie regtig van 'n gedrukkery en soentjies gehou het nie.<br />
<br />
Toe my pa so skielik dood is was dit asof daar so helse groot donker gat in my toekoms verskyn het en die lewe het donker vir my gelyk. Ek was in 'n waas, amper 'n beswyming ... en sy ... jislaaik ek weet nie regtig nie ... wel die waarheid was dat my en haar verhouding op daai stadium 'n "alltime low" bereik het en ek was eintlik te toegewikkel in my eie leed om enigsins eers om te gee hoe sy dit ervaar het nie.<br />
<br />
Vandag is ek amper skaam dat dit so was maar nouja ek kan mos nou nie staan en lieg nie ... Ooops ... so van lieg gepraat ... my maat daai was 'n ding wat jou gat vinnig laat brand het, en verseker heluit laat brand het. Lieg was sommer in dieselfde klas as kindermoord, steel en dieremishandeling. Ja nee ... enigeiets maar ek het dit nie gewaag om vir my ma te lieg nie. Weet jy wat ... net vir dit skuld ek haar meer as wat ooit bereken kan word want ek het dieselfde afsku in leuns in my vandag en die hedendaagse plastiese lewe waarin ons leef is daar mos nie meer eer onder mense nie. Jip ... dit is iets wat my ma my geleer het en wat vir my ook 'n ononderhandelbare werklikheid is.<br />
<br />
Soos ek ouer geword het het daar meer en meer insig in my gekom en ek het haar beter begin verstaan en meer waardeer. My pa se dood het haar baie harder getref as wat ek ooit besef het en vandag kan ek met eerlikheid verklaar dat ek glo nie sy het ooit oor sy dood gekom nie.<br />
<br />
En nou moes ek eers bietjie ophou want die rou hartseer loop soos 'n golf oor my ... ek word verswelg deur golwe van bewondering, hartseer, aggressie en waanhoop. Hoekom is dit so ... hoekom kan ons siele so oopgeruk word en brutaal teen die lewensrotse vasgeslinger word sonder enige terughouding. Hoekom vang so emosionele golf jou van die kant af en die een oomblik skyn die son helder en die volgende dan verswelg die nat koue donker waters jou wese. Jy verstik, versmoor en verwurg in dieselfde tydgleuf en jou brose menslike bewussyn verwrong in 'n kolkende waansin van snikke en trane in. Erens in hierdie oomblike van chaos kom daar 'n stemmetjie ...<br />
<br />
"'n Man huil nie."<br />
<br />
Ja ma ... ek weet maar nou gee ek nie om nie ... ek moet oor jou huil want as ek dit nie doen nie gaan ek nie my siel gelawe kry nie.<br />
<br />
Ek wil nie vir die res van my lewe jou uit my gedagtes verban nie net omdat ek bang is ek gaan dalk huil nie ... ek gaan nou my hart uithuil en dis met wasige blertse wat ek sit en tik en huil en tik en snuif en ergerlik my neus uitblaas. Ja ek blaas my neus uit in my eie sakdoek want jy het my geleer dat 'n ordentlike man altyd 'n skoon sakdoek in sy sak het. Hy is nou nie meer so skoon nie maar ek het hom en hy gaan elke druppel wat ek stort hier agter my sleutelbord opslurp en as ek hier opstaan sal die wat agter my hier verbykom nie een spoor van my leed hier kry nie.<br />
<br />
Na ongeveer 50 jaar sal ek nogsteeds elke dag seker maak my sakdioek is in my sak en in hierdie dae van "weggooi alles" weier ek om 'n papier ding te gebruik ... nee jong ma, jy het my nie so geleer nie en dit moet 'n mooi wit mans sakdoek wees, verkieslik met 'n voorletter op geborduur.<br />
<br />
Nou tjank ek soos 'n klein seuntjie maar dis maar ook ok want jy is nie hier om my te sien nie en ek wil nie brieke trap nie.<br />
<br />
Jy het my hard groot gemaak ma en daarvoor is ek jou ewig dankbaar maar diep in my is daar ook maar die brokkies wat die stampe en stote oorleef het sonder om eelte op te kry. Dis die deeltjies wat nou uitrafel en aan flarde geruk word en ek gaan dit toelaat want daai stukkies kort ook so bietjie oefening anders gaan dit verstomp en afsterf.<br />
<br />
Ek is bly jy kon die aarde verlaat soos jy het ... in jou eie plek tussen jou eie goed en sonder dat daar pype en drade aan jou gehang het. Ek is bly want dit is teen alles waarvoor jy gestaan het op die aarde en dit sou my verinneweer het as ek jou moes sien verval en dan vergaan. Ja ma ... ek is bly vir jou part. Vandag is my binneste rou en bebloed maar ek weet dit sal oorgaan en weer kalm word maar die voorreg wat jy gehad het om te gaan met jou grasie ongeskonde is al hierdie hartseer werd vir my. Plus ek het darem een troos ... jy sien my nie in hierdie toestand nie. Hoekom is dit nou belangrik vir my ... geen goeie rede nie.<br />
<br />
Daar is geen manier waarop ek alles kan neerpen wat my ma in my lewe vir my beteken het nie en daar is geen mannier wat ek eers gaan probeer nie want niemand het die tyd om dit te lees nie.<br />
<br />
Sy was 'n merkwaardige vrou wat drie seuns grootgemaak het en wat sonder uitsondering 'n blywende indruk op almal gemaak het wat met haar te doen gehad het. Sy het die skoondogters hel gegee maar sy het ook baie vir hulle omgegee. Sy het die kleinkinders gekastei en het nie gehuiwer om haar misnoeë uit te spreek as hulle sothede aanvang nie.<br />
<br />
Ek kan nie namens my broers praat nie want elkeen van ons het haar intens anders belewe en dit is wat haar so merkwaardig gemaak het. Vir elkeen het sy 'n spesiale plekkie in haar hart gehad en elkeen anders behandel na gelang van wat sy gevoel het is reg vir hom of haar.<br />
<br />
Dis nie werklik moontlik om afskeid te neem of te groet nie want my ma is in my en deel van my en ek is deel van haar, onlosmaaklik en vir solank ek op die aarde is ... daarna ... wel wie weet regtig ... ja ons glo sekere dinge maar ons weet nie regtig nie. Maar dis ook nie regtig belangrik nie want dis vir almal dieselfde ... onbekend.<br />
<br />
Ek skryf dit wat ek skryf want dis soos ek is ... ek moet gaan sit en alles wat in my dwarrel en maal neersit in woorde en dan kyk dat dit georden is en dan maak ek die boekie toe. Soos my goeie maat sê ...<br />
<br />
"Jy kom mos dan later weer terug en lees wat jy gekryf het en dan is dit lekker want dan is die seer weg. Dis mos soos jy is."<br />
<br />
Nou gaan ek afsluit ... my ma was 'n formidabele vrou en ek is dankbaar dat sy my ma was.<br />
<br />
O ja voor ek vergeet ... toe ek in my jong dae praat van motorfiets koop was haar woorde ...<br />
<br />
"Oor my dooie liggaam." ... toe sê ek ...<br />
<br />
"Wel ok ma ek sal met my bike in jou begrafnis stoet ry."<br />
<br />
Nouja dit was a deal ... en moenie my skeef aankyk nie.<br />
<br />
PS ... As a seun sy pa verloor dan is daar so groot gat in sy toekoms maar as hy sy ma verloor dan is daar a groot gat in sy herkoms ...<br />
<br />
Oorspronklik gepubliseer op <b><a href="http://bikeinjoutaal.co.za/forum/index.php?topic=4839.0" target="_blank">Bike in jou Taal - Briekmerke</a></b>Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-39735553858836077342014-04-17T14:01:00.000+02:002015-04-13T11:35:42.291+02:00Doodgaan ... jissim dis 'n willedingDoodgaan, afsterf, te sterwe kom, tydelike met die ewige verwissel, laaste asem uitblaas, nie meer met ons nie, heen gegaan ... almal woorde of frases wat omtrent almal van ons al beleef, gehoor of self geuiter het. En dan is daar ook die minder vleiende lepel in die dak gesteek of emmer geskop.<br />
<br />
Daar is ook 'n paar kru weergawes maar dis nie nou gepas nie.<br />
<br />
In hierdie tyd van die Paasfees word daar baie na die dood verwys en die woord dood is orals om ons.<br />
<br />
Hierdie is a lelike briekmerk vir my ... die ding lê so dik swart oor my lewenspad en gaan oor die rant.<br />
<br />
Ek was nog baie jonk gewees toe gebeur die volgende ...<br />
<br />
Dis laataand na ete en my ma hoor 'n kar. Sy loer deur die skrefie van die gordyn en die volgende uiter sy ...<br />
<br />
"Dawie, die dominee is hier!"<br />
<br />
Daar is 'n duidelike dringendheid in haar stem en my pa se geskarrel om glase en bottels van die "sideboard" af te vee tref my. Jy hoor net bottels klingel en deurtjies klap. Hierdie was 'n lelike ding. 'n Kuier van die dominee is iets wat mos lank voor die tyd beplan word en die kindertjies word mooi skoon gebad en aangetrek, kuifies plat gekam en sit kietsregop in die sitkamer en wag.<br />
<br />
Maar vanaand is dit nie so nie. Pa pak weg en ma loop ons by met 'n nat waslap, gesigte word gepoets en hare word platgevee en toe klop hy aan die deur.<br />
<br />
"Naand Dominee" groet my pa ... net hard genoeg sodat my ma kan hoor maar sag genoeg dat die bure nie hoor nie. Kyk so onverwagte besoek van die dominee is nie 'n goeie ding nie en dit stuur rillings teen ruggrate af.<br />
<br />
"Naand Broer ... mag ek maar in kom ?"<br />
<br />
Nou kyk, daar is nie 'n manier waarop my pa ooit sou dink om "Nee" te sê nie en hy nooi die dominee binne maar sy oë soek my ma s'n. Albei is erg senuweeagtig maar doen hulle bes om dit te verbloem. Kyk daai jare was die dominee 'n vername man en sy ongenooide teenwoordigheid by iemand se huis het gewoonlik gedui op een of ander kakspul.<br />
<br />
Dominee groet almal vriendelik ek wonder hoekom krap hy my hare nou weer deurmekaar. Maar hy is dudielik nie hier om met kinders te gesels nie.<br />
<br />
"Ek was hier by oom Hendrik op die plaas ... tante het vroegdag laat weet sy dink ek moet kom om die doodsbegeleiding te doen. Jy weet mos, oom Hendrik het lank gely. Dit was 'n taai stryd vir my en toe ek wegry toe dink ek dat ek nie nou wil huistoe gaan nie en besluit toe om maar hier by julle 'n teetjie te kom vat."<br />
<br />
Met die verligting duidelik op my ma se gesig boender sy ons kamer toe en pa kry die dominee gemaklik in 'n stoel.<br />
<br />
Die res van die gesprek en gekuier weet ek nie veel van nie maar daardie woord ... doodsbegeleiding ... daai woord het in my kop vasgesteek. Soos die jare verbygegaan het het ek gedeeltes van dit begin verstaan en ek het ook van dit in aksie gesien in een of ander vorm. Maar vir my, vir my bly dit iets tergends.<br />
<br />
Die kort opsomming sou sekerlik tog wees om iemand by te staan wat op sterwe lê ... en in baie gevalle is dit sekerlik so maar die woord gool by my.<br />
<br />
Ek glo diep in my binneste dat die heelal ons 'n waarskuwing gee dat dit nou die einde is. Ek sê so omdat ek al baie gesien het hoe mense daar op die laastse bykans gedaante verwissel. Dis asof alle dringendheid die wyk neem uit hulle lewens uit en hulle sweef maar net op die oomblik ... so asof hulle die stasie bereik het en nou wag hulle vir die trein.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyLv-XMur9kGQjlAvJ1gNc0NnoN12H-1SSpfCzC5ncZjhOvU0sKSz-Jbdlh4_du-xETtUJyLmJmEc5pajbino8618rgrSzbVHtIZZXD2VxqS15XxA3fsrLAbVNuF626-_g_M9SJVOyjBI/s1600/IMG_1136-Edit-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyLv-XMur9kGQjlAvJ1gNc0NnoN12H-1SSpfCzC5ncZjhOvU0sKSz-Jbdlh4_du-xETtUJyLmJmEc5pajbino8618rgrSzbVHtIZZXD2VxqS15XxA3fsrLAbVNuF626-_g_M9SJVOyjBI/s1600/IMG_1136-Edit-2.jpg" height="228" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Die nag in ...</td></tr>
</tbody></table>
Party mense vertoef nogal lank hier op die stasie en ander blits daar deur. Die ding wat ek oor wonder is wat is die regte gedrag as jy so reisiger dan sou kom afsien by hierdie stasie.<br />
<br />
Is dit die tyd om te kla en te ween en histeries aan die huil te gaan ?<br />
<br />
Ek sou dit nie so wou hê nie.<br />
<br />
Ek was nog net een keer in my lewe by so stasie en toe was ek baie klein. Dit was my oupa en ek kan onthou hoe die familie op die plaas saamgetrek het en elkeen het 'n beurt gekry om vir oupa te gaan groet. Teen laat middag het daar 'n oom op die stoep verskyn ...<br />
<br />
"Kan ons asseblief almal so oomblik van stilte handhaaf ... oom Gideon is nie meer met ons nie."<br />
<br />
Nieteenstaande die versoek vir stilte het daar 'n kakspul losgebars ... huilende mense en strakgesig mans. En vir ons kinders was daar min te doen behalwe om maar die grootmense na te aap. Ek kan my pa se gesig nog onthou, strak en gespanne maar daar was trane in sy oë ... my ma het vreeslik gehuil want dit was haar pa wat heengegaan het.<br />
<br />
Nouja daai dag het ek baie dinge gesien en ervaar maar ek het een ding baie mooi geweet ... hierdie stasie is nie die plek waar ek wil kuier nie.<br />
<br />
My hele lewe lank vermy ek die stasie met alles wat ek in my het. Ek kan dit gladnie hanteer nie. Alhoewel ek redelik bekend is vir my hardegatheid en onverskrokke geaardheid is hierdie stasie nie 'n plek vir my nie. Ek hou van stories skryf en leef baie in my kop. Ek leef my so in karakters in dat ek self die karakter word en dis hier waar die dinge vir my skeefloop.<br />
<br />
Ek gaan nie na publieke fliekteaters toe nie want ek maak 'n gat van myself in die openbaar. Ek kyk nie sommer ernstige goed op die TV in vreemdes se geselskap nie want sonder dat ek dit kan verhelp loop die mense se lief en leed oor my wange.<br />
<br />
Begrafnisse ... o hemel ... dis 'n ding wat ek sleg hanteer. Deesdae gaan ek in so staat van outomatisme in en as ek nou regtig nie meer kan nie dan loop ek sommer net weg in 'n rigting in.<br />
<br />
Ek moes al 'n paar van my honde so na die stasie toe vat en ek moes van hulle al so sit en vashou en dan uiteindelik self op die trein laai ... neewat ... daai ding donner my op. Dit bliksem my siel vol duike en verwoes my binneste.<br />
<br />
So nou wonder ek, as jy dan iemand op die stasie moet gaan afsien ... hoe moet jy optree?<br />
<br />
Ek dink nie dis goed om te staan en emosineel uitmekaar te moer nie want kyk, die persoon staan en wag vir 'n trein wat nie een van ons weet hoe wild of woes die rit gaan wees nie. Moet jy huilerig wees of vrolik ... of net baie kalm en bedaard ?<br />
<br />
Ek het nie die antwoord nie ... maar ek sou nie graag op daai stasie omring wil wees van 'n klomp huilende mense nie ... dit gaan my mos lelik opvoeter. Aan die anderkant glo ek ook dat die natuur vir ons sorg. Daar net voor die trein aankom dink ek nie ons weet meer mooi wat gaan om ons aan nie.<br />
<br />
Ai tog ... ek het regtig vir die een nie 'n antwoord nie maar ek dink ons moet maar elkeen seker mooi dink oor wat ons gaan doen en dan probeer om te onthou dat die reisiger op die drumpel staan en dalk net jou hand sou wou vashou.<br />
<br />
Groetnis ... ek stop nou want nou sukkel ek.<br />
<br />Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-42325026288297951732014-03-21T13:44:00.000+02:002014-03-21T13:44:40.976+02:00Drank en Drinkers en die wat daarmee moet saamleef ...Vandag se Briekmerk is 'n lelike een vir my maar ek glo vir 'n klomp ander mense ook. Herdie is nie net 'n Briekmerk nie, nee dis sommer a "doughnut" en 'n "burnout" daarby. Jy moes al sekerlik sulke wilde swartstrepe op die teerpad gesien het en dan wonder jy wat het daar gebeur ... een ding is verseker, iemand het daarna die lewe met ander oë bekyk.<br />
<br />
<b>WAARSKUWING</b>: As jy drank gebruik en die grense van ordentlikheid gereeld oorsteek dan moet jy liewer nie verder lees nie. Hierdie Briekmerk is verseker nie 'n verheerliking van alkohol en sy gevolge nie ... nee, dis 'n brutale opsomming van sommige waarhede rondom die misbruik van alkohol en die uitwerking en gevolge vir die suiper se familie en vriende.<br />
<br />
Ek moet eintlik nie die ding vandag skryf nie want ek is op DAG DRIE ... <b><a href="http://briekmerke.blogspot.com/2014/03/niks-hou-vir-altyd-nie.html" target="_blank">(Gaan lees maar hier wat dit beteken vir my)</a></b> ... maar ek kan net eenvoudig nie langer uitstel nie want die ding van drank is 'n verwoester en baie mense dink dis speletjies.<br />
<br />
Verseker is ek nie akademies gekwalifiseerd om 'n wetenskaplike referaat oor drank te skryf nie maar op hierdie punt dink ek geld die beginsel van <b>"Qualified by Experience (QBE)"</b> wel.<br />
<br />
Voordat ek nou begin rowe afkrap en onderklere wys, laat ons net eers duidelikheid kry oor begrippe en beskrywings wat ek gaan noem.<br />
<br />
<b>Drinkers</b> is mense wat alkohol gebruik. Nou kyk, ek is verseker nie 'n afskaffer nie en ek is ook nie een wat elke ou wat ietsie gebruik summier met die banvloek wil tref nie, so moenie dink ek is hier op een of ander eties gedrewe "mission" nie ... dis verseker nie waar nie.<br />
<br />
Ek is 'n man wat groot waardering het vir die vrugte van die wingerd in al sy vorms en groottes. So ook die groot verskeidenheid van ander vrugte en plante se brouseltjies. My probleem is met diegene onder ons wat hulle vergryp en dan heeltemal sonder enige respek vir ander mense se gevoelens en emosies die wêreld om hulle in chaos dompel.<br />
<br />
<b>Drinkers</b> ... vir my is dit mense wat alkohol gebruik. Geen onderskeiding op die gebruiks patroon nie en verseker nie noodwendig iets negatief daaraan gekoppel nie.<br />
<br />
<b>Drinkers</b> kan in 'n paar hoofgroepe ingedeel word, sommiges heeltemal onskadelik en ander kwaai gevaarlik.<br />
<br />
<b><u>a. Sosiale drinkers</u></b> ... hulle drink gewoonlik net by sosiale geleenthede. En die groep beslaan sekerlik 'n baie groot deel van die bevolking. Ons almal ken sulke mense, hemel, ons is seker almal deel van hierdie groep. As jy nie deel is van hierdie groep nie is jy seker 'n afskaffer en dit is vir my geen probleem nie of jy is op een of ander eties gedrewe missie. As dit laasgenoemde is dan gaan ek en jy verseker ook verskil in ons aanslag op baie ander dinge in die lewe.<br />
<br />
Geestesgesonde en gebalanseerde sosiale drinkers ken hulle perke en weet waar om die streep te trek, as jy nie weet waar om die streep te trek nie is daar 'n goeie kans dat jy in die <b>Suipers</b> groep hoort en net die sosiale geleentheid misbruik om jouself aan die drank oor te gee. As jy 'n probleem met die benaming "<b>Suiper</b>" het dan kan net jyself dit verander.<br />
<br />
<b><u>b. Gewoonte drinkers</u></b> ... hulle drink op tye wat hulle in hulle lewens bepaal het soos as hy of sy van die werk af kom of tydens etes ensovoorts. Geleenthede in sy eie lewe wat hyself bepaal en self skep. Die kan daaglikse tye, weeklikse tye wees of gedefinieerde gebeurtenisse. Meeste van die groep doen dit gewoonlik baie beheersd en binne perke en hulle is nie werklik afhanklik van drank nie want soms gaan daar lang tye verby dat hulle gladnie drink nie.<br />
<br />
Ek het 'n oom gehad wat vir sy hele lewe lank elke aand voor hy gaan slaap het sy dop whiskey gedrink het, net daardie een en net voor hy in die bed klim. Op enige ander tyd het hy nie sterk drank gebruik nie.<br />
<br />
Ek het ook 'n vriend wat elke middag oppad huistoe by sy geliefde drinkgat stop, een bier drink en dan gaan hy huistoe ... hy sê altyd dat daardie 30 minute die verkeer kans gee om tot bedaring te kom.<br />
<br />
Ek het ook 'n goeie vriendin wat elke aand as sy by die huis kom 'n glas sjampanje drink terwyl sy kos maak. So is daar seker duisende mense wat in die gewoonte drinkers groep val en wat nooit hulle self vergryp of te buite gaan nie.<br />
<br />
Maar ongelukkig is daar ook die wat weereens nie hulle perke ken nie en by elke geleentheid die dam onder die een uit suip en dan moet almal om hulle dit ontgeld.<br />
<br />
<b><u>c. Angs drinkers</u></b> ... hierdie is 'n gevaarlike groep want hulle gryp die bottel net sodra dinge in hulle persoonlike spasie begin warm raak. 'n Argument met iemand of 'n spanningsvolle gebeurtenis soos slegte nuus. Hulle bedwelm hulleself juis op 'n tydstip wanneer mens by jou volle positiewe moet wees.<br />
<br />
Hierdie is ook die groep wat gewoonlik erg agressief raak as hulle gedrink raak. Dis ook die groep waar jy die meeste kry wat dronkverdriet kry. Hierdie groep laat hulle naastes lelik les opsê as dit by emosionele foltering en soms self fisiese geweld kom.<br />
<br />
<b><u>d. Skelm drinkers </u></b>... hierdie groep is 'n ernstige probleemgroep want hulle drink so skelm dat hulle later aan hulleself ontken dat hulle enigsins drink. Die groep mense is die moeilikste om te hanteer en byna onmoontlik om te help want hulle leef permanent in 'n staat van ontkenning.<br />
<br />
Hierdie is ook die groep waar persoonlikheidsveranderings gebeur as die persoon drink en dit is wat hulle verraai. Hulle is so seker dat niemand weet wat hulle doen nie dat hulle uiters agressief raak as iemand net sou waag om te vra of daar iets fout is. By so vraag gaan hulle feitlik onmiddelik oor na verdediging en ontkenning toe en begin almal om hulle beskuldig van een of ander wangedrag.<br />
<br />
Meeste skelm drinkers weet diep binne in hulleself dat hulle 'n probleem het maar weier botweg om dit ooit te herken.<br />
<br />
<b>Suipers</b> ... die is die groep drinkers wat nie hulle eie perke ken nie en kan in al die groepe hierbo val.<br />
<br />
<b>Dronklappe</b> ... dis die groep suipers wat alle selfbeheersing verloor het. 'n Suiper kan 'n Dronklap word maar is nie noodwendig 'n Dronklap nie.<br />
<br />
Hierdie is die groepe van drinkers wat ek sien en ken en gaan dit so gebruik in hierdie Briekmerk.<br />
<br />
Net 'n tip of waarskuwing ... meeste drinkers hou niks daarvan as mens na hulle drinkery verwys nie, tewens, hulle raak sommer skuins bedonnerd as jy te requit na hulle verwys. So as jy 'n drinker is of 'n drank probleem het dan beter jy liewers eers nou 'n dop gaan steek en jouself kalm kry voor jy verder lees.<br />
<br />
Ek skryf hierdie Briekmerk hoofsaaklik vir die slagoffers van drinkers se selfsugtige en banale optredes.<br />
<br />
Drinkers dink selde daaraan wat hulle drinkery doen aan die mense om hule en daar is nogal 'n sterk ooreenkoms van die gedrag wat ek in my Briekmerk oor Selfsugtigheid geskryf het ... <b><a href="http://briekmerke.blogspot.com/2014/02/onverantwoordelik-of-plein-selfsugtig.html" target="_blank">(Lees hom hier)</a></b><br />
<br />
Ek kom uit 'n familie van drinkers en glo vir my, party van hulle kon drink ... harde drinkers wat baie keer ook suipers was maar in ons familie was daar selde 'n Dronklap ... nee jong, so persoon is uitgeskop uit die drinksirkel uit want hy was 'n verleentheid vir die ernstige drinkers. Klink miskien effens "weird" maar dis soos dit was ... my ooms en tannies kon hulle drank vat.<br />
<br />
Ek glo nogal sterk daaraan dat drankvaardigheid in 'n mens se gene sit. My gene is goeie drank gene en volumes is nie iets waarvoor my gene skrik nie ... en presies daar het die probleem vir my begin. Vir my om dronk te raak was 'n duur storietjie. Natuurlik wil ek nie teveel feite uitlap nie want ek het darem nog lewende familie lede en hulle gaan die blixem in wees vir my as hulle hierdie goed lees en hulle kan hulleself te duidelik raaksien.<br />
<br />
Op die 8ste November 1973 het ek dood in my spore gestop. Ons was 'n groep ouens wat so saam gekuier het en skaak gespeel het. Elke man bring sy koelkas saam want as jy wil ernstig drink moet jy nie op 'n ander man se rekening drink nie. My kassie het 6 Black Labels en 'n bottel Smirnoff ingekry ... elke aand en hy het altyd leeg huistoe gekom. Op die aand van die 7de was daar so ekstra baldadigheid in die samekoms want dit was die einde van die jaar vir ons as studente, so daar was so paar los bottels rum op die tafel ook. Wat verder gebeur het en hoe ons huistoe is gaan maar daar in Sunnyside bly lê.<br />
<br />
Die oggend van die 8ste net na vyf is ek in LC de Villiers se swembad. Vyf lengtes en toe sit ek op die graswal met a Gunston in my hand ... die blou rokie krul in die oggendlug in en die son gooi sy eerste strale oor Pretoria. Net daar kry ek toe 'n boodskap ... ek noem dit maar 'n boodskap want ek weet nie wat anders om dit te noem nie ...<br />
<br />
<b>"As 'n mens so kan drink en dan die volgende oggend so kan swem, dan het jy verseker 'n erntige probleem."</b><br />
<br />
Nou vir my was dit nogal skokkend om tot die besef te kom maar ook baie steurend. Terug by die koshuis sien ek my maters in die eetsaal maar hulle is verseker gebreek ... hulle babbeleer almal ernstig en drink swart koffie. Ek takel 'n stewige ontbyt van olierige bacon en eiers met toast en botter en konfyt en twee groot glase melk. Die tannies in die kombuis was tog te bly iemand wil eet.<br />
<br />
Dit was maar stil om die tafel en hoe langer ek na my maters sit en kyk hoe harder maal daardie gedagte by my. Na ete is ek weg na my ouers toe op Wakkerstroom en daardie aand by die braaivleisvuur offer my pa my 'n bier.<br />
<br />
"Nee dankie pa, ek drink nie meer nie."<br />
<br />
Ek kon die skeptisisme in sy oë sien maar hy het net geglimlag. Die Sondag toe praat my pa weer met my oor die drinkery want Saterdag is ook verby sonder dat ek iets drink.<br />
<br />
"As jy regtig ernstig is dan moet jy kom dat ons reël dat jy droogdokke toe gaan."<br />
<br />
Nou kyk, droogdokke is 'n woord wat menige drinker met angs vervul. Soms raak hulle so angstig dat hulle sommer dadelik weer aan die drink gaan.<br />
<br />
Ek het die aanbod van die hand gewys, nie omdat ek dit gevrees het nie maar my logika het dit duidelik vir my gemaak dat as ek nie self die drinkery kan stop nie dan gaan ek vir my hele lewe in vrees lewe. Daarvoor het ek nie kans gesien nie. Sonder om nou windgat te wil wees moet ek noem dat ek geseënd is met 'n besondere analitiese denkvermoë en dat as ek al die feite mooi uitgepak het in my kop en dan 'n besluit neem, dan is die besluit sonder emosie. My gesin beskuldig my baie daarvan dat ek 'n masjien is. Dis seker so maar dis nou eenmaal hoe ek is.<br />
<br />
Vir 18 maande daarna het ek nie weer aan drank geraak nie en daarna het ek besluit dat ek net gaan drink wat vir my lekker is. So vandag, bykans 35 jaar later is dit nogsteeds so en ek drink minder in 'n jaar as wat ek in die ou dae in een aand gedrink het.<br />
<br />
Wat egter 'n feit is, is dat in my are vloei die bloed van 'n alkoholis en dit sal nooit verander nie.<br />
<br />
Ek is maar eintlik net 'n nie-praktiserende alkoholis.<br />
<br />
Dis nie vir my 'n probleem nie, dis eerder 'n aansporing. 'n Aansporing om nooit toe te laat dat drank my beet kry nie ... ja ek sê toe te laat ... dis wat dit is, jy laat toe dat drank jou beet kry.<br />
<br />
Daar is nog nooit êrens 'n geval gedokumenteer waar 'n brandewyn bottel van die rak afgespring het en homself leeggemaak het in iemand se keelgat af nie.<br />
<br />
Nou dis my storie ... kom ons kom nou by die ander stories.<br />
<br />
Die meer geleerdes praat van <b>funksionele alkoholiste</b> ... hierdie groep drinkers is donners gevaarlik vir hulle gesinne en die mense om hulle. Hulle dink gewoonlik, nee nie dink nie, hulle is positief dat hulle geen probleem met drank het nie. Intussen moet almal naby hulle gedurig met hulle staat van semi-besopenheid saamleef. Hulle boelie hulle naastes meesal verbaal en verder vervul hulle hulle afhanklikes gedurig met vrees want die afhanklikes weet dat as iets sou gebeur en hulle op die persoon sal moet staatmaak vir ondersteuning, gaan dit nie daar wees nie. As dit die pa is dan is die vrou en kinders uitgelewer aan hierdie marteling en as dit die ma is dan is dit die pa en die kinders wat spartel.<br />
<br />
Hierdie soort drinkers maak my bedonnerd want hulle weier om te aanvaar dat hulle vrees en angs in hulle gesinne inbring en raak ook sommer hel aggresief as mens hulle sou probeer aanspreek.<br />
<br />
Hierdie mense drink gewoonlik elke dag van hulle lewe.<br />
<br />
Nou kom ek by die lelike groep ... "Binge Drinkers" ... <b>Fuifdrinkers</b>. Hierdie is ook die groep van drinkers wat die minste teenkanting van die sosiale gemeenskap kry en soms selfs amper 'n soort van helde verering kry. Hierdie groep drinkers drink nie elke dag nie en is dus nie regtig alkoholiste nie maar hulle het sulke spesiale tye wat hulle drink. Dis gewoonlik naweke. So van Vrydag middag af begin die drank vloei. Hierdie groep is ook gewoonlik die wat erg aggresief raak as hulle eers aan die suip is en alles en almal om hulle moet dit ontgeld.<br />
<br />
Die ware riller is wanneer een eggenoot so drink en die ander een drink glad nie so nie. Meeste van hierdie Fuifdrinkers suip gewoonlik so dat hulle die volgende dag niks kan onthou van die stront wat hulle aangevang het terwyl hulle so besope was nie. Hierdie mense is ook die groep wat die minste bewus is van hulle perke. Hulle dink hulle is 100 persent in beheer ten alle tye.<br />
<br />
Moenie met hulle probeer redeneer terwyl hulle gesuip is nie want dit kan tot lelike fisiese geweld lei of die anderkant, 'n smartlike sessie van dronkverdriet.<br />
<br />
Probleem, Maandag oggend is die kalant nugter en die liefdevolste eggenoot. Dit is die mallemeule wat jou klaar maak. Maandag is jy te bang om oor die drinkery te praat want jy wil nie slapende honde wakker maak nie. So die Fuifdrinker kom weg met sy nonsens maar by Donderdag trek jou keel alweer toe want jy weet wat gaan nou weer Vrydag gebeur. En so suip die Fuifdrinker jou lewe ook weg ... een week op 'n keer.<br />
<br />
Fuifdrinkers is ook gewoonlik drinkers wat uit-pass soos die Engelse sou sê. Hulle lei ook gewoonlik aan totale geheueverlies as dit by sy dronk kaskenades kom. So wat is my raad ... ek het nie regtig raad nie want ek is nou nie Dr Phil nie maar ek het vir jou 'n plan of twee ...<br />
<br />
As jy 'n vrou is en jou man is 'n Fuifdrinker ... wag tot hy omval en blixem sy bene en arms vol knoppe met 'n Krieket kolf of een of ander goeie moermasjien. Hy gaan wakker word en nie 'n idee hê wat gebeur het nie en dan vertel jy hom van die stoep trappies, los matjie of iets dergliks. Glo my, hy sal nie stry nie want hy weet nie. Moet nou net nie soos Oscar maak en die bebloede moermasjien laat rondlê waar hy gesien gaan word nie.<br />
<br />
Onthou net dat as jy hierdie pad kies dan moet jy dit elke keer doen totdat hy begin glo die drank maak blou kolle.<br />
<br />
As jy 'n man is en jou vrou is 'n Fuifdrinker ... hou jou mond, pak jou tassie en gaan weg met die kinders. Laat sy maar alleen wakkerskrik met geen idee waar julle is nie. As jy dan Sondagaand terugkom, maak asof julle weggegaan het op haar advies en vertel haar hoe goeie voorstel dit was. Smokkel met haar kop, dis goeie medisyne.<br />
<br />
Ek is nie 'n goeie raadgewer nie want ek het 'n ernstige weersin in suipers. Ek praat gladnie met 'n persoon wat gedrink is nie. Nie almal kan dit doen nie.<br />
<br />
Die tragedie is dat suipers, en onthou, alle drinkers is nie suipers nie, suipers steel ons lewens, een suipsessie op 'n slag en as jy weer sien is jy by vyftig verby en al wat jy in jou dagboek het is smart, hartseer en terleurstelling.<br />
<br />
As jy gelukkig is, drink die suiper hom of haar in "oblivion" in so tussen 40 en 50 en dan kan jy weer 'n kans op geluk kry. Pas net op want die geskiedenis het al baie bewys dat iemand wat 'n suiper vir 'n eggenoot gehad het sal weer so een soek vir die tweede keer.<br />
<br />
Ongelukkig het ons 'n kultuur van drinkery en dis iets waarmee meeste kinders groot word. Baie min wil die gevare van drinkery insien en dis eers as 'n drinkery op 'n tragedie uitloop dat die drinker, as hy of sy dit oorleef het, besef wat hy doen.<br />
<br />
Wat my erg moerig maak is dat as jy 'n eggenoot het wat drank misbruik dan is jy gedoem. Jy kan dit nie regtig waag om te drink nie want hulle sien dit as goedkeuring vir hulle wangedrag en suip dan eers met oorgawe want nou weet hulle dat jy nie 'n vinger kan wys nie en hulle is hel vinnig om dit uit te wys.<br />
<br />
Die van julle wat tot hier gelees het is verseker nie onder 'n wanindruk nie en besef by nou dat ek 'n erge renons in mense het wat nie hulle perke ken nie.<br />
<br />
'n Lelike geval om mee opgesaal te word is 'n Fuifdrinker wat nie sy drank kan vat nie ... o genade, een dop en hy of sy is moerland toe ... en dan begin die ellende want nou sit jy met 'n dronklap en die aand het nog nie eers begin nie.<br />
<br />
Ek het eendag vir so Fuifdrinker wat ek baie goed ken gesê ...<br />
<br />
"Jy moet eintlik nie eers na drank advertensies op die TV kyk nie want teen die tyd dat die advertensie klaar is, is jy al wankelrig."<br />
<br />
Maar nouja, ek dink ek het my punt gemaak ... drank <b>misbruikers</b> is gevaarlik, selfsugtig en verdien geen simpatie nie. Hierdie moderne idee van dat alkoholisme is 'n siekte ... waar kom dit vandaan ?<br />
<br />
My opinie ... dis uitgedink deur geleerdes wat self suipers is en wat na 'n manier gesoek het om die suipery aanvaarbaar te maak en om simpatie te wek vir die suipers. By my gaan hulle geen simpatie kry nie want ek weet hoe die ding werk. Ek het die ding in die oë gekyk en besluit ek wil niks verder met dit te doen hê nie.<br />
<br />
Malaria is 'n siekte, griep is 'n siekte ... drankmisbruik is 'n keuse.<br />
<br />
Moenie sagkens met suipers werk nie ... as hy of sy aantoon dat hy werklik wil loskom van die drank af is daar 'n plan ... kry daai inspuiting of plant daai kapsule onder jou vel in wat jou by die dood laat omdraai as jy net aan alhohol vat. En moenie na die nonsens verskoning luister van ...<br />
<br />
"Ek kannie die pil vat nie want as ek per ongeluk ietsie inkry dan draai ek by die dood om."<br />
<br />
Per ongeluk se gat man ... net soos 'n meisie nie per ongeluk op die paal beland of 'n ou per ongeluk herpes opdoen nie, kan jy nie per ongeluk alkohol inkry nie. Al hierdie ongelukke vereis 'n spesifieke daad van die persoon af.<br />
<br />
'n Fuifdrinker wat ek geken het, het na so suipsessie in 'n ongeluk beland. Gelukkig was die ander party 'n 30 ton vragmotor. By aankoms by die hospitaal kon die dokters nie waag om iets aan die suiper te doen nie want hy sou die narkose nie oorleef in sy staat van beskonkenheid nie. Na 'n paar ure het hulle uiteindelik in die teater beland en daar het hulle gespook want die kalant se bloed wou nie stol nie.<br />
<br />
Na 'n groot gesukkel is hy redelik gelap en geplak na die intensiewe sorg eenheid toe. Daar was dit 'n aardigheid om die dae daarna te sien hoe die man in sy semi-staat van beswyming deur die onttrekkings gaan en drie dae later toe raak al sy wonde septies. Die ou se lewer was net eenvoudig so gedaan dat hy nie sy werk kon doen nie.<br />
<br />
Die man is na 'n helse lyding dood sonder dat hy ooit werklik weer by sy volle bewussyn kon kom nie. Die grootste tragedie was om sy vrou en hulle seuntjie van 5 jaar te sien in die hospitaal. Gebroke en verslae.<br />
<br />
Wat my die meeste opval ... nee, eintlik ammuseer ... is die hoë vlakke van tolleransie wat ons samelewing vir suipers en hulle gedrag het. Dis werklik verstommend. Die suipers verkry simpatie in plaas van dat hulle met die banvloek getref word.<br />
<br />
Ek ken 'n man ... noem hom sommer Paultjie ... hy is 140kg en net onder die 2 meter lank. 'n Blok spiere met 'n vriendelike gesig. Paultjie is self 'n man wat sy rug op drank gedraai het en ken die stories van suipers eerstehands. Hy is die hoof van sekuriteit by 'n gewilde watergat.<br />
<br />
Paultjie redeneer nie met 'n gesuipte molesmaker nie ... sy woorde ...<br />
<br />
"Hulle wil nie luister nie en hulle kannie voel nie ..." so met een goedgemikte klap van sy groot hand sit hy die suiper in droomland en boender hom in 'n vertrek in om sy roes af te slaap. Vinnig, suiwer en sonder baie drama.<br />
<br />
Dis wyd bekend dat 'n persoon selde twee maal na mekaar sy perke oorskry in Paultjie se domain. Paultjie het so betekenisvolle kyk wat hy 'n potensieële molesmaker gee wat die meeste wat al deurgeloop het vinnig halt laat roep.<br />
<br />
Nou ongelukkig is daar nie baie Paultjies in die wêreld nie.<br />
<br />
So ten slotte ... as jy die perke van ordentlikheid oorskry ... gaan sit vir so paar oomblike doodstil en begin om jou kyk. Maak 'n opname van hoeveel mense beinvloed word deur jou gedrag en hoeveel mense is afhanklik van jou. Dan besluit jy maar vir jouself of dit wat jy doen regverdig is teenoor hulle. As jy enige inbors het is ek seker jy gaan jou optrede herdink. As jy nie inbors het nie ... gooi maar vir jou nog enetjie in.<br />
<br />
As jy die slagoffer is van so suiper ... maak 'n plan en kom weg ... dinge sal nooit verander solank die persoon suip nie. Die vraag wat jy moet antwoord is of jy so wil leef vir die res van jou lewe.<br />
<br />
Miskien as ons as gemeenskap minder simpatie met die suipers het sal hulle begin besef dat hulle self moet besluit om te verander.<br />
<br />
Jy as gasheer by 'n geselligheid moet die moed aan die dag lê en sê ...<br />
<br />
<b>"Jy het nou genoeg gehad !"</b> ... en doen dit sonder om te dink oor die mate van ongewildheid wat jy op die lyf kan loop maar dink eerder aan die waardering en stille bewondering wat jy gaan ontvang van die slagoffers.<br />
<br />
Jy as eggenoot moet sê ...<br />
<br />
<b>"Ek is baie lief vir jou maar as jy drink gaan ek gladnie met jou praat nie."</b><br />
<br />
Jy as ouer moet sê ...<br />
<br />
<b>"Jy is my kind en ek sal altyd vir jou omgee maar as jy wil suip is jy nie welkom in my huis nie."</b><br />
<br />
Ja ek weet jy loop die risiko om op die kort termyn baie verwyte en verwerping te ervaar maar op die lang termyn is dit jy wat daarby gaan baat want die wat by jou wil wees omdat jy jy is gaan jou grense respekteer ... die wat nie ... wel dis ook beter so vir jou eie geestesgesondheid en geluk.<br />
<br />
<b>TEN SLOTTE:</b><br />
<br />
As jy <b>besef</b> jy het 'n probleem met alkohol en jy <b>wil</b> iets daaraan doen ... <b><a href="http://www.aasouthafrica.org.za/" rel="nofollow" target="_blank">gaan soek hulp by die AA</a></b> ... en nee dis nie die AA vir karre nie ... die <b><a href="http://www.aasouthafrica.org.za/" rel="nofollow" target="_blank">AA vir Alkoholiste</a></b>.<br />
<br />
<b>Hoekom die AA ?</b><br />
<br />
Wel in die eerste plek is is hulle almal gesoute mense wat bykans elke stront storie wat jy wil vertel al gehoor het en jy dus nie ligter gaan afkom nie.<br />
<br />
Tweedens ... dis 'n groep mense wat hulle self bereidwillig verklaar het om suipers te help. Hoekom is nie belangrik nie ... al wat tel is dat hulle bereid is om dit te doen.<br />
<br />
Moenie na alles wat jy alreeds aan jou familie en vriende gedoen het nou nog verder gaan en verwag dat hulle moet jou help nie. Eerstens is hulle nie regtig instaat om jou te help nie en tweeedens gaan jy hulle baie maklik omry met 'n sopstorie. <b>So as jy ernstig is ... gaan na die AA toe.</b><br />
<br />
Hier is vir jou die skakel ... http://www.aasouthafrica.org.za/ of <b><a href="http://www.aasouthafrica.org.za/" rel="nofollow" target="_blank">KLIEK HIER</a></b> ...<br />
<br />
En nou is ek klaar ... hierdie Briekmerk neul aan my al vir 'n baie lang tyd en elke keer as ek dink nou gaan ek hom skryf dan dink ek weer aan die moontlike negatiewe gevolge en los dit maar liewer.<br />
<br />
Laas week loop ek weer iemand raak en die persoon is bykans in trane ... daar is 'n ernstige drank probleem in die binnekring en die persoon is radeloos.<br />
<br />
Net daar toe besluit ek ... die Briekmerk moet uit ... suipers kom weg met moord ... nou verseker nie met die soort ding wat die howe moet hanteer nie maar hulle kom weg met moord in die sin dat hulle die mense om hulle se geluk vermoor, hulle geesteswelstand vermoor en hulle in emosionele kettings bind. Hulle doen al die dinge en meer en word selde tot verantwoording geroep. Hulle kom weg omdat ons te ordentlik is.<br />
<br />
Nou het ek die streep getrek ... besluit jy maar self waar jy staan en wat jy gaan doen.<br />
<br />
Groetnis ... nou gaan ek braai ... ja ek gaan ietsie vat ... ietsie lig soos 'n botteltjie water.<br />
<br />Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-8568294123138086292014-03-19T00:44:00.000+02:002014-03-19T00:44:01.041+02:00O hel ... 40 en oor ...Vanoggend sit ek hier en kyk uit oor my tuin, dis 'n lekker wintersdag in die Laeveld, en my gedagtes dwaal terug na my vriend ... noem hom maar Pieter.<br />
<br />
Ek en Pieter het 'n lang verhouding gehad en hy was my kamermaat van Std 8 tot eerste jaar op Universiteit. Pieter was 'n stil en stemmige ernstige kêrel met sulke swart krulle en donker bruin oë. Hy was nou nie juis 'n haan onder die henne nie maar hy het darem so dan en wan 'n meisie gehad.<br />
<br />
Ek en hy was vir 5 jaar soos Dawid en Jonathan en het lang ure op die Hoëveld perd gery en skape opgepas op sy pa se plaas naby Volksrust. In die herfs was dit altyd 'n hoogetpunt om vroegoggend die perde op te saal en dan na een van die ou musrasies op een van hulle plase te ry. Daar was 'n meneer van 'n turksvy laning en niks kom darem by so yskoue vars turksvy nie. Die winterryp ys die vrugte en dit is heerlik om die vruggies met jou half verkluimde vingers uit die doringrige vel te stroop en in jou kies te druk. Stroopsoet en ys koud.<br />
<br />
Ons het ook baie nagte by die skape geslaap as dit lammertyd is en honderde ure om kampvure gedeel. Pieter was soos 'n bloed broer vir my. Toe in 1973 skei ons paadjies ... Pieter het opgeskop en is terug na sy tuisland toe om 'n lewe te maak.<br />
<br />
Vir baie jare het ek hom nie gesien nie en dit was voor epos en selfone en ons kontak het vervaag tot bykans niks. Maar al hierdie tyd was Pieter baie in my gedagtes.<br />
<br />
In die middel tagtigs toe loop ek toevallig in Pieter vas op Dundee. Hy het by 'n meubelgroep 'n groot pos gehad en ek was besig om saam met my broer 'n groothandel netwerk in Natal op te bou. Een ding het gelei tot 'n ander en nie lank nie of Pieter sluit by ons aan en bestuur die een tak op Dundee.<br />
<br />
Nou moet ek net verduidelik ... Pieter het getrou en toe ek hom ontmoet het die man 'n kar vol kindertjies gehad. Erens langs die pad het ek en Pieter mekaar ontgroei en alhoewel ek sterk probeer het om die ou magic terug in ons verhouding te sit kon dit net nie gebeur nie. Ek en sy vrou kon mekaar gladnie verdra nie en ek kon gladnie verstaan hoe Pieter met die girl opgeeindig het nie.<br />
<br />
Maar ek praat nou baie en dit het nog niks met 40 te doen nie ... Nee hy het nie 40 kinders gehad nie.<br />
<br />
Teen die einde van die tagtigs stort die mynbedryf in duie in Noord Natal en daarmee saam vergaan my en my broer se eens polsende besigheid. Pieter is terug meubelhandel toe en ek is weg Laeveld toe om 'n nuwe lewe te begin.<br />
<br />
Op 'n goeie dag ry ek deur Piet Retief en stop vir 'n versnappering en sowaar as wragtig loop ek in Pieter vas. Hy lyk sommer op en wakker en ek vra hom uit. Eers so bietjie skugter maar later met meer vuur begin hy my vertel ...<br />
<br />
Sy huwelik was 'n shotgun een en daarna het die een kind op die ander gevolg en voor hy mooi geweet waar is hy, het hy 'n handvol kinders en is vasgevang in 'n huwelik wat hom uitgemergel het. Hy het egter soos dit 'n goeie boerseun betaam sy pligte nagekom en net bestaan. Genadiglik het hy die kinder kraantjie toegedraai en soos ons daar sit en praat was die jongste al in matriek.<br />
<br />
"My maat ... op 'n oggend toe staan ek en skeer en in die agtergrond gons die gekerm en gekla en voor my lê 'n lang harde dag. Opeens soos 'n donderslag toe tref dit my ... dis my lewe die en dis hoe dit gaan wees vir die res van my lewe. Groot verskil is ek het skielik besef dat die "res" van my lewe nie meer een of ander ongedefineerde konsep is nie maar realisties gesproke uit 'n bepaalde hoeveelheid jare bestaan."<br />
<br />
Pieter skud 'n Gunston uit 'n pakkie uit en ek sien hoe die blou rook stadig by sy neus uitkrul en so lui lui wegdryf. Ek steek ook maar enetjie aan en dink dat daar is darem nog een ding wat ek hy in gemeen het. Die liefde vir 'n lekker ou geroosterde Gunston.<br />
<br />
"Nouja ... die ding van die spesifieke jare slaan my soos 'n hamer tussen die oë en terwyl ek die skeerseep van my gesig afvee besef ek dat ek wil nie meer so lewe nie."<br />
<br />
Wel hierna vertel hy my die droewige verhaal rondom die eerste besluite en die daaropvolgende skeiding met die gepaardgaande wroegings tussen hom en die kinders.<br />
<br />
Ek sit net doodstil en luister en ek wonder. Hoeveel Pieters is daar nie in die lewe nie. Hulle het getrou en kinders grootgemaak en skielik tref daai dag hom ... die dag waarop hy besef die res van sy lewe is nie meer net 'n begrip nie maar werklik 'n sekere klompie jare. Dis die dag wat hy ernstig gat omslaan en met alle mag en krag net wil wegkom uit wat hy as 'n sieldodende verhouding ervaar.<br />
<br />
Of dit werklik so sleg is sal ons lank oor kan debatteer maar die realiteit is dat Pieter dit so beleef en niks gaan hom nou keer nie. Nou wil hy met alle krag en mag soveel as moontlik inprop in die "res" van sy lewe.<br />
<br />
Dis gewoonlik die tyd wat mans skielik simpel word en verspotte karre koop, lawwe klere begin dra en soos 'n hippie wat in 'n timewarp gevang is begin optree. Hy delf wanhopig rond om sy verlore jeug op te diep en in die proses vervreem hy meeste van die tyd almal wat vir hom lief en dierbaar is.<br />
<br />
Nou moenie my verkeerd verstaan nie ... ek het empatie met Pieter .... nou nie meer my vriend nie maar bloot 'n naam om die gedrag te defineer. Ja hy het grondige en geldige redes vir sy optrede maar hy moet ook net so bietjie terugstaan en toelaat dat die mal adrenilien "rush" van die "O hel dis oor 40 ... !!!" ervaring verbygaan. Glo my ... dit gaan verby.<br />
<br />
Wat baie Pieters nie besef nie is dat hulle vrouens dalk presies dieselfde voel. Hulle lewens is weggesteel deur kinders grootmaak en huishou terwyl Pieter 'n loopbaan gebou het.<br />
<br />
Pieter gaan homself regverdig met die klem op die "res" van sy lewe maar sy vrou het volgens haar, haar "hele" lewe aan hom gegee. Nou die bekgeveg kan soms vir jare aanhou maar baie maal is dit Pieter wat met groot gejuig sy tasse pak en die huis verlaat. Seker sy goeie reg maar gewoonlik laat hy sy kinders en sy vrou agter met hope emosionele slagtings en kaste vol leed. Maar nouja hy is nie gestoor nie want skielik het die "res" van sy lewe sy god geword en hy moet dit vereer en koester met alles wat hy het.<br />
<br />
Nog 'n probleem of moontlike probleem vir Pieter is dat sy optrede baie van sy bestaande vriendskappe gaan laat sink want die vrouens van die mans soek dit net niks dat hulle mans met so Pieter deurmekaar is nie. Hulle vrees hy gaan hulle nessies bemors.<br />
<br />
So Pieter gaan nie net sonder sy gevestigde gesinsbande die "res" van sy lewe in nie maar hy gaan ook nuwe vriende moet kry. Nouja eerste op sy lys is natuurlik 'n maatjie ... iemand wat hom sal verstaan en waardeer vir die reus van 'n man wat hy is. Dis 'n groot dag vir Pieter as hy sy Roxy raakloop en skileik voel die "res" van sy lewe weer vir hom soos iets wat net in boeke bestaan en hy pronk rond met die medalje op sy skouer.<br />
<br />
Wat hy nie besef nie is dat die Roxy ding nou soos 'n petrolvuur deur sy vriende kring trek en baie min van die vlammetjies is daar om hom warm te hou ... janee ... die meeste is vuurtonge wat bedoel is om hom te verteer want hy en sy Roxy is nou 'n bedreiging vir elke getroude vrou in sy invloedsfeer.<br />
<br />
So begin Pieter se pad na vereensaming ... let wel hy besef dit nognie maar dis sy probleem. Vir hom is Roxy alles en die "res" van sy lewe lyk rooskleurig.<br />
<br />
Die dae word weke en weke word maande en Pieter se rooskleurige Roxy begin so hier en daar 'n verlepte blaartjie wys. Hoekom ... wel onthou Roxy het ook 'n lewe en haar lewe is vol ander mense vir wie die "res" van hulle lewens nog net presies dit is ... 'n ongedefineerde konsep en hulle dink die "res" van hulle lewe gaan vir 'n baie lang tyd aanhou. Pieter begin al hoe meer uit voel in die nuwe groep en hoe meer hy uitskuif hoe stywer klou hy aan Roxy. Tot op 'n oggend dat Roxy bewus word van die wurggreep wat Pieter op haar lewe het.<br />
<br />
Pieter kry nou ook sulke skramskote uit sy ou lewe uit ... 'n kind wat verjaar en hy mis dit, 'n kind wat 'n belangrike mylpaal bereik by die skool of elders en hy mis dit. Hy sien sy gesin toevallig by 'n eetplek en hulle lag en gesels en geniet mekaar en hy is nie deel van dit nie.<br />
<br />
Al die mooi nuwe blink klere en bottels vol "jonkwees" muti begin hulle glans verloor en die ure se hare versorg en bleskolle toe kam begin op sy senuwees werk. Die alewige sosiale rondritsery met Roxy vang hom want sy werk is "demanding" en hy kan net fisies nie meer die lang en baie laatnagte hanteer nie. Pieter begin knorrig raak en Roxy begin kriewelrig raak.<br />
<br />
Dan gebeur daar iets ... 'n kind is in 'n ongeluk of word ernstig siek en hy hoor net so terloops daarvan en hy besef dat daai deure is besig almal solid vas te roes. Nou is die "res" van sy lewe nie meer so uitdagend en vol beloftes nie ... nee dit begin nou na 'n lang pad te lyk. Hy probeer nou om Roxy te laat commit tot hierdie pad maar sy is katvoet ... sy is nie regtig lus vir verantwoordelikheid vir 'n man en 'n huis nie en op 'n dag is sy weg ... net weg ... patrymaal met 'n moerse fight maar meesal net weg.<br />
<br />
Nou begin die afdraende vir Pieter ... en ek kan maar net my kop skud ... dit alles net oor 40 ... wat is so belangrik aan dit.<br />
<br />
Werklikheid is dat Pieter se vriend Willem wat ook daai "oor 40" beleef het, maar hy het lank gaan dink oor dit en mooi gekyk wat is alles op die spel en toe besef dat die "res" van sy lewe is te kort om dit met 'n Roxy te belas en hy en sy gesin het maar gaan sit en saam deur die krisis gewerk. Willem se vrou het insig in die probleem gehad en Willem het self dinge verander dat hy en sy vrou meer tyd saam kan geniet. Hulle het die mure van roetine gaan afbreek, saam beserings opgetel as 'n stuk beton te hard val maar ook saam gelag toe die laaste vrag by die hek uitry.<br />
<br />
Willem staan voor die spieël en grinnik vir sy bles en is gemaak gebelgd as sy oudste spruit hom op sy bles soen en 'n bloedrooi lipstiek blerts agterlaat terwyl Pieter waansinnig met die blowdryer veg om die kol toe te vleg.<br />
<br />
Terug by my vriend Pieter ... laat een nag kry ek 'n oproep van 'n meisie af ... ek ken haar van geen kant af nie.<br />
<br />
"Is dit Colyn Serfontein wat praat ... jy was a goeie vriend van Pieter ?"<br />
<br />
"Ja."<br />
<br />
"Ek is Roxy ... Pieter het laasnag 'n hartaanval hier in my woonstel gehad en is dood. Ek dog ek laat jou net weet want hy het baie oor jou met my gesels."<br />
<br />
Dis al ... en so is my vriend Pieter die ewigheid in ... alleen in die badkamer van sy Roxy.<br />
<br />
Nouja dis my Briekmerk vir vandag ... lees dit en gebruik wat vir jou waarde het.<br />
<br />
Oorspronlik gepubliseer op <b><a href="http://bikeinjoutaal.co.za/forum/index.php?topic=1048.0" target="_blank">Bike in jou Taal </a></b>... 23 Junie 2009<br />
<br />
<b>Kommentaar:</b><br />
<b><br /></b>
<b>Coetzee Zietsman:</b><br />
So ernstig so vroeg in die oggend Colyn? Maar jy kan skryf. Dit moet ek jou toegee. En ek dink daar is baie manne op die forum wat gaan baat vind by wat jy te se het. Dit is nou ouens wat al oor veertig trek. Ek is mos nog maar 'n laaitie van 25.<br />
<br />
Grappies op 'n stokkie. Toe ek veertig slaan, toe begin ek ook wonner oor die sin van die lewe. Se toe vir Sonja dat ons 'n paar keuses het: Of ek koop 'n rooi sportskar, of ek verneuk haar met 'n jong en seksie blonde, of ek koop 'n bike. Ons het toe saam besluit dat 'n bike die minste impak op die huwelik sou he. Ons was verkeerd. Dit het 'n groot impak gehad. Skielik het ons begin soek na verskonings om die 5year old by ouma te los en weg te breek vir 'n naweek erens heen. Kop draain ons links by die kruising buite Clocolan, stert draai ons regs.<br />
<br />
Die geryery het 'n paar dinge verander. Skielik breek ons weer saam weg erens heen en gedra ons soos tieners. Ons ontdek dele van ons land wat ons nie geken het nie en ontdek mekaar ook weer. Nou, na 4 jaar se bike ry, is ons gelukkiger getroud as ooit vantevore.<br />
<br />
My briekmerk. Bike saam met die mense vir wie jy lief is en deel jou lewe saam met die wat dit sin gee. Daar is nie 'n sin in die lewe nie behalwe om te leef in die wat vir jou lief is se harte en gedagtes en hulle ook in jou hart te laat leef. Dit is ons nalatenskap. Sonder dit is ons almal net 'n stofstreep op die horison op pad om vir Colyn te gaan kuier.<br />
<br />
<b>Milkybar:</b><br />
Colyn, eks nou 'n dame en amper 40 maar jou storie het ek al 'n paar in my lewe sien afspeel. Dis so waar!!!!<br />
My man en ek is amper 19 jaar getroud en het net eendag tot die besluit gekom, ons kids is binne 4 jaar almal uit die huis. Wat maak ons dan? Die besigheid(werk) en kinders neem so baie plek in in 'n getroude paartjie se lewens dat hulle baie keer vergeet om net mens te wees en tyd met jou liefie te spandeer en te kommunikeer. Ons het toe besluit om 'n bike te koop en ten minste 1 keer permaand weg te breek en kwaliteit tyd by mekaar te spandeer......en dis lekkerrrrrrrrrrrrrrr!<br />
<br />
<b>TC:</b><br />
Colyn baie goed geskryf en diep storie........ ek is 41 en moet se ek ............. moet eerder stilbly.......<br />
<br />
<b>Jubs:</b><br />
My naam is Pierre.......en ek is ver oor veertig...<br />
<br />
Colyn, laat my toe om 'n briekmerk hier te sleep. Ons het baie om uit "Pieter" se storie te leer.<br />
<br />
Wanneer laas het jy iets gedoen wat jou totaal uit jou gemaksone ruk?<br />
<br />
Dink in terme soos om jou ergste vrees te konfronteer, jou bene maak bewe. Of dink in terme van uitreik (om te stretch) soos om iets vir jou maat te doen wat jou geen plesier verskaf nie. Nee, nie net eenkeer nie! Dit deel maak van julle verhouding.<br />
<br />
Ek het meer onlangs in my lewe twee sulke ervarings gehad.<br />
<br />
Die eerste ervaring het oor 'n paar maande gestrek. Ons kinders het die huis verlaat en ek en Jakkie het besluit ons gaan deelneem aan Imago verhoudingsterapie. Imago het ons uitgewys waarom ons in die eerte plek bymekaar gekom het. Ons het weer die sin in ons verhouding "ontdek".<br />
<br />
Ek moes eers leer hoe om te luister en het gou agtergekom, ek is maar erg "doof". Ek verstaan nou wat beteken "liefde is harde werk"! Liefde is daardie KEUSE wat jy maak om te groei (om te verander) sodat jy aan jou maat se emosionele behoeftes kan voldoen. Nou nie iets wat ons manne wil verstaan nie.<br />
<br />
Die tweede ervaring het slegs 'n dag geduur. Dit was die slag toe ek saam met Roan en Colyn ons fietse in Bethlehem gaan haal het. Dit was die eerste keer wat ek motorfiets sou ry (het eers op Swartkops die basic's gaan leer). Daar het so 750km voor my gelê tot op die plaas duskant Witrivier. Ek het voor Hochland gestaan en wag vir 'n gaping in die verkeer en toe besef, nou moet ek ry...<br />
<br />
Die twee uiteenlopende ervarings het baie van my gevra, maar het nuwe vreugde gebring. So, as jy jou tasse wil pak vir 'n vreemde reis, moet nooit dink jy gaan pyn vermy nie. Geluk lê in die pyn wat jy tegemoed gaan en die werk wat jy bereid is om te doen (die effort wat jy maak).<br />
<br />
<b>Milkybar:</b><br />
Diep julle manne nê! Rerig diep. Moet sê daar is BAIE waarheid in die klompie posts.<br />
<br />
Ek het ook so 'n ou kombinasiestoretjie... bietjie Pieter... baie vroeg getroud en ook in daai klem beland... geskei en kinders is nou groot en kwaad... maar die tweede huwelik darem sover die Willem pad gestap. Ook by die punt gekom dat ek gevoel het dat alles wat ek doen daarop gemik is om ander mense te plieeeze... op daai stadium bike gekoop en dit was 'n great manier om "weg te breek". Nou is dit ook al 'n familie aktiwiteit. Sal great wees as vroulief ook wil ry... dan gaan ons nou toe hoor!<br />
<br />
<b>The Purple Turtle:</b><br />
Ek het die onderwerp nou al 4 of 5 keer gelees. Ek wil nie eindelik post nie. Maar op die slegte dae, daar is nog n paar elke week, help dit my om te verstaan wat gebeur het.<br />
<br />
Dus dankie aan Colyn en die mense wat hierdie onderwerp bespreek het.<br />
<br />
Julle het baie gehelp.<br />
<br />
Vriendelike Groete<br />
<br />
Riaan Cilliers<br />
<br />Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-35292631037219870412014-03-18T15:27:00.000+02:002014-03-18T16:24:43.424+02:00As die lewe jou met 'n suurlemoen gooi ...<span style="font-family: inherit; line-height: 16.899999618530273px;">Die dag as die lewe jou met 'n suurlemoen gooi is die dag wanneer jy diep moet grou vir krag om vorentoe te gaan. Elkeen van ons kry sulke dae en elkeen van ons vind dan uit dat ons eintlik taaier is as wat ons gedink het ons is. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Ek is die pa van twee seuns, twee wonderlike mense met elkeen sy eie persoonlikheid en elkeen sy eie karakter. In elkeen sien ek dinge wat my aan myself herinner en in elkeen sien ek dinge wat vir my vreemd is. Maar nouja dis soos die lewe werk ... ons kinders is iets van ons maar is nie alles van ons nie. Hulle is soms wel alles vir ons.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">As ouers is ons gedurig besig om ons kinders te vorm en voor te berei vir die lewe en iets wat baie ouers nie regkry nie is om die kinders ook toe te laat om hulle eie foute te maak. </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">As ons hulle nie die vryheid gee nie sal hulle nooit regtig volwaardig deel van die lewe kan wees nie want ons gaan nie altyd daar wees om hulle te beskerm nie en dis net wanneer mens erg betaal vir jou eie fout dat jy werklik groei. </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Vir my is die taak van grootmaak 'n ernstige taak en die feit dat ek laat in my lewe eers kinders gehad het maak dit nog meer belangrik vir my. Altwee my seuns is in hulle eie besighede en die oordra van basiese besigheids vaardighede is vir my 'n saak van erns. Dis hoe mens toekomstige suksesvolle sakemanne verseker. </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Ons familie is soos die meeste ander Suid Afrikaners nie geslagte lank in besigheid nie. Die waarheid is dat ek en my twee broers die eerste generasie entrepeneurs is. Vir ons is dit baie belangrik om ons ondervinding oor te plaas na ons kinders toe sodat hulle verder daarop kan bou. Maar genoeg ... die storie gaan mos oor 'n suurlemoen.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Beide my seuns is deurmekaar met twee wiele van redelik vroeg in hulle lewens en altwee het hulle fair share van plot koop gehad. </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Jacques, my oudste is 'n ernstige jong man wat baie maklik stress kap as dinge styf raak en hy is baie verantwoordelik en toegewyd aan sy besigheid. So met hom was daar maar die normale pa seun kopstampery maar oor die algemeen het hy net elke dag voortgebou op gister en stelselmatig homself totaal onhafhanklik gekry van my in 'n finansieële opsig. </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Wiehann aan die anderkant is 'n wilde jong man en herinner my baie aan myself en laat my baie terugdink aan my jong dae toe ons nog perde geleer het vir sakgeld. As gevolg van hierdie wildheid in hom dra hy ook ernstige littekens aan hom, fisies en geestelik, as bewys van sy hardkoppigheid.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Gedurende November 2007 besluit ek toe om Wiehann op 'n lang toer saam met my te vat. Ons is van Nelspruit af deur die Natalse hooglande en af Gariep toe. Daar het ons 'n klomp forum vriende van my ontmoet en die naweek geniet. Sondagoggend toe besluit ek sommer so uit die bloute uit dat ons is mos nou al oor halfpad Kaap toe en daai aand slaap ons in Stellenbosch. </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Dit was 'n goeie reis en ek en die jongman het baie ure saam geniet. Aanvanklik was ek maar half skrikkerig om hom op my GT te laat ry want die fiets is gewillig en in onverantwoordelike hande kan dit maklik op 'n treurspel uitloop. </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Wiehann het egter gemaklik in die roetine van die langpad ingeval en homself uitstekend gedra op die pad. Ek moet byvoeg, hy het baie goeie "road sense" en is 'n bogemiddelde ryer. So my grootste uitdaging was om sy gewrig in toom te hou en hy het dit nogal baie rustig gevat. Die tye wanneer ons so bietjie aangestoot het was hy heeltyd by my en dit was lekker om saam met hom te ry.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br style="background-color: #fedeb4; line-height: 16.899999618530273px;" /></span>
<div align="center" style="background-color: #fedeb4; line-height: 16.899999618530273px;">
<span style="font-family: inherit;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/00_IMG_6441.jpg" height="287" width="400" /><i><br />By een van ons petrol stop punte.<br /><br /><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/00_IMG_6454.jpg" height="305" width="400" /><br />Op die langpad ... ure aan een.</i></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br style="background-color: #fedeb4; line-height: 16.899999618530273px;" /></span>
<span style="font-family: inherit; line-height: 16.899999618530273px;">Maar nouja laat ek maar by die punt uitkom van die suurlemoen storie. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Die oggend van 5 Maart 2008 gebeur dit wat elke ouer vrees. My foon lui en ek hoor dis Wiehann se ringtone maar toe ek optel is dit nie sy stem nie.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">"Meneer Serfontein ? ... ek skakel van Wiehann se foon af. Hy was in 'n ongeluk betrokke en ons dink u moet dadelik hiereen kom."</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">"Is hy OK ?" ... my keel is besig om toe te trek en ek kan voel hoe my nekare pols. Ek ry lank genoeg bike om te weet dat 'n ongeluk kan erg lelik wees vir die ryer.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">"Ons werk aan hom en sal hom na die Privaat hospitaal toe neem."</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Die volgende 5 minute was net 'n warboel van amperse instintiewe bewegings van my af terwyl ek aantrek en na my kar toe gaan. Duisende beelde en vrae flits deur my brein en ek onderdruk die drang om my vrou te bel. Sy freak maklik uit en ek kannie waag om haar te bel terwyl ek self nie mooi weet wat aangaan nie. </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Jacques bel my van die tonneel af en verduidelik vinnig wat die stand van sake is. Nou is ek kalmer en onderdruk die drang om teen die spoed van wit lig oor die plaaspad te jaag.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Met my aankoms op die toneel sien ek dat Wiehann in bekwame hande is. Hy praat maar is deurmekaar. </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Die bloed in my are stol omtrent toe ek die dik rooi bloedplas op die teer sien. Die volgende paar minute stap ek rond en som die toneel op. My instinkte vertel my die was nie 'n laespoed insident nie maar ek bêre dit maar vir later.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br style="background-color: #fedeb4; line-height: 16.899999618530273px;" /></span>
<div align="center" style="background-color: #fedeb4; line-height: 16.899999618530273px;">
<span style="font-family: inherit;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/00_IMG_0086.jpg" height="287" width="400" /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br style="background-color: #fedeb4; line-height: 16.899999618530273px;" /></span>
<span style="font-family: inherit; line-height: 16.899999618530273px;">Nadat die ambulans met hom vertrek klim ek in my kar en bel my vrou. Die verwagte angs is daar en ek probeer maar my bes om haar kalm te hou. Situasies soos die is kruitvatte en die geringste skewe woord kan 'n anstigheid omskakel in polsende histerie.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Ek gaan julle nie nou verveel met die lang uitgerekte ure in die wagkamer nie maar 10 en half ure later is Wiehann uit die teater en in die intensiewe sorgeenheid. </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Gedurende hierdie ure was ons omring deur vriende en familie en dit het 'n groot verskil gemaak. Diep in my binneste het ek myself reeds voorberei vir die moontlikheid dat Wiehann sy arm gaan verloor. Die rant van die trok wat voor hom ingedraai het is skerp en het sy linker arm feitlik afgeskeur. Dat hy nie doodgebloei het op die toneel is net 'n wonderwerk. </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Baie diep onder al die emosies moes ek ook die moontlikheid proseseer dat Wiehann dit nie gaan maak tot by die anderkant van hierdie dag nie en my siel was in duisternis gehul. Hierdie gedagte het ek kalm weggestoot maar nie uit die oog verloor nie.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">By die genade het hy dit gemaak en met die toewyding en vaardigheid van twee spesialiste het hy sy arm behou en lewendig aan die anderkant uitgekom. Die dae het weke geword en die pyn en lyding van die kind was erg om te aanskou. Op my tipiese analitiese manier het ek hom spoedig by a neuroloog gekry en my vraag was reguit en op die man af.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">"Wat is sy kanse ?"</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Wel lang verduidelikings en baie "miskiens" later ry ek en hy terug Nelspruit toe.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">"Seun ... as jy toelaat dat hierdie ding in jou kop kom nes maak is jy gefok. Meet elke verbetering teen die arm in die asblik." </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Miskien nie die mees sensitiefste stelling nie maar dis sonder ruimte vir misverstande en nou maar eenkeer soos ek is.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Hierna het maande gevolg van klein verbeterings en baie terugslae maar deur dit alles het Wiehann hard gewerk saam met die fisio en ek het hom aanvaar net soos hy is. Ek het min simpatie met sy gestremdheid gehad maar wel baie empatie. Deurgaans het ek hom gedryf om alternatiewe oplossings te vind vir sy uitdagings en soms het ek laat in die nagte alleen hier in my studeerkamer gesit en in my binneste maar die verwyte en vertwyfelings verwerk. </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">My vrou het my aanhoudend vertel hoe sleg bikes is en hiper emosioneel uitgebars elke keer as daar net van bikes gepraat word. Sy weier om enigsins meer saam te ry en ek het dit maar aanvaar.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">In Junie 2008 koop ek toe vir my 'n GS en dit was vir Wiehann 'n harde been om te kou want hy moes my met sy kar afvat Bethlehem toe om die GS te gaan haal. Ek kon sien hoe vreet die ding aan hom maar my standpunt is en bly ...</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">"Jy was agter die handles van daai F800S en jy moet nou met die gevolge saamleef."</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">'n Maand later het my nuwe LT opgedaag en weereens moes Wiehann my neem om die fiets te gaan haal. Weereens was hy depresief en glad nie goeie geselskap op die pad nie. Natuurlik het ek hom jammer gekry maar ek kan niks aan die feite verander nie.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Die oggend van sy ongeluk was hy in my studeerkamer voor hy gery het en ek het hom so aangekyk en my presiese woorde was.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">"Wiehann, hierdie kaalgat ryery van jou gaan jou nog duur te staan kom."</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Sy antwoord was ...</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">"Chill dad ... dis warm en ek kan ry."</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Wel die feit is dat as hy sy rybaadjie aangehad het was die skade aan sy skouer by verre baie minder gewees maar dit is nou iets waarmee hy moet saamleef. Ek het gedoen wat ek kon en gesorg dat hy die regte ryklere het maar hy wou dit nie aantrek nie en dus is dit sy probleem en nie myne nie.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">In Augustus 2008 kom roep my vrou my en verduidelik dat Wiehann op my GS sit in die stoor en ek stap soontoe. Daar sit hy, ewe kordaat op my fiets en reken my hy is seker hy kan die ding ry. </span></span><br />
<span style="font-family: inherit; line-height: 16.899999618530273px;">Ek staan en luister aandagtig na sy storie en sien die bravade in sy oë. In die agtergrond is daar ook die sonbesie skerp gezoem van my vrou se tirade oor al die dinge van bikes maar ek luister gladnie daarna nie. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Ek staan langs Wiehann en vra.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">"En jy is seker jy kan die handles vashou ?"</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Hierop beaam hy en sy ma trek weer los soos 'n kettingsaag. Ek hou my doof en gee die regterhandse punt van die stuurstang 'n stamp met my hand. Sonder weerstand glip die linker handgreep uit Wiehann se hand uit en sy arm hang langs sy sy.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">"Ek dink nie so nie."</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Is al wat ek gesê het terwyl ek wegstap. Ek konnie sy terleurstelling in die oë kyk nie en my vrou se gebabbel het my senuwees aan rafels gekerf. Hierdie ding vreet my op. Elke dag sien ek my kind ly en feitlik elke dag hoor ek by my vrou die dinge oor bikes. Vir my wat nogal amper soos 'n hermiet leef is die aanslae erg en ek vrees vir die dag dat ek my humeur regtig gaan verloor.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">In November 2008 is die drade uit sy skouer verwyder en daarna het dinge vinniger beter begin gaan. Op 'n oggend toe kom roep hulle my en daar trek Wiehann die pad af met sy mountain bike. Wel dit was goed om te sien en heimlik het ek geweet dit gaan nou nie meer lank wees nie dan wil hy terug in die saal. Hoe sy ma gaan reageer is heeltemal 'n storie op sy eie.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">En toe kom die dag wat ek gedink het nie gou weer, indien ooit, sal kom nie. Wiehann klim terug in die saal met my goedkeuring.</span></span><br />
<div>
<br /></div>
<div align="center" style="background-color: #fedeb4; font-family: verdana, sans-serif; line-height: 16.899999618530273px;">
<img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/00_IMG_8109.jpg" height="290" width="400" /><i><br />En daar trek hy die plaaspad af.</i></div>
<br style="background-color: #fedeb4; font-family: verdana, sans-serif; line-height: 16.899999618530273px;" />
<span style="font-family: inherit; line-height: 16.899999618530273px;">Vir die paar dae voor die gebeurtenis was hy baie depressief en dinge in sy lewe was besig om hom erg te karnuffel. Daai soort dinge wat seuns mos dink hulle pa het nie 'n clue van nie terwyl jy hom eintlik stap vir stap kan vertel hoe dit gaan afspeel. Maar nouja as dit by sake van die hart kom dan is ouers mos onnosel.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Dit daar gelaat. Op die Saterdag moes ek na 'n belangrike afspraak in Hazyview toe gaan en so by middel van die dag toe roep ek hom en vra hom of hy wil saamry. </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">"Jy moet maar met die GS ry."</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Dit was soos 'n towerslag. Sonder huiwering is hy in sy kaste in en maak sy rygoed bymekaar. Wonder bo wonder het my vrou niks te sê gehad nie want sy was buite raad oor sy depressie en nou was enigeiets vir haar aanvaarbaar.</span></span><br />
<br style="background-color: #fedeb4; font-family: verdana, sans-serif; line-height: 16.899999618530273px;" />
<div align="center" style="background-color: #fedeb4; font-family: verdana, sans-serif; line-height: 16.899999618530273px;">
<img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/00_IMG_8110.jpg" height="287" width="400" /></div>
<br style="background-color: #fedeb4; font-family: verdana, sans-serif; line-height: 16.899999618530273px;" />
<span style="font-family: inherit; line-height: 16.899999618530273px;">Dit was heerlik om weer op die pad te wees saam met hierdie obsternate jongman ... 13 maande nadat ek gedog het hy is weg. Ons moes laat die aand terugkom en vir momente was ek erg bekommerd oor hom want bike ry in die nag is nie maklik nie maar hy het homself vasgplak aan my brieklig en ons het deur die donker plantasies, klowe en berge gevleg. 'n Pa en 'n seun ... iets wat net pa's en seuns kan verstaan.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Toe kom die volgende lekker ding na my kant toe. Jacques koop weer vir hom 'n bike.</span></span><br />
<br style="background-color: #fedeb4; font-family: verdana, sans-serif; line-height: 16.899999618530273px;" />
<div align="center" style="background-color: #fedeb4; font-family: verdana, sans-serif; line-height: 16.899999618530273px;">
<img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/00_IMG_8144.jpg" height="287" width="400" /></div>
<span style="font-family: verdana, sans-serif;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit; line-height: 16.899999618530273px;">Dit was a lekker ding om te sien. Hoe my oudste hierdie hele bike kopery hanteer en sonder enige hulp van my alles vir homself reël. Dis wanneer 'n pa regtig trots is op sy seun ... wanneer die seun man dinge doen op sy eie stoom.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Nouja ... nou is die suurlemoesap uit my oë en ons sien almal uit na 'n lekker lang trip.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16.899999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 16.899999618530273px;">Hoop julle het dit geniet en ek hoop iemand wat dit lees kan iets positief vir homself daaruit haal. Die groot geheim is dat wanneer die lewe jou met 'n suurlemoen gooi moet jy net koets en mooi dink of jy alleen die oorsaak van die gooiery was en of jy maar net 'n onskuldige omstander was. Dit is waar die sleutel lê tot jou herstel.</span></span><br />
<div>
<br /></div>
<div>
Hierdie Briekmerk was oorspronklik gepubliseer op <b><a href="http://bikeinjoutaal.co.za/forum/index.php?topic=967.0" target="_blank">Bike in jou Taal</a></b> ... <span style="background-color: #fedeb4; font-family: verdana, sans-serif; font-size: xx-small;">Junie 09, 2009, 12:14:59 pm</span></div>
<div>
<span style="background-color: #fedeb4; font-family: verdana, sans-serif; font-size: xx-small;"><br /></span></div>
<div>
<span style="background-color: #fedeb4; font-family: verdana, sans-serif; font-size: xx-small;"><br /></span></div>
<b>Hier is van die kommentaar:</b><br />
<br />
<b>Cassie</b>:<br />
Colyn, jy moet vrééslik trots wees op Wiehann! Afro<br />
Dankie dat jy weer hierdie storie met ons gedeel het. Wink<br />
<br />
<b>848-ZN</b>:<br />
Ja, baie dankie Colyn. Jy vat alles so mooi vas. Ek sukkel maar om oor sulke diep persoonlike dinge openlik te praat soos jy gesien het. Ek weet dat elkeen van ons `n juweel kan pluk uit die wyshede wat jy deel. Dit leer ons ook waardeer. Ek geniet ook die manier hoe jy skryf en die raak beskrywings. Smiley<br />
<br />
<b>Lynnie</b>:<br />
Colyn, net 'n ouer kan begrip hê met wat jy hier deel en deurgemaak het. Ons is dankbaar dat hy so mooi herstel het - dit kon veels anders gewees het Afro<br />
<br />
<b>Mudbugger</b>:<br />
Ek lees al hierdie goed van Colyn en sy seuns en ek weet baie van hierdie dinge kom my kant toe. Ek voorspel klaar oor twee jaar gaan my kleinste wil self ry. Dan sal sy 7 / 8 wees.<br />
<br />
My ma het die naweek weer met my gepraat oor die ryery. In ons huis was ek altyd die een wat gese het om iemand agterop te laai is taboe. My vrou is die eerste een met wie ek dit doen. Nog nooit het ek meisies uitgevat op my fietse nie. Ek het of my ouers of my broer se kar geleen. Ek wou nie die verantwoordelikheid neem om dalk eendag .... haar ouers te vertel dit was my skuld nie. Dalk was ek selfsugtig, dalk was ek slapgat, dalk was ek wys.<br />
<br />
Nou, op my ouderdom doen ek dit met die ma van my kinders. En dieselfde vrae draai deur my kop. Wat sal ek vir hulle sê? Wat sal iemand anders vir hulle sê? . . . . . . . . . . . . . . . Huh?<br />
<br />
<b>Oupa Manie</b>:<br />
Hoe het iemand eendag gesê? As die lewe jou met 'n suurlemoen gooi, maak suurlemoentert....<br />
<br />
Ek het my Pa aan die dood afgestaan toe hy so oud is as wat ek nou is - en ek skaars twee en twintig. Toe ek jonger was, wou ek niks van hom leer nie, want hy was mos oud en uit die mode en ek het alles geweet. Net toe ek agterkom, eintlik weet ek boggerol en hy weet alles en kan my so baie leer...toe sterf hy aan 'n hartaanval.<br />
<br />
Colyn, laat jou seun hierdie draad lees asb en waardeer mekaar asb. Om sonder 'n Pa se wysheid te trou, kinders groot te maak, huis te koop, bike te ry en al daai dinge is wragtag nie maklik nie. Wees lief vir mekaar, foute en al.<br />
<br />
<br />Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-39561119127537213982014-03-16T12:03:00.001+02:002014-03-16T12:03:35.155+02:00Niks hou vir altyd nie ...Vannaand skryf ek die stukkie vir die wat al kennis gemaak het met depressie ... nie die geld soort depressie nie ... nee dis geestelike depressie ... daai ding wat so maklik die lewe uit mens uit kan suig. Hierdie is 'n lelike briekmerk.<br />
<br />
In die huidige ekonomiese klimaat is dit net vanselfsprekend dat ons elke dag met dinge gekonfronteer word wat mens laat voel die lewe is net eenvoudig te swaar. Angstigheid oor geld en die toekoms laat jou voel dat die mure jou vasdruk en die plafon wil jou versmoor.<br />
<br />
Jy maak die koerant oop en berigte van mense wat selfmoord pleeg en gesinsgeweld spring uit die bladsye uit op. Jou oë dwaal oor die swartgalligheid en jou gemoed trek jou nader na die grond toe. Die foon lui en nog 'n kliënt kanselleer 'n afspraak. Sonder om te kyk voel voel jy waar jou beker koffie staan en te laat besef jy dit is nie goed om blindelings na warm koffie te soek nie. Dis met 'n gevoel van totale afsku dat jy kyk en sien hoe die bruin vloeistof oor jou tafel vloei sonder enige ontsag vir die waarde of kwesbaarheid van dit wat in die stomende stroom bruin vloeistof se pad kom nie.<br />
<br />
Vir bykans my hele lewe het ek 'n donker draak wat op die rante van my bestaan rond luier en net wag vir die kans om my te bespring en te verswelg ... depressie ... a maalkolk van emosies wat my die dieptes insleep sonder om ag te slaan op enige sosiale etiket of ordentlikheid. Dis periodiek en wel bekend aan my. Ek en hierdie draak kruis swaarde met eentonige reelmaat en die geveg duur gewoonlik so vier dae.<br />
<br />
Dag een begin gewoonlik met a rits insidente wat my eers erg agresief maak en dan skielik is hy daar ... gloeiende oë en 'n vlammebêk wat reg op my gerig word. Omdat ek hom goed ken weet ek onmiddelik waarvoor ek in is en dan vat dit alles in my om nie waansinnig goeters in sy rigting te slinger nie. Nee ... ondervinding het my geleer dat ek beter nou my kragte spaar en sorg dat daardie kwylende tande my nie in die hande kry nie. Daar lê 4 dae van loutere hel voor en ek gaan elke greintjie energie nodig hê om die anderkant van hierdie ding te sien.<br />
<br />
Soos die dag vorder begin al hoe meer dinge skeefloop en dit verg brute wilskrag om elke krisis te hanteer en dit so te hanteer dat ek met die uitkoms kan leef. Baie mense is afhanklik van my en besluite wat ek neem kan ernstige gevolge vir ander mense inhou. Alhoewel alles in my skree om myself te beskerm kan ek nie toelaat dat selfbeskerming my enigste doel word nie want ek het verantwoordelikhede.<br />
<br />
Teen laatnag is die draak baie naby aan my en slaap is nie 'n opsie nie. Ek is gelukkig dat my werk ook my stokperdjie is en baie van die gereedskap wat ek in my werk gebruik is ook goeie ontspanning vir my. Nou word dit meer as onspanning, dit word ontvlugting. Ek worstel die nag om deur een of ander abnormale moeilike grafiese taak aan te pak en honderd persent in die tegniese uitdagings in te sink.<br />
<br />
Dag twee breek aan en ek is nou baie slegte geselskap. Ek vermy enige kontak met mense so vêr as wat ek kan en konsentreer op my werk, drink koffie en rook sterk sigarette. Wel rook is seker nie heeltemal waar nie, ek brand baie sigarette. Nog 'n lang nag is voor en ek leef min of meer in 'n skemer wêreld van donker gedagtes en pruttende agressie wat kort kort neig om uit te bars. Dis juis hierdie agressie wat my geleer het om mense te vermy so vêr as moontlik gedurende hierdie insidente. Ja ek noem dit 'n insident want ek gaan dit nie verheerlik met a formele titel of naam nie.<br />
<br />
Dag drie is wanneer ek begin swig voor die uitputting en dis net met jarelange se ingeburgerde disipline dat ek die draak bly beveg en nie toegee nie. Teen laataand verander ek my taktiek. Teen hierdie tyd is ek fisies uitgeput en dan laat los ek die brieke. Met totale oorgawe laat ek toe dat die depressie om my vou soos 'n dik nat kombers. Ek gaan klim in die bed en raak gewoonlik feitlik onmiddelik aan die slaap. My slaap word versteur deur aaklige drome maar ek het al geleer dat dit onskadelik is en die angstigheid word maar as deel van die "fliek" gesien.<br />
<br />
Dagbreek dag vier ... ek sleep myself uit die bed uit en gaan sit in my kantoor en staar maar net deur die venster. Die draak is in sy noppies want hy het vrye teuls. Hy boelie en karnuffel my lam en tam gees sonder genade en ek is 'n gelate deelnemer aan hierdie geveg.<br />
<br />
Nou gaan ek sê wat dalk nie mooi sin gaan maak vir die meeste van julle nie maar ek het hierdie totale oorgawe nodig anders kan ek nie uit die donker gat uit kom nie. In my geestesoog is dit kompleet asof die oorgawe my toelaat om spoed op te tel die dieptes in. Ja, ek moet spoed optel want as ek die bodem op volspoed tref dan sal daar genoeg momentum wees om die anderkant uit te kom. So in die ure na sonop tuimel ek teen die wal af sonder weerstand en soek naarstigtelik vir die bodem.<br />
<br />
Hierdie fase duur ongeveer 12 ure en is louter hel. My brein voel soos a nat slaapsak en my produktiwiteit is feitlik zero. Teen laatmiddag neem ek a wils besluit ... GENOEG !<br />
<br />
Ek forseer myself om te gaan stort en te skeer en netjies aan te trek. Volgende is 'n ordentlike ete saam met my familie en dan skud ek die laaste klippies uit my skoene en begin te werk. Die draak se ogies verdof en sy bek gaan toe. Ek hou hom dop soos hy druipstert wegwaggel en in sy grot verdwyn. Nie verslaan nie maar wel goed afgeweer want ek weet uit ondervinding hy gaan eendag weer terugkom. Maar vir nou is hy weg en die lewe gaan aan. Wat belangrik is om te onthou is dat alhoewel dit 'n helse onderving vir my is het die wêreld nie een sekond verloor nie en niks het stil gaan staan nie.<br />
<br />
Nou het ek omtrent klaar gepraat en gaan vir julle 'n paar mooi fotos wys.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3ZyVfpYM3vGWHm7_MSjxSEgXqflF5jHg7238b5WLg0z0pqBYTfzh0WiBuXsbtduWUQyWSIwwe0Pu9uG3TJEyWS_2fU8GiBfs7vjIc6HInsG0ryGIoVPxF5KtTaCOfNDoSHyevnExD8Gw/s1600/IMG_4610-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3ZyVfpYM3vGWHm7_MSjxSEgXqflF5jHg7238b5WLg0z0pqBYTfzh0WiBuXsbtduWUQyWSIwwe0Pu9uG3TJEyWS_2fU8GiBfs7vjIc6HInsG0ryGIoVPxF5KtTaCOfNDoSHyevnExD8Gw/s1600/IMG_4610-2.jpg" height="180" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0ICoLhBjlcTuBe5GY5_ybuX9nln2pb8KTtQfu8-wzfcUFX9keJCccy1xI6bwnCSXDsvbKwcP_-A3gR9rMtElnAs9NrCDxjj4QMKFuIj-MuPaFE4HNnS8YTPedYlq_4OxUAK1DqCGR6_o/s1600/IMG_0299-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0ICoLhBjlcTuBe5GY5_ybuX9nln2pb8KTtQfu8-wzfcUFX9keJCccy1xI6bwnCSXDsvbKwcP_-A3gR9rMtElnAs9NrCDxjj4QMKFuIj-MuPaFE4HNnS8YTPedYlq_4OxUAK1DqCGR6_o/s1600/IMG_0299-1.jpg" height="181" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbX4PsbR8a526-28FerYn2bYzSTND9cfa1rJMtgz41qmSJ7PMwivf-EDV0LBsCRC4j7a3ZZK0o7H_bAUBtnX35ThSp3oO8OtEP70LXrAqjptenpdFIGY_cv7meMN3FjO0JSUxqQs1tWqo/s1600/Noele_010-1-5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbX4PsbR8a526-28FerYn2bYzSTND9cfa1rJMtgz41qmSJ7PMwivf-EDV0LBsCRC4j7a3ZZK0o7H_bAUBtnX35ThSp3oO8OtEP70LXrAqjptenpdFIGY_cv7meMN3FjO0JSUxqQs1tWqo/s1600/Noele_010-1-5.jpg" height="180" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_TANFrswzyJDglCIf6yFDa6iWCpZ8qgD2rOrj6ycsVwj3cZisRK1LlbQNtwbjv5wSLo3owno8T-uM-xi9rpVdRxSsLQv57fFzeGD6fi3i_XNZCTfyyrR4xL5qGtoz4lBKEKGqZ_dL8RE/s1600/IMG_0904-3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_TANFrswzyJDglCIf6yFDa6iWCpZ8qgD2rOrj6ycsVwj3cZisRK1LlbQNtwbjv5wSLo3owno8T-uM-xi9rpVdRxSsLQv57fFzeGD6fi3i_XNZCTfyyrR4xL5qGtoz4lBKEKGqZ_dL8RE/s1600/IMG_0904-3.jpg" height="185" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
As jy dalk aan depressie ly ... soek hulp voor dit te laat is. Depressie is 'n monster wat jou lewe wegsteel en dan lag daaroor. Ek het 'n paar wyse mense in my lewe gehad wat my geleer het hoe om die ding te hanteer.<br />
<br />
Hierdie stuk is die eerste keer op <b><a href="http://bikeinjoutaal.co.za/forum/index.php?topic=945.msg17144#msg17144" rel="nofollow" target="_blank">Bike in Jou Taal</a></b> gepubliseer ... Junie 08, 2009, 01:24:10 am<br />
<br />
<br />
<b>Hier is 'n paar opmerkings:</b><br />
<br />
<b>Bennie</b>:<br />
Mens hoor altyd van die tipe stuff en het nooit werklik begrip watter impak dit op n mens se lewe kan he nie. Colyn, dit klink baie erg en ek is bly om te hoor jy kon deur dit werk. Al wat ek kan se is sterkte.<br />
Nog n ding....hoe gereeld tref dit mens en wat gee aanleiding dat so iets met n mens gebeur? ( Jammer oor die vrae. Probeer net beter verstaan)<br />
<br />
<b>Cassie</b>:<br />
Sjoe......... Colyn, waar is die wyse mense heen wat jy sê jy in jou lewe geHAD het?<br />
Ek het 3 sulke mense in my lewe, en ek is ewig dankbaar vir hulle en ek bid elke aand en sê dankie dat Ons Vader hulle in my lewe gebring het!<br />
<br />
<b>Colyn</b>:<br />
Jong ek kry dit nou deesdae nie meer so gereeld nie maar in my jonger dae was dit omtrent so elke 6 tot 8 weke. Ek dink met die grysheid kom die wysheid en ek hanteer die triggers seker maar beter.<br />
Wat dit trigger is nie heeltemal duidelik vir my nie maar a rits serious goeters wat nie vinnig genoeg opgelos word nie is gewoonlik die begin van so insident. Een van die redes hoekom ek dit haat om a issue te laat rondhang. As daar iets is wat krap dan pak ek die bul by die horings en die mense wat my goed ken weet dis nie 'n goeie plan om by my te skinder nie.<br />
<br />
<b>PS </b>... dankie vir die "sterkte" maar ek het die stukkie nie geskryf vir simpatie nie ... ek het dit geskryf omdat ek glo dit kan iemand anders help om die "draak" te identifiseer. Om depressie te ignoreer kan tragiese gevoge hê. Ek gebruik geen medikasie nie ... het dit eenkeer gedoen in die 80's en toe hou die insident aan vir 8 dae. Sad Let wel ... ek weet ook van baie mense wat dit gladnie kan maak sonder medikasie nie en ek het nie issues daarmee nie ... vir my is dit net nie a goeie opsie nie.<br />
<br />
<b>Mark</b>:<br />
Wow Colyn jy skryf regtig baie mooi en die manier hoe jy alles beskryf is PUIK<br />
Ek kon eintlik daai Draak in my geestes oog sien toe hy druipstert wegwaggel...<br />
<br />
Ek dink meeste van ons kruis swaarde met daai Draak van tyd tot tyd en as die nie was vir vriende en familie nie dan so daai draak meer kere gewen het.<br />
<br />
Een van die redes dat ek Bike ry is omdat my Bike my Prozac is.<br />
As ek opklim en begin ry dan waai die wind al daai donker gedagtes uit my kop uit...<br />
Party keer vat net 100km maar ander kere vat dit so 1,000km...<br />
Dit hang net af hoe groot en sterk daai draak is ...<br />
<br />
<b>Colyn</b>:<br />
Een is al in die 80's dood en die ander een en ek het nie meer baie kontak nie. My vrou en kinders hou net eenvoudig bietjie wyd as so insident opduik en ek neem hulle gladnie kwalik daarvoor nie want dis beter vir my. Ek verkies dit om nie "vertroos" te word nie want dit sal my weerstand sekerlik verminder ... ek klim sommer net op my bike en gaan ry 'n rigting in. Die stilte in my helmet laat my toe om te fokus.<br />
<br />
<b>Lynnie</b>:<br />
Colyn, jy het 'n wonderlike gawe om alles so direk aan te spreek en te verduidelik. Dankie dat jy dit met die forum gedeel het - dit kan net talle ander mense help. Te veel mense wil nie hierdie dinge deel nie - maar dit is so 'n GROOT deel van so BAIE mense se lewens - en dit is hoekom dit so belangrik is om te deel.<br />
<br />
Sterkte vorentoe<br />
<br />
<b>Colyn</b>:<br />
Yep ... ek is seker ons almal ken daai draak maar ek dink party van ons is net soms a bietjie te ligsinnig oor hom. Hy is werklik en hy is a blixem en dis beter om sy bestaan te erken en jou coping meganismes in plek te sit as om hom te ignoreer en hy vang jou onkant.<br />
<br />
Een serious spinoff wat ek uit hierdie insidente kry is dat dit my gewoonlik los met a bruisende fontein van skeppende energie.<br />
<br />
Miskien is die "draak" se manier om te sê ... "Welgedaan ... hier is vir jou ietsie om oor te glimlag. Sien jou weer.<br />
<br />
<b>Christa</b>:<br />
Colyn, beter as wat jy dit gestel het kan ek nie. Ek is ook 'n depresie geval. My draak het homself die eerste keer aan my voorgestel 4 maande na my dogtertjie oorlede is. Ek was totaal onkant gevang en het ongelukkig die bodem bereik en nie self kon uitkom nie. Ek het vir maande nie meer geslaap nie en my weerstand was net te laag. Ek het een oggend werk toe gery nogal met my man se Volvo en in my gedagtes al gesien hoe ek in 'n sement muur gaan vas jaag en so verlos sal wees van die draak. Selfmoord lyk op so staduim regtig na 'n goeie opsie. Toe ek weer sien, het ek voor ons Dr. se kamers gestaan. (Absoluut die Genade van ons Hemelse Vader) want ek weet tot vandag toe nie hoe ek dit reggekry het nie. En toe hy my sien, het hy my onmiddelik opgeneem vir terapie. Nou kan ek met alle eerlikheid sê ek is baie beter. Die draak wys nog vir my tande met "special" daggies, soos haar verjaarsdag en haar herdenking. Maar dis al baie baie beter.<br />
<br />
Sterkte Colyn, en ek sê dit nie ligsinnig nie, ek weet hoe jy voel...........<br />
<br />
<b>Lynnie</b>:<br />
Colyn en Christa - julle deel sulke diep emosies met ons almal. Dankie daarvoor. Ek is dankbaar vir julle uitpraat hieroor en vertrou dat indien iemand op die forum met julle direk daaroor wil praat dat julle dit sal verwelkom en al julle kennis en wysheid met hulle sal deel. Ek is seker dat party mense wat daaraan lei, nie so maklik oor die situasie kan praat soos julle nie - soveel mense hou dit so privaat as moontlik. <br />
<br />
Ek veronderstel dat depressie, net soos drank en dwelm misbruik - nooit eintlik rerig weggaan nie. Daar is altyd die kans dat dit weer vandag, more of oormore weer te voorskyn kom?<br />
<br />
<b>Colyn</b>:<br />
Ja Lynnie dis baie waar ... mense is skaam om oor sulke goeters te praat. Ek wonder baie kere hoekom want die oomblik wat jy daaroor praat dan begin jy wen.<br />
<br />
Ek is gelukkig geseend in die opsig dat ek nie eintlik skaam is nie en ek het a gawe om a ding sommer maklik op sy naam te noem.<br />
<br />
Ek tog eendag my gedagtes bymekaar skraap en bietjie vir julle vertel hoe ek my kinders se seksvoorligting gedoen het ... en hoe ek my werkers van AIDS vertel het ... genoeg stof daar om sommer a army se depressie weg te dryf.<br />
<br />
My arme vrou het mos die fout gemaak en my kom roep en vertel dis tyd dat ek die seuns bietjie inlig en toe gaan maak sy haarself ook sommer in die geselskap tuis ... wel by die tweede sin toe vat sy die hasepad.<br />
<br />
Drank, dwelms, depressie, skilfers, atletiese voete, ingroei toonnaels en ball rash ... alles dinge wat mens mos liewer vir jouself hou maar glo my vry ... almal lekker topics om oor te gesels en oor te lag en op die einde dan is daar breë smiles all around en die issue is gladnie meer so serious as wat jy gedink het nie.<br />
<br />
Ek sê weer ... moenie die goeters lig opneem nie ... as jy dit beleef ... KRY HULP en doen dit vinnig.<br />
<br />
<b>Riaan</b>:<br />
Colyn is dit nie amper soos n angs aanval nie<br />
<br />
<b>Colyn</b>:<br />
Jis jong Riaan ... ek is nou nie gekwalifiseerde om dit wetenskaplik te antwoord nie maar een ding is waar ... dis nie dieselfde nie. Depressie maak jou lam en tam en a angsaanval is die teenoorgestelde. DIt wen jou op dat jy naderhand voel jy slaan die limiter en dan wind jy nog so bietjie op.<br />
<br />
Ek het so paar keer dit beleef en die ergste was in die laat 80's. Daai dag het ek besef hoe dun is die lyntjie tussen "sane" en "insane". Baie mans ervaar angsaanvalle en hulle is gewoonlik baie "casual" daaroor na die tyd. Dis nie a speelding nie. 'n Angsaanval kan as dit buite beheer raak jou vir die res van jou lewe verongeluk. Ek het a vriend gehad wat so erge aanval oorleef het en daarna het ek hom nie meer geken nie. Kompleet asof hy a persoonlikheids oorplanting gehad het.<br />
<br />
Baie stress kan angsaanvalle trigger en as jy dit nie vinnig raaksien nie kan jy erg deurloop. Persoonlik is ek baie bang vir 'n full blown angsaanval want jy kan met permanente letsels agter gelaat word.<br />
<br />
Volgens my ondervinding is angs aanvalle egter ook relatief maklik om te hanteer want a lekker lag en a goeie nagrus recharge jou batterye nogal vinnig.<br />
<br />
Angsaanvalle in sy hoë intensiteit word ook soms a "stress burnout" genoem en dis die ding waarvoor veral mans moet ligloop. Ons is mos van nature mos nie lus om te erken as dinge te erg raak nie en wil maar altyd die sterkman vir die gesin, familie en werkers wees ... om te wobble is ondenkbaar.<br />
<br />
As omstandighede jou op die pad sit van 'n angsaanval is dit goed om so vinnig moontlik iets heeltemal anders te gaan doen as waarmee jy besig is. Loop sommer uit die huis uit en duik in die swembad of gaan draf, skop a bal saam met jou kind ... enigeiets wat heeltemal weg is van dit wat jou opwen. Pasop net vir a dop want alkohol kan jou vinnig neerslagtig maak in so toestand.<br />
<br />
Hopelik is hier iemand anders wat meer van angsaanvalle weet.<br />
<br />Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-85976119631943334212014-02-13T10:14:00.001+02:002014-02-13T10:16:05.913+02:00Onverantwoordelik ... of plein selfsugtig ...<br />
Vannaand se briekmerk gaan heel waarskynlik 'n klomp mense se hare laat orent vlieg en hopelik 'n klomp mense so bietjie laat terugsit en dink.<br />
<br style="background-color: #fedeb4; font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; line-height: 16.899999618530273px;" />
<div align="center" style="background-color: #fedeb4; font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; line-height: 16.899999618530273px;">
<img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/00_IMG_0086.jpg" height="286" width="400" /></div>
<br style="background-color: #fedeb4; font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; line-height: 16.899999618530273px;" />
Ek kan die hele ou storietjie baie wyd en baie breed laat draai maar omdat hierdie a bike plekkie is en ons almal bikers is, gaan ek dit by bikes hou ... alhoewel dit op baie ander plekke ook van toepassing is.<br />
<br />
Baie mense hou daarvan om die refrein uit te basuin ... "Ek ry want ek wil ry en ek hou daarvan." ... of ... "Ons is almal een dood skuldig." Hierdie word oor die algemeen uitgeroep wanneer mense jou as biker begin vertel hoe gevaarlik dit is om bike te ry.<br />
<br />
Dan is daar nog die Engelse een ... "Let those that ride decide." Hierdie een word gewoonlik aangebied as mense begin praat oor beskermde klere.<br />
<br />
Nou kom ek vertel julle bietjie hoe sien ek die dinge ... en glo my vry ek sien dit nie so van lankal af nie, ek sien dit so sedert die oggend toe ek langs my seun gestaan het. Hy het op sy rug in die teerpad gelê en helder rooi, dik bloed het stadig a plas onder hom begin vorm. Ek kon sien hoe sy lewe uitpomp en daar was niks, absoluut niks wat ek daaraan kon doen nie. Ek het gesien hoe sy t-shirt aan flarde om sy maag gedraai was en ek het ook gesien hoe sy bene uit die jean uitgebars het. Verder het ek gesien hoe my oudste seun die jonge se fancy slipons gaan optel het waar dit verspreid in die pad gelê het.<br />
<br />
Glo my vry ... as die seun op daardie stadium vir my vertel het ... "Let those that ride decide." ... dan sou ek heelwaarskynlik eksponensieël bygedra het tot sy reeds ernstige beserings. Sy arm was bykans van sy lyf afgeskeur, sy bobeen was verpletter, sy enkel was gebreek, sy hande was nerf af en hy het a paar lelike roasties op sy bolyf gehad. Hy was damn gelukkig ... lyk vir my dat die slag toe hy die trok se bak tref toe vlieg hy hoog in die lug op en kom af soos a sak patats. Tref die pad en bly daar lê. Feitlik niks geskuif nie ... gode sy dank daarvoor anders was hy velloos van sy kop tot by sy tone.<br />
<br />
Maar ek het hierdie storie al vertel. Kom ons kom by vannaand se briekmerk. Beskermde klere of ATGATT soos ons dit noem is daar om ons te beskerm maar nie net ons nie. Dis ook daar om die wat naby aan ons is te beskerm. As ons dit dra en ons kom iets oor dan help die klere om ons beserings te verminder en selfs ons lewens te red. So bykans 'n jaar terug het ek geval en dit was by die genade nie 'n hoë spoed val nie maar ek is oortuig daarvan dat as ek nie so goed aangetrek was nie dan kon dit hel serious gewees het. Ja toenou, ek weet ek het net a riding jean aangehad en daarom het my knie erg deurgeloop maar al het ek kneepads aangehad sou die manier waarop ek die klip getref het met my knie nogsteeds nie die heup besering verander het nie.<br />
<br />
Elke keer as een van ons val dan loop ons famile en vriende onder die gevolge van ons val deur. Hulle moet ons versorg en hulle moet met ons sukkel terwyl ons gebreek en verfrommel is. Hulle moet help om ons geknakte sielle weer reguit te maak en hulle moet ons hande vat en ons uit die dryfsand van depressie of selfbejammering uit trek. Al die dinge moet hulle doen en hulle doen dit omdat hulle vir ons lief is ... anders sou hulle ons net daar in die pad laat lê het om te vrek en deur die aasdiere weggedra te word. Jig ... dit klink woes maar dis tog eintlik die waarheid. Ons blixem neer en sit hulle deur die paces.<br />
<br />
Nouja ek dink dis seker regverdig om dan te sê dat as ons nie ons klere aantrek as ons gaan ry nie dan is ons mos nie onverantwoordelik nie ... NEE ... ons is bloody selfsugtig want ons stel die naby aan ons bloot aan psigiese trauma, stel hulle bloot aan die berowing van hulle tyd en dit alles doen ons terwyl die rympie ... "Let those that ride decide." ... in ons koppe draai. Koppe wat eintlik nie met deuntjies dreun nie maar net sommer plein RAAS. Ek dink dis donners selfsugtig. As jy kaalgat wil ry, skei jou vrou, laat jou kinders aanneem en jaag al jou vriende en familie weg en dan gaan neuk jy kaalgat op jou bike rond. As jy een greintjie selfrespek het, een druppeltjie erkenning en waardering vir jou familie en vriende se liefde vir jou het dan sal jy nie kaalgat op jou bike klim nie en sal jy "DECIDE" om reg aan te trek.<br />
<br />
Kom ons gaan verder ...<br />
<br />
Almal van ons weet bikes is bloody gevaarlik want as jy simpel raak met die throttle kan dinge moer vinnig hel verkeerd loop. Kom ons kyk na 'n ander deel van ons gemeenskap. Die wat so bitter graag Rossi wil wees. Jy sien hulle orals waar bikers bymekaar kom. Stywe leerpakkies, knopstaan knie beskerming, tripple rek kidney belts, full racing boots en gloves. Vuurwarm sport fiets en een of ander nekdoek of kopdoek wat uitbassuin dat hierdie rider "woes" is. Ek sien baie van hulle by Woodsman. Vol bravade en baie vocal oor wat hulle alles met die "22" gaan doen.<br />
<br />
Petrol op hierdie mense vuur is die feit dat hulle so nou en dan die voorreg het om een of ander "legend" te sien sleep deur die "22" teen 'n spoed wat way beyond ons Rossie se vermoëns is maar dit is nie belangrik nie. Ons Rossi het mos nou al so twee of drie Trackdays bygewoon en my maat hy gaan daai "22" laat les op sê as hy sy bier klaar gedrink het.<br />
<br />
Ons Rossi is gewoonlik 'n pa, 'n man en 'n baas want hierdie bike ding is mos 'n duur storie. Nouja, menigmaal is baie van sy verantwoordelikhede saam hier in die Laeveld met hulle motor en hulle is gedwonge sy pitcrew en sommer die cheerleaders en fans ook. Sou jy hulle egter eenkant toe neem en mooi uitvra dan sal jy dadelik die kommer, angs en koue vrees in hulle oë sien. Maar luister vir my, onse Rossi weet niks hiervan nie want hy is verswelg in sy droomwêreld en interpreteer hulle angs as aanbidding. Sot ... al wat dit alles werklik is ... pure SELFSUG aan sy kant.<br />
<br />
Kort voor lank mis hy 'n draai, wetter teen a boom of rots vas en eindig op as bebloede, verwonge mens in 'n aaklige verskeurde leerpakkie. Sy familie en vriende staan verslae en verpletter om dit wat eens hy was en die rou snikke en histeriese gille galm deur die klowe. Hy is klaar maar hulle hel begin nou eers.<br />
<br />
Kyk dit is seker nie mooi om dinge so te beskryf nie maar met eentonige reelmaat gaan mense op bikes dood hier in die Laeveld. Naweek na naweek dieselfde Rossi stories. Dan die volgende week sien jy die posts opspring op die forums. Almal wat hom geken het is geskok en menige pos gedwonge mooi woorde net om polities korrek te wees. Ons lees menige maal dat Rossi so goeie rider was met baie track ondervinding en dat hy absoluut a fantastiese man was. Jy weet wat ... dit alles mag dalk waar wees maar niemand het die guts om te sê wat gesê moet word nie ... Rossi was onverantwoordelik en plein SELFSUGTIG. Sonder om ag te slaan op die gevare en gevolge vir sy familie en vriende het hy homself in sy moer in gaan jaag op a publieke pad en nou sit hulle met die gebakte pere en hy is salig onbewus van al hulle smart.<br />
<br />
Laat ek dit net mooi duidelik maak ... ek weet ongelukke gebeur en ek het al van hulle gesien maar 90% van die ballsups hier in die Laeveld is nie regtig ongelukke nie ... dis roekeloosheid, selfsugtige windgat speletjies wat skeefloop.<br />
<br />
Ek wonder of onse Rossi se laaste gedagtes "Ek is een dood skuldig." is ?<br />
<br />
Na Wiehann se val het ek een Saterdag oggend my GT gevat en Sabie toe gery. Ek het gery soos ek gewoonlik ry en hoe langer ek in die saal was hoe wilder het dit gegaan want ek ken die paaie en ek ken die bike. Ek is deur die "22" af en oor Blue Mountain terug huistoe. In my garage het ek lank na die blink geskuurde center stand staan en kyk en toe daal daar so snaakse koudheid oor my neer. Daai volgende week is die GT weg na Hochland toe ... en nou staan daar 'n GS in sy plekkie in my garage. Daardie GT was nou net eenmaal te gewillig om te hol en ek was nie regtig instaat om hom in bedwang te hou nie. Terwille van my eie veiligheid en my famile se toekoms het ek besef die GT moet gaan en ek het hom gegroet en weggestap. So maand of wat later het ek my nuwe LT gekry en vandag, sowat 'n jaar later is beide die LT en die GS se onderstelle nog ongeskonde en ek gaan dit so hou. Ek ry baie stadiger as wat ek kan en dit pla my nie. So tydjie gelede kom ek om 'n draai en 'n trok staan doodstil met a klomp pale wat agter afgeval het. Ek het net saggies gefluit, regs geswenk en my kop geskud terwyl ek by die trok verbyglip. 'n Jaar terug sou ek heelwaarskynlik 'n paal of twee en moontlik a moerse stuk van daai trok deur my lyf gekry het.<br />
<br />
Nouja ... dis dit ... sit so rukkie en dink mooi ... as jy 'n ervare biker is dan is dit verseker so dat al daai ondervinding jou 'n beter kans op oorlewing gaan gee en veral as jy die Rossi ding uit jou sisteem uithaal en ry om te leef en die ryery te geniet. Los die jagery vir die baan waar daar plek is vir foute.<br />
<br />
Onverantwoordelik of plein selfsugtig ... besluit self ... albei is in elkgeval ewe sleg vir jou geliefdes.<br />
<br />
<br />
Oorspronklik gepubliseer op 17 Augustus 2009<br />
<br />
Hier is 'n paar opmerkings wat op <b><a href="http://bikeinjoutaal.co.za/forum/index.php?topic=1376.0" target="_blank">Bike in jou Taal</a></b> verskyn het:<br />
<br />
<b>Cassie</b>:<br />
Roerende storie Colyn......<br />
<br />
Bert, (oom Bert vir my), het saam met sy familie en vriende gaan 'speel' in ET soos wat meeste bikers maar doen....<br />
<br />
Hy het glad nie gedrink by die Woodsman nie...... hy is glad nie 'n 'show off' nie, en hy het glad nie gejaag op die "22" nie, want hy het agter Natalie en haar ma gery wat elkeen op hul eie fietse was en die girls kan natuurlik nie so goed en vinnig soos hy ry nie. Dit was glad NIE 'n saak van: "Ek moet nou 'n punt bewys aan my buddies nie".....<br />
<br />
Ek is nog nie 100% seker hoe hy presies geval het nie, behalwe dat hy 'n draai 'verloor' het, die detail sal later uitkom sodra ek voel my vriendin is genoeg getroos en dat die ergste hartseer verby is. Vir nou vra ek nie veel vrae nie, ek sorg net dat sy kalm is.<br />
<br />
Toe ek Saterdagmiddag met haar gepraat het, nadat hulle haar probeer kalmeer het, het sy heeltyd vir my gesê sy's jammer...... Ek het haar probeer verduidelik dat niks haar skuld is nie....... en dat ongelukke gebeur..... Sy't nog stééds aangehou om te sê sy's jammer..... Want ek het haar blerrie mooi laat verstaan dat hulle die gejaag vir die baan moet hou! Sy't net gesê hulle het nie gejaag nie......<br />
<br />
Ons weet nie wat het deur sy kop gegaan terwyl hy agter sy dogter en vroulief aangery het nie..... <br />
<br />
Ons weet nie hoekom gebeur ongelukke met wonderlike, liefdevolle, nederige mense nie...... <br />
<br />
Ongelukke gebeur.......<br />
<br />
<b>Colyn</b>:<br />
Wel Cassie die punt van hierdie briekmerk gaan regtig oor hoe ons ondeurdagte wildheid die mense naaste aan ons affekteer. Ons val maar hulle suffer. Miskien is dit tyd dat ons begin om meer aan hulle te din as ons ry en veral as ons wil staan en simpel raak.<br />
<br />
Quote<br />
Toe ek Saterdagmiddag met haar gepraat het, nadat hulle haar probeer kalmeer het, het sy heeltyd vir my gesê sy's jammer....<br />
<br />
Jy sê dit self ... hy het verongeluk maar kyk nou waar sit die meisiekind. Hoekom sal ons miskien nooit weet nie maar sy gaan struggle.<br />
<br />
Ek dink net ons spring te maklik in die saal sonder om vir een oomblik mooi te dink wie gaan almal betrokke raak as ons val nie.<br />
<br />
<b>Jubs</b>:<br />
Jy is besig om te besin oor sekere waardestelsels Colyn.<br />
<br />
Goed gebeur in 'n mens se lewe en soms gebeur dit dat 'n mens stil sit en nadink daaroor. Miskien leer jy iets daardeur. Miskien gebeur die nadink eers lank na die gebeurtenis...<br />
<br />
Wat het geword van "Jy moet jou naaste lief hê soos jouself"? Soms het ons, onself nie baie lief nie en is ons nie bereid om te leer en te groei nie. Daarvoor is ons soms te lui...<br />
<br />
<b>TC</b>:<br />
Colyn ek hoor presies wat jy se en dit is 100% waar....... MAAR ek wil nie bike ry, valskerm spring , bungy jump, oor n straat loop , op n vliegtuig klim, op die N1 met n kar ry en die heel tyd dink ek mag nie iets oorkom nie want ek het naasbestaandes wat geafekteer gaan word daarmee nie.<br />
<br />
Ek's baie skuldig oor die goeters wat jy in jou post noem, ek toets baie keer die noodlot en gaan 10 teen 1 weer dit die naweek doen as ek in ET is......<br />
<br />
Ek ry bike omdat dit n deel van my lewenstyl is waarsonder ek nie wil wees nie...... My broer is dood aan bloedkanker op 43, my beste vriend is dood op die grens..... en so gaan baie mense dood daagliks van verskeie goed kar ongelukke ens......<br />
<br />
Almal wil hemel toe gaan maar nie vandag nie........ Almal moet een of ander tyd doodgaan en dit affekteer almal om hulle, my Pa is na n lang siekbed 2 jaar terug dood op 76 en dit het my nog steeds baie geaffekteer.....<br />
<br />
Ek voel adrenalien en bike ry is twee goed wat hand aan hand saamgaan...... en party goed het jy geen beheer oor nie...... Ja daar gaan baie mense dood in ET naweke maar net so in Gauteng gaan daar baie mense dood in karre ens....<br />
<br />
Ek hoor wat jy se maar ek geniet my bike ry en veral ET en ek voel nie dit is selfsugtig nie want as my Geliefdes moet iets oorkom sal ek net so na hulle kyk as wat hulle na my sal kyk as iets my moet oorkom.........<br />
<br />
Miskien druk ek myself nie reg uit nie maar nou ja.......<br />
<br />
<b>Colyn</b>:<br />
TC ek verstaan presies wat jy probeer sê maar my gevoel is dit ... oor jare heen het baie van ons waardevolle ondervinding opgedoen om van ons beter ryers te maak. Ons het onself stelselmatig gepush na nuwe levels toe en die mes se lem al skerper gemaak. Dit veroorsaak dat ons meer en meer moet doen om dieselfde thrill te kry. Miskien moet ons vir onsself sê ...<br />
<br />
"Ok dis nou genoeg ... dis vir my lekker om te ry en ek wil nog vir a lang tyd ry."<br />
<br />
Kapitaliseer nou op jou belegging in jou skill set en leef op die rente. Ry binne jou gemaksgebied en miskien bietjie laer ... hou vir jouself a handvol reserwes in pag en ry met die wete dat jy ruimte vir systappe het.<br />
<br />
Moenie vir een oomblik dink ek wil hê dat ons nou soos ou toppies op Vespas moet aankarring nie maar al wat ek dink is dat ons miskien net so bietjie meer aan die rondom en naby ons dink en ruimte los vir hulle gemoedsrus. By all means gaan jy nog so dan en wan a lekker sleep deur die Outenikwas vat of a blitsige topend ervaar maar dis daar en wanneer jy al die opsies deurkyk en werklik gerus voel oor die tyd en plek. Te veel keer storm ons a draai blindelings in met die wete as daar iets in die pad sou wees is ons in elkgeval moerland toe maar nogtans hamer ons die fiets.<br />
<br />
<b>Strawbs</b>:<br />
Colyn....ek dink ek weet wat se jy...<br />
Vandat my seuntjie Joe gebore is...is ek nie n ou tannie op die bike nie...maar as ek die "limits push" dan dink ek twee keer...en ek weet die "throttle" hand dink saam....<br />
Ek is Ma en wil nie he my seuntjie moet sonder my groot word nie...<br />
dis nie te se ek gaan altyd daar wees nie...maar hoe ek my bike ry is my besluit en ek probeer regop bly!!<br />
<br />
<b>Cobus</b>:<br />
Sjoe ernstig en filosofies is ons vandag.......maar dis nodig om soms stil te staan en te reflekteer oor wat ons doen , of gedoen het.<br />
Ja ek stem saam, hier is twee "issues".<br />
<br />
1) Dra die regte klere, moenie kanse vat nie.<br />
2) Daar is n baie fyn lyn tussen selfvertroue en windgat.<br />
<br />
Al wat ek wil se, as jy die dag die pat vat teen die spoed van lig, en die draaie kom nader....vra gerus jouself. Is ek nou windgat, of ken ek die pad en het genoeg vertroue om heel anderkant uit te kom.<br />
Wat my baie keer help as ek "carried away" raak is...ek se WHAT IF? ... voor 'n draai of in verkeer. Dit hou jou op jou tone.<br />
<br />
<b>ninja1</b>:<br />
Ek het die hele klets ordentlik gelees, en ek dink die klets is waarde toevoeging op sy beste. Wel dit laat my ook anders dink.<br />
<br />
<b>Mark M</b>:<br />
Ek ry elke dag van my lewe omdat ek dit geniet en omdat ek moet...<br />
Elke keer as ek op my bike klim dan besef ek dat ek myself bloot stel aan baie gevare...<br />
Maar ek moet daai "Risk manage" na beste van my vermoens en ervaaring..<br />
Ek ry NOOIT vinniger deur 'n draai as 60% van my vermoe want ek verwag altyd daai trok, Diesel Kol of sand wat in die draai le en wag..<br />
Noem my maar Bang Jan maar eerder dit as Dooie Jan... <br />
<br />
Ek is altyd ekstra versigtig op die pad want ondervinding het my harde lesse laat leer...<br />
<br />
<b>Gatskuur</b>:<br />
Dis jammer dat party mense se eerste les ook hulle laaste is.<br />
In die laaste 5 jaar was ek nie in 'n ongeluk nie {touch wood} maar van my duurder lesse gee my vandag nog moeilikheid. My knieg weet 3 dae vooruit of dit gaan reen, my gewrig is partykeer so styf ek moet my hele arm gebruik om die throttle te draai, my rug laat my nie toe om plat op die vloer te le nie, ek het meer keramiek as been in my mond, en so kan ek aangaan. Dit het my nie laat ophou ry nie, en die spoedgrens is steeds net 'n bordjie op 'n paal, maar daai stemmetjie hier agter in my kop praat baie harder as jare gelede..<br />
Ek dink die heel belangrikste ding is om nie te probeer soos iemand anders ry nie. Dit maak regtig nie saak wie kom eerste en wie kom laaste by 'n plek aan nie, behalwe as jy track doen. Moenie ander mense probeer bang ry nie - as iets gebeur gaan hulle net skrik, maar jy kan dood wees.<br />
Dis baie lekkerder as jy weet dat jy weet jy gaan more en die volgende dag weer kan ry.<br />
<br />
<b>Roem</b>:<br />
Ek het my nou net dood getik aan 'n lang anwoord op die post en toe verloor ek als.... Gaan nou sommer net in 'n paar woorde my mening lig.<br />
<br />
Ek wou van skool dae 'n fiets he, pa het gese "Oor sy dooie liggaam". Op 48 jarige ouderdom is my pa toe oorlede. Twak en hart siektes werk nie saam nie. Twintig jaar later is my ma toe ook oorlede. Sy ook het gese wat my pa gese het. Omstandighede raak toe so dat ek vir my dogter moes vervoer kry. Teen my wil moet ek vir haar 'n scooter koop omdat dit al is wat sy wettiglik mag ry. Ek besluit toe om ook my jarelange wens te bewaarheid en kry my leerlingslesensie en 'n BMW F650GS. "n Geel een!<br />
<br />
Dit alles gebeur toe ek al 46 kersies op my koek het. Doen 'n Novice kurus by Zwartkop en kry my lesensie, by Watloo 3 maande later. Nogal beindruk met die feit dat ek so gou my lesensie gekry het. Wel al die dinge is maar net ter agtergrond van my "biker ondervinding". Sederd Maart laas jaar ry ek slegs met die fiets werk toe. Peak hour trafic is 99% van die tyd waar ek my bevind, Midrand toe. Die GS is lekker lig en beheerbaar in die verkeer. Ook, reken ek, het hy genoeg woem, vir iemand soos ek.<br />
<br />
Voordat ek op daardie fiets klim se ek my gebedjie op. Nooi sommer die Here om saam met my te ry. Jy kan mos nie vir beter beskerming vra nie. Ja, ek dra my ATGATT. My dogter het ook haar ATGATT. My leuse is "Kom eerder laat by die bestemming aan as glad nie!" Ek het geen jaag gier in my g@t nie en ry rustig saam met die verkeer. Vriende van my, man en vrou, het Januarie albei hulle regter bene verloor in 'n fiets ongeluk in Newcastle. Hulle ry al fiets vir donkie jare. Hulle het niks verkeerds gedoen nie. Sad.... baie, baie sad....<br />
<br />
<b>Mudbugger</b>:<br />
My een buddie het onlangs m@er hard geval met sy bike. Dis 'n ou wat oor die 1500 Km op 'n naweek afgele het baie naweke om by sy gesin te wees. Met so baie ry kom mens op 'n stadium dat jy soos trappe klim, nie eers meer daaroor hoef te dink nie. Ekself kom party dae by die werk en kan nie se wat het die laaste paar Km gebeur nie. Jy reageer en tree an instinktief op. Dan eendag loop ietsie kleins skeef en jy skrik jou alie af. Besef eensklap jy MOET meer aandag gee. Dis dieselfde 2de natuur wat my buddie onverwags gevang het toe hy op 'n stuk suikerriet gegly het.<br />
<br />
Ongelukke gebeur want ons raak gemaklik.<br />
<br />
<b>Harry</b>:<br />
As ek 'n buite-perd opmerking kan maak uit die vreemde:<br />
<br />
Ek het in die begin in die UK gewonder hoekom 'overdress' die manne (en girls) hier so. As jy oor naweke in die bike shops of shows gaan is almal ge-gear van boots tot die duurste helmets.<br />
<br />
Almal het 1 of 2 stuk leathers, en al die bike shops verkoop Draggin Jeans / chinnos etc. 'Worst case' ry die ouens met proper boots en kevlar jeans.<br />
<br />
jy sal nie 'n R1 ryer sonder 'n one-piece sien nie...<br />
<br />
Maar hier is die kit ook baie meer bekostigbaar, en meer van 'n fashion item ook. Hier is baie bike shops en online shops wat die kit bemark.<br />
<br />
Goeie entry level boots kos nie veel meer as 'n paar Cat's nie.<br />
<br />
Cheers uit 'n 'warm somer' UK.<br />
<br />
<b>Colyn</b>:<br />
Harry ek dink ons het die kultuur van kaalgat ry al in die 70's opgetel omdat in daardie dae daar baie min kit ingevoer is en die ingevoerde goed wat daar was, was net onbekostigbaar duur. 'n Goeie Lewis Leather baadjie het amper die helfte van a Kawa Z650 se prys gekos.<br />
<br />Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-82413355630036185432014-02-13T01:29:00.001+02:002014-02-13T01:29:35.232+02:00Herontmoeting ... een man, een fiets en die langpadNet so bietjie agtergrond voor ons die pad vat. Na 18 jaar van fietsloosheid het my vriend Roan my gedurende Februarie 2005 oortuig om weer te begin ry. Ek moet erken dat ek baie teësinnig was en uiteindelik ingestem het om op 'n toetsrit te gaan bloot uit respek vir Roan se gevoelens.<br />
<br />
<a class="easyblog-thumb-preview" href="http://www.mylowveld.com/images/easyblog_images/516/Bikes/IMG_1614_ps-Edit-2.jpg" style="-webkit-transition: color 0.2s ease-out; clear: left; color: #519bda; cursor: pointer; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; outline: 0px; text-decoration: none; transition: color 0.2s ease-out;"><img class="blog-image" src="http://www.mylowveld.com/images/easyblog_images/516/Bikes/2e1ax_default_entry_IMG_1614_ps-Edit-2.jpg" style="border: 1px solid rgb(204, 204, 204); height: auto; margin: 5px; max-width: 100%; padding: 5px; vertical-align: middle;" /></a><br />
<br />
My gedagte was dat ek maar die dag sal gaan ry en dan net eenvoudig terugsink in my eie wêreld in sonder baie omskrywings. Ek gaan nie die detail van die toetslopie nou omskryf nie maar al wat ek kan sê is dat dit minder as 30 minute in die saal gevat het om my met oorgawe te laat terugspring in dit wat in my jong dae my lewe totaal oorheers het. Binne dae na die toetsrit was ek die trotse eienaar van a bloedrooi BMW K1200GT en dit het vir my gevoel asof ek twintig jaar van my ouderdom afgestroop het met een handtekening. Nouja sedert daardie Saterdag oggend het ek en Roan duisende kilometers saam afgelê.<br />
<br />
Dit was vir my wonderlik om weereens die vryheid van die ooppad te beleef en die opgewondenheid oor wat oor die horison wag het my ure per dag in die saal laat sit. Die grootste faktor in my nuwe lewe was die kameraadskap tussen my en Roan en ek was bevoorreg om a saal maat te hê wat alty reg was om die pad te vat saam met my. Roan se teenwoordigheid het my gemaklik op die pad laat voel en toe ek en my LT omval in Heidelberg in die Kaap by a petrolstop was die ou groot bees blitsig by om die os van 'n LT op te tel. Ek kon gelukkig self opstaan. Roan was by om die swaar bike by Piketberg deur 'n baie nou en vieslike steil paadjie op die rand van die afgrond verby te kry.<br />
<br />
So kan ek menige insidente opnoem waar sy teenwoordigheid dit vir my gemaklik gemaak het op die pad. So was hy ook die een wat my omgepraat het om 'n GS aan te skaf en in September 2008 is ons na die GS Challenge toe op Leydsdorp. Dit was hier waar die ou grote weereens sy staal gewys het en nadat ek 'n stuk berg weggeploeg het, het hy eers die bike van my af opgetel en toe het hy my opgetel ... ja hy moes my optel uit daai rooi stof uit want ek het my gat afgeval en my knie en heup beseer. Dit was hy wat my letterlik opgetel het en terug in die GS se saal gesit het sodat ek die pad kon vat terug beskawing toe.<br />
<br />
Dit was hy wat die GS regop gehou het en langs my gedraf het totdat ek die bike ordentlik aan die gang gekry het met my lam been en al. Dit was hy wat my by die hospitaal van die bike afgetel het en in 'n rolstoel gesit het. Dit was ook hy wat drie maande later my weer aangespoor het om maar weer die stofpad aan te pak en saam met my die Mabalel Loop gaan ry het sodat ek net my mind weer op die regte plek kon kry.<br />
<br />
En toe gebeur dit ... ons besigheidsbelange brei uit en Roan moes Nelspruit verlaat ... tydelik maar noodsaaklik en hier sit ek toe stoksiel alleen. Ons nuwe belange het ons met sake vennote in Durban gekoppel en dit beteken dat daar vergaderings is wat bygewoon moet word. So kom dit toe dan ook dat ons in die laaste week van Julie 2008 'n tegniese vergadering moes bywoon. Vir 'n hele paar dae voor die vergadering het ek gewik en weeg of ek die pad moes vat met die bike. Aanvanklik sou Roan my met sy bike op Piet Retief ontmoet en dan sou ons daarvandan verder saam gery het. Twee dae voor ons vertrek verneem hy toe dat hy a kollega saam met hom moes neem van Pretoria na Durban en skielik was die bike nie meer 'n opsie vir hom nie. Hy het my gebel en voorgestel dat ek maar liewer met die kar moet ry. Ek was half onseker en het soort van ingestem ... dit was Vrydag, ek moes Maandag ry. Gedurende die naweek het ek net eenvoudig besluit dat ek die bike gaan vat. My vrou was nie baie gelukkig nie en Roan was ook effens knorrig.<br />
<br />
Wel dis nou hoe dit is, my saalmaat is weg en ek gaan nie nou weer ophou bike ry nie.<br />
<br />
Maandag oggend het my vrou my dopgehou terwyl ek die bike gepak het en toe ek my riding gear aantrek was sy duidelik nie baie gelukkig nie.<br />
<br />
"Dis vêr en jy is alleen ..." Ek het niks gesê nie en net aangetrek en met my eie demone gestoei. Oppad stoor toe loop ek verby my X5 en vir a oomblik twyfel ek nog maar toe kyk ek na die LT, kyk uit oor die vallei en besef dat my siel en gees hierdie trip meer nodig het as wat ek die gerief van 'n kar nodig het. Met honderde malende gedagtes sit ek my helmet op en klim in die saal ... die uitdrukking op my vrou se gesig spreek boekdele maar ek glimlag en stoot die groot fiets van sy center stand af.<br />
<br />
"Bel my .... !!!" is die laaste woorde wat ek hoor van my vrou en toe moet ek my bearings bymekaar skraap en stewig vasvat want voor my lê die Rhenosterkop Trail ... 1 kilometer grondpaadjie wat defnitief nie LT vriendelik is nie.<br />
<br />
Met 'n salige gevoel van wellewendheid draai ek die LT in die teerpad in na 6 minute van senutergende glip en gly. Die groot fiets maak so swierige boog in die teerpad in en 'n ligte trekkie aan die die regter handvatsel laat hom grasieus regop kom en hy grom diep as ek sy oor trek.<br />
<br />
Die son skyn helder en daar is a ligte byt in die lug, ideale bike ry weer. Met 'n gevoel van vreugde in my leun ek in die eerste draai in en met genoegdoening voel ek hoe die fiets die kronkel na links opeet terwyl ons steeds versnel. Die volgende kinkel is skerper en nou moet ek so bietjie toemaak want ek het mos belowe ek gaan hierdie LT se onderstel nie weer so verinneweer soos die vorige een nie. 'n Stukkie reguit en dan slap regs en ons gly oor die kruin ... die vallei is nou agter my en ek skuif myself reg in die saal.<br />
<br />
En so begin my eerste langpad trip sonder my saalmaat. Daar lê sowat 700km voor my maar die LT pomp my vol vertroue en ek begin die demone stadig maar seker een vir een in 'n boksie in te druk. Bietjie verkeer deur die dorp se buite wyke en toe draai ek links in die Barberton pad in. Teen die tyd dat ek teen die berg af is op die nuwe pad is ek rustig. Nou is dit net konsentreer en wakkerloop ... Durban is nog vêr. Ek het reeds besluit dat daar nie gejaag gaan word nie en ek hou die LT in my gemakzone ... hy kan natuurlik heelwat meer doen maar dis nie my saak nie.<br />
<br />
Saam saam kronkel ek en die fiets Nelshoogte uit en toe ek oor die kim gaan kan ek dadelik voel dat dit heelwat kouer op die Hoëveld is as wat dit in die Laeveld is. Die lang kronkelpad af Badplaas toe glip verby en toe die eerste afwyking. Die vulstasie net voor Badplaas is waar ek en Roan altyd gestop het vir a rokie en 'n geselsie. Hier het ons gewoonlik ons koppe in die regte plek gesit vir die trip want dis hier waar ons gewoonlik eers werklik weg was van ons daaglikse roetine.<br />
<br />
Ek sien die vulstasie aankom en vir 'n oomblik laat ek die bike spoed verminder maar toe wonder ek ...<br />
<br />
"Vir wat ... ek is nie lus om alleen daar te staan nie."<br />
<br />
Die vulstasie glip verby en dan draai ek links Lochiel se kant toe. Op hierdie stuk pad is daar baie rondloper beeste en ek hou my gedagtes by die pad. Ek draai regs en na 'n paar kilometer op die vlakte begin ek die rant opklim. 'n Man in a Mercedes E something is voor my en hy is vasbeslote om voor te bly. Ek glimlag net in my valhelm en plak die LT aan sy bumper vas ... so 100 meter agter hom en laat hom maar begaan. Ons draai regs na Ermelo se kant toe en die Merc maak gatskoon vir al wat hy werd is. Die kilometers vlieg verby en skielik gaan sy flikker aan ... 'n vinnige blik na die navigator bevestig hy is te vroeg en ek wuif vir hom as hy links afdraai. Nou is ek weer alleen op die pad en ek verstel my spoed. Dan kom die instruksie van die navigator af ... LINKS HIER VOOR ...<br />
<br />
Ek draai links af na Amsterdam toe en hier is weer een van my en Roan se rookplekkies. Hierdie keer stop ek ... ek is nou bietjie meer as 'n uur in die saal en wil my bene so bietjie rek.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9235.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9235.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></a></div>
<br />
<br />
Dis ook hier waar ek my kamera uithaal en op sy regte plek sit, om my nek ... ek het die oggend vroeër nie lus gevoel vir die kamera om my nek nie, ek het genoeg demone gehad om mee te veg en was nie nog lus vir die kamera ook nie. Ek steek a sigaret aan en die blou rook krul lui lui die lug in.<br />
<br />
Winter op die platorand en daar is vanoggend nie a windjie wat trek nie. Ek voel die ysigheid in die lug en die LT vertel my dis net so skraps oor die 6 grade. Nou mis ek my ou maat en ek stap weg van my fiets af. So 100 meter padlangs en dan weer terug. Ek voel nou goed en die LT loop soos 'n droom.<br />
<br />
Die GS is nou wel 'n lekker fiets maar die ou grote is darem gebou vir die langpad. Die sigaret is klaar en ek zip toe en klim in die saal. Van hier af vorentoe is daar nou 'n lang stretch oor die Hoëveld en nou gedurende die winter is dinge maar vaal en dood. Ek het oor die jare al geleer om myself besig te hou met die soek vir foto geleenthede en dit is wat ek nou weer vanoggend doen. As jy bereid is om diep te soek sal jy altyd iets moois in enige landskap sien. Vir my is dit belangrik om die momente vas te vang wat die ryery vir my besonder maak want dis wat ek met my familie en vriende wil deel. Ek probeer om hulle in gees saam met my op die bike te sit en wys hulle die dinge wat my laat glimlag het. Hierdie fotos is ook wat ek bêre as brandhout vir die outyd.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9248.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9248.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i>Die skerp kontraste en teksture in 'n winter landskap offer goeie geleenthede om so bietjie "memories" weg te pak.</i></div>
<br />
<a href="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9263.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9263.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i>Dis waar die landskap breek en oor rante gaan is waar ons mooi fotos kan kry.</i></div>
<br />
<a href="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9274.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9274.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i>Die lang kronkel deur die rivier vallei en die bult uit is besonders vir my en ek laat die kamera ook kantel om bietjie meer atmosfeer in die foto te sit.</i></div>
<br />
So om en by 45 minute later is ek in Piet Retief. Hier soek die LT nou bietjie sous en ek rook terwyl die pompjoggie die bike se dors les. Ek het 'n bottel water in my saalsak en vat 'n paar lang trekke. Gewoonlik eet ek en Roan hier maar vandag is ek nie lus vir dit nie. Eet is mos nie iets wat lekker is as jy so op jou eie is nie. Nog 'n sigaret en toe is ek terug in die saal. Van hier af is dit Paulpietersburg toe en dan Vryheid. Twee dorpe wat ek goed ken van my kinderdae af en in my latere lewe het ek en my broer groot besighede in die area gehad. My pa is op Paulpietersburg begrawe en die klein dorpie het 'n baie spesiale betekenis vir my. Die pad is vol lang golwende opdraandes en afdraandes soos dit die kontoer van die heuwels volg en plek plek sny die pad deur kommersieële plantasies. 'n Mens moet wakker wees op hierdie paaie want baie hout word met trekkers en sleepwaens vervoer en jy wil nie oopketels oor a bult of om 'n draai kom en hier kruip a trekker en sleepwa teen 20kmh voor jou nie terwyl daar a sperstreep is en die pad maar nou is nie. So het ek op a vorige trip amper myself in die grill van 'n motor vasgesmeer in my poging om 'n trekker te mis. Net voor Vryheid stop ek langs die pad in 'n plaaspad ingang ... omdat ek alleen is gebruik ek nie die geriewe by die vulstasies nie want daar is nie iemand wat 'n ogie oor my bike kan hou terwyl ek binnekant is nie. Hier tussen die skourhoog tamboekie gras is ek gemaklik en kan self 'n ogie op my bike hou.<br />
<br />
<a href="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9314.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9314.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i>Ai ek mis my ou saalmaat kwaai.</i></div>
<br />
'n Sigaret en dan is dit weer opsaal. Ek kyk na die roete log op die navigator en ek kan sien dat ek goed ry ... "Moving Average" is so net duskant die 122kmh en dus nou net so skraps na 14h00 en ek is so om en by halfpad. Van hier af is dit nou oop Natalse grasvlaktes en 'n mooi pad tot by Melmoth. Ek het 'n bykanse fanaties beheptheid met die bome langs ons paaie en ek het honderde fotos van die wat ek gereeld by verbyry. Hierdie wagters langs die paaie laat my verbeelding loop neem en ek probeer altyd imagine wat hulle al alles in hulle lewe gesien verbygaan het.<br />
<br />
Die fotos wat nou volg is almal so bietjie aangepas teneinde 'n beter atmosfeer vir my te skep. Ek weet baie puriste hou nie daarvan nie maar dis mos nou maar so ... smaak verskil ;)<br />
<br />
Net na die Vryheid Dundee kruising staan hierdie gestrooptes ... rustig en kalm, geduldig en statig terwyl hulle wag vir die nuwe groei seisoen.<br />
<br />
<a href="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9324.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9324.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i>Wagters op die grasvlakte ...</i></div>
<br />
Die pad van Vryheid na Melmoth gaan deur van die mooiste landskappe en ek moet altyd pasop dat ek nie mal raak met my kamera nie. Waar die pad deur die rante gesny is kan mens skerp kontraste in teksture sien en ek vind dit moeilik om nie af te neem nie. Dan is daar ook die vistas as jy so oor die waterskeidings gaan en hier is dit absoluut stunning om te sien hoe die lig op die verskillende kontoere speel.<br />
<br />
Ek is op a goeie tyd in die area want die sinkende son maak dinge amper toweragtig mooi. Terwyl ek nou so na die fotos kyk probeer ek dink aan woorde om die ervarings op so pad te skilder.<br />
<br />
Vir my is die sensasie van spoed op a fiets nie die grootste trekpleister nie. Nee ... vir my is die magic wanneer jy op a blinde draai afkom en outomaties spoed verminder, die sensasie wat deur my spoel terwyl ek afrat en in die draai in leun ... elke senuwee vlymskerp gefokus ...<br />
<br />
"Wat as daar a trok staan ?"<br />
<br />
"Wat as daar mense of diere in die draai is of a pothole ?"<br />
<br />
... maar net 'n paar van die dinge waaraan ek dink terwyl my regter voorarm tintel onder die konsentrasie om die spoed te beheer terwyl twee vingers liggies op die handrem rus en my regtervoet net so effens verskuif sodat die rem pedaal vinniger bygekom kan word. Terwyl ek hierdie dinge byna onbewustelik doen grou my oë vir a vastrapplekkie sodat ek om die draai kan sien maar die vastrapplekkie ontwyk my na al die jare nogsteeds.<br />
<br />
Dan maak die draai stadig meer oop en my sigruimte word langer ... sonder om te dink rol ek die handvatsel so knertsie aan en die 1200 cc masjien verorber die bietjie ekstra sousies gretiglik en in ruil kan ek voel hoe die fiets harder begin trek onder my bas.<br />
<br />
Dan is die draai oop en die die masjien grom van lekkerte as die sous begin instroom in sy oopgerekte keelgat af. Ek druk so klein bietjie harder om die fiets binne sy lyn te hou want nou wil hy mos alewig wyer neuk ... die pad word reguit en met a gevoel van genoegdoening sien ek hoe die fiets regop kom en die volgende rat verwelkom. Dit is een van die plekkies op die pad wat my seker vir altyd sal laat ry. Ander dag sal ek weer vertel van 'n ander lekkerte op die pad.<br />
<br />
<a href="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9327.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9327.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<a href="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9331.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9331.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<a href="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9343.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9343.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<a href="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9353.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9353.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
So skuins na 15h15 rol ek in Melmoth in en dit was lekker om bietjie af te klim en my bene te rek. Met die wat ek alleen ry stop ek baie minder en as ek stop is dit net vir a kort rukkie. Terwyl die LT vol gemaak word kry ek vir my a Coke en a pakkie chips. Ek is nogal honger want ek het nie middagete gehad nie. Ondervinding het my egter geleer dat dit dwaas sal wees om nou serious te eet. Ek ly aan die ongemaklike Sindroom X en dis bykans selfmoord indien ek verkeerd eet terwyl ek op die bike is.<br />
<br />
Die was nou my laaste petrol stop en ek laai die gastehuis in die GPS in ... maar nee ... die ding wil niks weet nie ... die naamveranderings van strate is nie goed vir GPS'e nie en ek besef dat ek Roan sal moet bel. Dit sal ook interresant wees om te hoor waar trek hulle. Tien minute later is ek weer oppad en die son begin nou pla ... hy vang my regteroog op a slegte hoek van die kant af en ek ry swaar. DIe pad wemel van die trokke en lang toue karre. Spoedig begin ek afsak na die vlakte voor die see.<br />
<br />
<a href="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9381.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9381.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<a href="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9391.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9391.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<a href="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9403.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9403.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<a href="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9415.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9415.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i>Die sinkende son speel op die suikerriet pluime.</i></div>
<br />
<a href="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9420.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9420.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Net na 17h00 ry ek by die Ultra City in en besluit om hier a ordentlike stop te maak. Ek was nou minder as 100km van my bestemming af en die sinkende son is lastig. Ek wou ook nou my kamera wegsit want die lig is te swak vir die hoë spoed shots.<br />
<br />
Hier kom ook nou agter hoe stupid die mense dinge by die plek bestuur. Hulle sluit die Diner 17h00 en dit beteken ek moet maar so staan staan a versnappering geniet. Ek bel my familie en ook vir Roan. Ons sal omtrent dieselfde tyd by die gastehuis aankom.<br />
<br />
Dit was 'n lang dag in die saal maar ek het dit geniet en alhoewel ek my vriend erg mis op die pad is vir my belangrik dat ek vrede kon maak met die feit dat ek voortaan baie meer alleen sal moet ry.<br />
<br />
Die LT loop soos 'n droom en vandag het ek weereens besef dat ek geen ander fiets ken wat die langpad so gemaklik aanvat nie. Ek kan ook voel dat die engine begin loskom en die bekende gesuis as jy die BMW K1200's se revs opjaag is besig om meer solid te raak.<br />
<br />
So om saam te vat ... ek was gelukkig en my fiets het presies gedoen wat ek van hom verwag. Ek het die mental block teen alleen ry gebreek en op die koop toe het ek amper a vakansie in een dag gehad.<br />
<br />
Dankie dat jy gelees het en ek hoop jy het dit geniet. Ek was in Glenwood 18h45 ... 689km teen 'n gemiddelde spoed van 118kmh.<br />
<br />
<a href="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9421.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9421.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i>Die ligroos refleksie van die sakkende son glim op die LT se bakwerk ... vir my is dit 'n manjifieke fiets.</i></div>
<br />
<a href="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9425.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="http://www.tripwired.co.za/JCS_Bucket/TW_Shots/Story02/02_IMG_9425.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i>Dankie Roan vir al die wonderlike myle wat ons saam plat gery het en onthou dit ... Ek laaik dit niks om sonder jou op die pad te wees nie.</i></div>
<br />
Ek het my demone vandag in die oë gekyk en hulle aangevat ... en ek is bly om te sê ek het hulle oorwin.<br />
<br />
Alhoewel ek altyd eerder saam met my ou saal maat sal wil ry het ek weereens bewys dat ek nogsteeds soos in die ou dae, alleen die langpad kan aanvat. Natuurlik moet ek bietjie beter beplan, bietjie meer oplettend wees en so bietjie meer konsentreer maar ek kan dit doen.<br />
<br />
Dis eintlik vreemd dat ek, wat bykans soos 'n hermiet leef, hierdie verlies aan my saal maat so erg aan my lyf gevoel het.<br />
<br />
Oorspronklik gepubliseer op 3 Augustus 2009<br />
<br />Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-52086678683412093832014-02-13T00:55:00.000+02:002014-02-13T00:58:17.713+02:00Slagoffers of smartvrate ... besluit self<br />
Vir die wat my goed ken sal dit nie vreemd wees dat ek hierdie briekmerk vandag slaan nie. Die wat my nognie ken nie sal maar moet seker maak hulle het die maagspiere wat nodig is om hierdie een te lees.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a class="easyblog-thumb-preview" href="http://www.mylowveld.com/images/easyblog_images/516/Briekmerke/IMG_1984-Edit-2.jpg" style="-webkit-transition: color 0.2s ease-out; color: #519bda; cursor: pointer; margin-left: 1em; margin-right: 1em; outline: 0px; text-decoration: none; transition: color 0.2s ease-out;"><img class="blog-image" src="http://www.mylowveld.com/images/easyblog_images/516/Briekmerke/2e1ax_default_entry_IMG_1984-Edit-2.jpg" style="border: 1px solid rgb(204, 204, 204); height: auto; margin: 5px; max-width: 100%; padding: 5px; vertical-align: middle;" /></a></div>
<br />
<br />
Nou met die feeseisoen agter die rug is dit weer tyd vir so bietjie lykskouing. Ons is tot vervelens toe gevra om aan die minder bevoorregtes te dink en 'n gebed op te stuur vir die wat in smart en pyn is. Nouja ek weet dat daar baie mense is wat regtig ondersteuning nodig het maar ek weet ook dat daar hel baie mense is wat net eenvoudig smartvrate is. Vir die het ek nie regtig veel simpatie nie, hulle is die makers van hulle eie ongeluk.<br />
<br />
"Jis maar jy is gevoelloos !"<br />
<br />
Ja jy kan seker maar so sê maar kom ons kyk bietjie nugter en emosieloos na 'n paar gevalle ... gevalle en omstandighede waarvan ek seker is dat baie van julle sekerlik ook intieme kennis het.<br />
<br />
So jaar of wat gelede maak ek kennis met Sanet ... natuurlik nie haar regte naam nie want ons wil mos die onskuldiges darem beskerm. Sanet se eerste huwelik het op a ramp uitgeloop en sy het haar kind gevat en geloop.<br />
Die hele EX ding was lelik en vrot van die emosies maar die besonderhede is eintlik onbelangrik nou. Feit is sy was gelukkig en het weer geleentheid op geluk gekry en dit met albei hande aangegryp.<br />
'n Wonderlike tyd verloop en sy word weer verryk met twee pragtige kinders. Nou was dit sy en Gerrie, die nuwe man in haar lewe, Petrus, haar seun van die EX en die twee kleintjies.<br />
<br />
Byna storie mooi.<br />
<br />
Maar toe gebeur iets wat almal se lewens sou omkrap. Die EX verskyn en met 'n slim slenter oortuig hy vir Sanet dat hy verander het en graag bietjie tyd met Petrus wil spandeer.<br />
<br />
Sy stem in want sy is mos ook 'n mens met gevoelens. Foutjie ... EX laat spat met die kind en toe sy eers mooi tot verhaal kom toe is dit hofsake.<br />
<br />
Die details hiervan is ook nie regtig belangrik vir my briekmerk nie ... wat belangrik is vir my is dat ons by die realiteite bly.<br />
<br />
Sanet het nou so gefokus op Petrus en haar smart dat dit Gerrie en die twee kleintjies heeltemal verswelg het. Duisende rande word gespandeer op hofsake en elke dag is vol van Petrus stories.<br />
<br />
Die optrede is vir ons almal verstaanbaar en ek glo dat die meeste wat hier lees 100 persent met Sanet kan meeleef. Maar daar is so paar vragies wat moet beantwoord moet word ...<br />
<br />
Hoe moet Gerrie voel ... hy het geen aandeel in die smart nie, inteendeel, dis hy wat Sanet gekies het en haar lewe weer heel gemaak het na die EX crash.<br />
Hoe moet die twee kleintjies voel ... hulle is nog te klein om te verstaan wat aangaan maar hulle beleef die emosies deur hulle ma.<br />
Hoe moet haar vriende en familie voel ... hulle het ook lewens maar Sanet se smart verhaal slaan die heeltyd die voorblad.<br />
<br />
Wat is die antwoord ... dit weet ek nie maar wat sê die wiskunde ...<br />
<br />
Wel, Sanet moet die goeters in glasbakkies sit en dan kyk waar is die meeste waardes ... soms moet ons keuses maak, moeilike keuses maar ons moet kies ... uit die voorafgaande kan dit maklik lyk of Sanet reeds gekies het en dat sy Petrus se bakkie gekies het ... dis egter sekerlik nie die werklikheid nie want vir haar tel alles. Die aaklige waarheid is dat die in die ander bakkies dink nie so nie want hulle sien haar net draai om die Petrus bakkie.<br />
<br />
As Christen gelowige moet ons mos die Bybel se raad volg ... wees gerus, God is in beheer. Maar o wee ... dis mos darem so moeilik om nie kort kort self na die stuurwiel te gryp nie ... ons dink mos ons kan beter doen.<br />
<br />
My advies aan Sanet ... raak rustig en vertrou op God ... en fokus op dit wat jy het en nie op dit wat nou op hierdie oomblik verlore lyk nie want sy kan dalk een oggend wakker word en sien dat al wat sy oor het is haar jaagtog na Petrus.<br />
<br />
Kom ons kyk na nog a storie ... die Storie van Danie. Hy het het hard gewerk en 'n goeie besigheid opgebou en weldra het hy in die geld gerol. Elke nag was a partytjie en die blink nuwe motors het sy jaart vol gestaan. Hy was omring deur mense wat hy as sy vriende beskou het en elke aand het daar nuwes opgedaag. Die drank en kos het gevloei en geborrel en Danie was die man van die oomblik.<br />
<br />
In sy opbou van die besigheid het hy sy eerste huwelik op die rotse sien loop en Louisa is weg met hulle seuntjie. Hierdie riller het Danie net rede gegee om meer te kuier en spoedig het hy vir Christina aan sy sy gehad. Blits romanse en toe weer a huwelik. 'n Dogtertjie uit die huwelik en ek dog nou sal die man bedaar. Maar nee ... die gefuif gaan net aan en spoedig kan Christina ook nie meer uithou nie.<br />
<br />
Danie laat hom nie van stryk afbring nie en die ramp is nog a rede vir hom om hard te kuier. Hy kry vir hom a ander huis en gaan aan asof die verlede nie bestaan nie. Die twee kinders word met geld gegooi maar van werklike vaderskap is daar weinig tekens. Vir elke krisis in sy lewe was sy oplossing ... koop nog goeters. Danie het geglo dat geld alles kan regmaak ... toe nie !<br />
<br />
Een mislukte verhouding op die ander volg maar die drinkebroers sirkel word net groter. By 'n paar geleenthede het ek met hom probeer praat maar sy ore was toe vir rede ... al wat hy goed kon opvang was waar en wanneer die volgende partytjie gehou gaan word.<br />
<br />
Nouja ... die lewe is mos soms wreed en soos baie al weet, Karma is a Biets. Toe Danie weer een oggend mooi wakker skrik toe het van sy werknemers en drinkebroers sy besigheid onder om uit.<br />
<br />
'n Suksesvolle besigheidsman was hy maar as mens het hy lelik gefaal. Tydens die ineenstorting het hy met verbystering gestaan en kyk hoe alles rondom hom verdamp. Die drinkebroers het een een weggeraak en vandag is hy 'n eensame mens. 'n Lewe van vergryping agter hom maar geen soliede verhoudings nie.<br />
<br />
Wat vir my die grootste tragedie is, is die feit dat Danie weier om te erken hy het aandeel in sy eie ondergang gehad en hy is konstant op die simpatie jag uit en hy is die verontregde. Sy dae word omgebring in verwyte en beskuldigings. Jare van geilheid het hom nie geleer om die klein dingetjies in die lewe te waardeer nie. Hy het nooit geleer dat verhoudings met vertroue gevoed moet word nie, met respek hanteer word nie en dat geld nie werklike vriendskappe kan koop nie.<br />
<br />
Nou in sy uur van nood is hy alleen en sy houding van verontregting maak die mense naby aan hom senuweeagtig.<br />
<br />
My raad aan Danie ... Man up en aanvaar skuld vir jou eie aandeel in jou ondergang. Begrawe die verlede en fokus op die hede. Behandel mense met respek en wees dankbaar vir die wat oor jou pad kom.<br />
<br />
Hier het ons nou twee gevalle gesien en in albei gevalle is dit die mense self wat die keuse moet maak ... fokus op dit wat nou haalbaar is en los die verlede uit. Vertrou op God want hy sal dit laat gebeur wat moet gebeur.<br />
<br />
Besluit self of jy 'n slagoffer is of 'n smartvraat ... slagoffers staan gewoonlik weer op, stof hulle self af en gaan aan ... smartvrate teer op mense se emosies en rol in hulle smart rond net om simpatie te kry.<br />
<br />
Lekker 2014 vir julle almal en onthou ... JY HET ALTYD 'n KEUSE ... die vraag sal net bly ... kan jy saamleef met jou KEUSES.<br />
<br />
Lees gerus "<b><a href="http://briekmerke.blogspot.com/2014/01/van-kerse-en-vriendskappe.html" target="_blank">Van Kerse en Vriendskappe ...</a></b>" ook ... sluit nogal aan by die een.<br />
<br />
Kyk gerus ook na hierdie video .... <b><a href="https://www.youtube.com/watch?v=SAAwURn4fB0" target="_blank">Keuses</a></b><br />
<br />
Oorspronklik gepubliseer op Vrydag 3 Januarie 2014Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-67334726419381756722014-02-13T00:49:00.000+02:002014-02-13T00:49:05.484+02:00Hoe gelyk is gelyk nou eintlik ...<br />
Hierdie Briekmerk is een wat nou al so tydjie by my spook maar ek het nog nie regtig reg gevoel vir hom nie. Vannaand was dit egter die laaste strooi ... daai een wat my net so omgekrap het dat ek nie anders kan nie.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a class="easyblog-thumb-preview" href="http://www.mylowveld.com/images/easyblog_images/516/Briekmerke/IMG_1409-2.jpg" style="-webkit-transition: color 0.2s ease-out; color: #519bda; cursor: pointer; margin-left: 1em; margin-right: 1em; outline: 0px; text-decoration: none; transition: color 0.2s ease-out;"><img class="blog-image" src="http://www.mylowveld.com/images/easyblog_images/516/Briekmerke/2e1ax_default_entry_IMG_1409-2.jpg" style="border: 1px solid rgb(204, 204, 204); height: auto; margin: 5px; max-width: 100%; padding: 5px; vertical-align: middle;" /></a></div>
<br />
Ek kyk Carte Blanche op Mnet en die ding oor die geweld by skole ruk my eerste nerf af ...<br />
<br />
Hoe de hel dink die mense in beheer gaan hulle die land weer herstel en terug plaas op die pad van voorspoed vir almal. Skole is nie meer daar vir kinders om te leer nie ... nee dis 'n plek waar onheil uitbroei en stoutgat kinders beskerm word deur die Staat en die Sisteem. Onderwysers met jare se ondervinding gee pad en kinders se opleiding gaan net eenvoudig agteruit. Op die ou einde is die kinders se toekoms wat moerland toe is maar dis nog slegter vir ons land.<br />
<br />
Dan sien ek die stuk oor Goldfields en die miljoene der miljoene wat uitbetaal is vir omkopery.<br />
<br />
Goeie genade ... dis byna pornografies soos hier gesteel en omgekoop word en dan skreeu die blixems BEE.<br />
<br />
Toe kom die stuk op oor die Bloulig Bendes ...<br />
<br />
Wat 'n tragiese dag is dit nie vir ons land nie ... jy as burger kan gladnie meer jou plig nakom en gesag respekteer nie want die instrumente van gesag is in die hande van die kriminele geplaas. As jy 'n bloulig sou gehoorsaam, soos 'n goeie burger moet, dan is die kans hel groot dat jy vermoor, verkrag of beroof gaan word.<br />
<br />
Nou wonder jy seker al klaar ... waar is die briekmerk ?<br />
<br />
Wel ek gaan by hom uitkom ... die laaste ding wat ek sien is van die witmense wat in die swart gebiede gaan bly het of bly. Die details is nie regtig belangrik nie maar ek luister na die kommentaar van sommige swartes ...<br />
<br />
"I saw these whites here in their shack, but I see nothing that they are doing for the community."<br />
<br />
My goeie donner ... omdat die wit ou daar kom bly nou moet hy DO SOMETHING FOR THE COMMUNITY ... wat doen hulle vir hulle eie community ?<br />
<br />
Die EFF verkondig wyd en suid hoe hulle 'n gemeenskap gaan skep waar almal gelyk is ... wat bedoel hulle daarmee ?<br />
<br />
As ek na 'n sekere groot EFF voorbok se uitlatings op Facebook kyk dan sien ek hulle wil al die grond by die wittes wegvat en dit verdeel tussen al die mense in die land. Hulle wil almal gelyk sien ... nou wonder ek, hoe werk hy daai een uit .... gaan almal nou kantore in 'n gebou kry, salarisse trek en geen werk doen nie en net die tyd om kry ?<br />
<br />
Die mense laat dit klink asof dit kapitalistiese waansin is dat daar werkers in a gemeenskap is. Maar hulle dink nie en skreeu net GELYK.<br />
<br />
In werklikheid is gelykheid 'n begrip wat nie regtig op mense van toepassing gemaak kan word nie. Hierdie Kordaat Soldaat op Facebook is klaar nie gelyk met sy volgelinge nie ... nee, hy is mos die slim een en dus is hy die leier ... al die ander lede is gelyk onder hom.<br />
<br />
Kordaat Soldaat ... jis dis a lekker naam ... ek gaan dit bietjie op sy wall post.<br />
<br />
In enige gemeenskap, gesin, land of kontinent sal daar altyd leiers wees, altyd bestuurders, altyd entrepeneurs en altyd werkers. Kordaat Soldaat sien dit nie so nie ... hy reken blykbaar dat niemand moet werkers wees nie.<br />
<br />
Hierdie mense is gevaarlik vir ons almal, hulle skep verwagtinge en versin hersings skimme waarmee hulle mense aanhits tot geweld. Hy will almal gelyk sien maar die koue realiteit is dat dit nooit gaan gebeur nie ... die beste waarvoor ons almal moet veg is dat almal gelyk is in die oë van die REG ... dis waarvoor ons moet veg met hand en tand. As 'n Minister steel moet hy dieselfde straf kry as die plakker wat steel.<br />
<br />
Kordaat Soldaat moet liewer gaan kyk hoe het sy mede burgers al die werkende meganismes afgetakel wat geskep was om mense te help om hulle self op te hef.<br />
<br />
Nou gaan ek stop want ek dink alweer aan ander goeters waaroor ek moet skryf en dit gaan net hierdie briekmerk besoedel as ek dit nou doen.<br />
<br />
Hierdie streep lê nou in my spieëltjie en die volgende draai kom alweer aan.<br />
<br />
Oorspronklik gepubliseer op SOndag 3 November 2013<br />
<br />
<br />Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-9716263847750083722014-02-13T00:39:00.000+02:002016-08-06T22:01:25.576+02:00Vir my is dit manslag, vir ander is dit vooruitgang ...<br />
<div>
Pas die dingetjies op wat geld nie kan koop nie.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-1k2YzYnqB__Nhtg0x8_LXBFo-YLwrHv-V2exiwJ-1Hrj5uFgHyhHFMYiGIn9kyCtyShyY8LcEk6ZZ8hX7GzixmXF_5UeHDygDsUticT7EgNrwMTEgZg6c69CzNIMoOz0mfboHVeIlBA/s1600/IMG_0125-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-1k2YzYnqB__Nhtg0x8_LXBFo-YLwrHv-V2exiwJ-1Hrj5uFgHyhHFMYiGIn9kyCtyShyY8LcEk6ZZ8hX7GzixmXF_5UeHDygDsUticT7EgNrwMTEgZg6c69CzNIMoOz0mfboHVeIlBA/s320/IMG_0125-2.jpg" width="320" /></a>Vandag is daar 'n rouplek in my siel, 'n snaakse treurigheid wat my weereens laat besef hoe tydelik alles op hierdie ou aarde is. 'n Plant is vermoor of liewers, sommer net doodgemaak sonder dat daar eers 'n oomblik van stilte was of sal wees. Vir my is dit asof 'n stukkie van my anker aan hierdie aarde omgeruk en uitgepluk is ...</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Vir bykans twintig jaar het hierdie manjifieke plant my elke jaar in die laatwinter hoop gegee ... wanneer alles redelik vaal en droog is dan ontplof sy pragtige blommekroon in die helderste oranje en basuin uit ...</div>
<div>
<br /></div>
<div>
"Die somer gaan kom!"</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixml8zf547KD1bKTeGljxj-SJHkDmncPj_jTIc5siUO1s1OXC1X1NNcDtJCxiJkqq13RKiz4av_gs_8s16oZqtllE6Ow0fPr269mbC8h9gsywRlpUPXE3r5HhcqpiUG4iTH7BYqfdXFoA/s1600/IMG_0759-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixml8zf547KD1bKTeGljxj-SJHkDmncPj_jTIc5siUO1s1OXC1X1NNcDtJCxiJkqq13RKiz4av_gs_8s16oZqtllE6Ow0fPr269mbC8h9gsywRlpUPXE3r5HhcqpiUG4iTH7BYqfdXFoA/s320/IMG_0759-2.jpg" width="213" /></a></div>
</div>
<div>
As die blomme oopgaan dan is daar bye en voëls wat kom partytjie hou en elke dag as ek hom sien dan word ek opnuut verfris met die wete dat die lewe gaan voort en die seisoene gaan draai. Oor die jare het die aalwyn 'n belangrike stukkie mooiheid op my pad gesit en my telkens herinner dat die tyd vir niemand wag nie.</div>
<div>
<div>
<br /></div>
<div>
Hierdie plant het talle veldbrande en storm winde oorleef en elke jaar met trots gewys dat hy nog 'n jaar oorleef het.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
My grootste spyt was altyd dat die plant buite my grond staan en ek het baie gewonder of iemand sou sien as ek hom sou verplant, maar my ingebore respek vir ander mense se goeters het verhoed dat ek ooit tot die daad oorgegaan het. Ek was dom !</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Onlangs verneem ek dat ek 'n nuwe buurman het en bel hom. Ek praat en gesels oor dinge in die algemeen en vra hom uit oor sy planne met die bulldozer wat hier aangekom het. Hy verduidelik dat hy net die lyndrade wil oopstoot om nuwe draad te span en so bietjie van die groot sekelbosse wil uithaal. Nouja daarmee kan ek mos saamleef en verstaan die rede.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYm4uAbhWj8SEB61IylEv3LE5NxAnRpJGix1VB5rgxwSgBgroQrlUT-dol3wnHESbUY2rse-mANcltFYjHw9XLQt9qfP3_qgyP1DSy9OZ8WaNtCTAiLUWdNd6SRfIhgecdW6pejJCoN9Y/s1600/IMG_1512-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYm4uAbhWj8SEB61IylEv3LE5NxAnRpJGix1VB5rgxwSgBgroQrlUT-dol3wnHESbUY2rse-mANcltFYjHw9XLQt9qfP3_qgyP1DSy9OZ8WaNtCTAiLUWdNd6SRfIhgecdW6pejJCoN9Y/s320/IMG_1512-2.jpg" width="320" /></a>So gebeur dit dan dat die bulldozer Vrydag begin brul ...</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHrCA31I-ufVe7L1qUofw5MTR93OzfvUvBhvMDDNuoewtRK6B5Lc05n3jRQe29a85UEHn7dGRVm7dfn0ipR9g0V3eue634RnEp47ger_fxL2SEXXTdnZCnACgbL51pVbIOzDtxXLagvkM/s1600/IMG_1511-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHrCA31I-ufVe7L1qUofw5MTR93OzfvUvBhvMDDNuoewtRK6B5Lc05n3jRQe29a85UEHn7dGRVm7dfn0ipR9g0V3eue634RnEp47ger_fxL2SEXXTdnZCnACgbL51pVbIOzDtxXLagvkM/s320/IMG_1511-2.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ek stap af na die grensdraad toe net om te kyk wat presies aangaan en is baie bly om te sien die aalwyn is ongeskonde ...</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
</div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGlJeo-tfa1-RI3DK6xyOB9rbHYcVdGQdD8aNyfDEv7xXsTTj3deHKfBePiVrCj6G3Mr5vgGq08a5CH_pargsWT8hHVBQx-l07lKwYsnKVtc0lXMLP2RX_vz59JwazTlCezRwnBY0qPG8/s1600/IMG_1513-3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGlJeo-tfa1-RI3DK6xyOB9rbHYcVdGQdD8aNyfDEv7xXsTTj3deHKfBePiVrCj6G3Mr5vgGq08a5CH_pargsWT8hHVBQx-l07lKwYsnKVtc0lXMLP2RX_vz59JwazTlCezRwnBY0qPG8/s320/IMG_1513-3.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Nouja mens moet soms bietjie hardhandig werk om die omgewing beter te maak en ek vertrek op my beplande wegbreek Bosveld toe. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ek is 'n ou wat die klein dingetjies in die lewe baie hoog op prys stel. Ek het talle fotos van klein veldblommetjies en soos ek oor my plaaspad ry kan ek jou vertel watter blommetjies watter td van die jaar waar gaan kop uitsteek. Toe ons ry wys ek die aalwyn se oorlewing uit aan my vrou en ons gesels sommer lekker oor al die dinge wat ons al bekyk het rondom die plant.</div>
<div>
<div>
<br /></div>
<div>
Sondag toe ons terugkom wys ek weer na die aalwyn en merk op aan my vrou dat die plant hierdie jaar nogal sleg geblom het ... laasjaar was dit amper onbeskryflik. Ons wonder oor die redes daarvoor en die gesprek verander toe ek by 'n klipbank verby ry en gewaar dat die eerste daisy sy kop uit gesteek het.</div>
<div>
<br /></div>
</div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhu5RYJ8-ljsCmFe0aH8buwpDk6GBhXQkcikdficpxPgdgVOHPdvz8EKRYREmpm-CCWT0cDw0vDosdsV7WVDWMO0I3p_0E_OdhZHm9J5mVYNbPh7xG0LX3VwpIvDzwwsRoHV5I8O_-qk6E/s1600/IMG_1519-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhu5RYJ8-ljsCmFe0aH8buwpDk6GBhXQkcikdficpxPgdgVOHPdvz8EKRYREmpm-CCWT0cDw0vDosdsV7WVDWMO0I3p_0E_OdhZHm9J5mVYNbPh7xG0LX3VwpIvDzwwsRoHV5I8O_-qk6E/s320/IMG_1519-2.jpg" width="208" /></a></div>
<div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div>
Soms was ek al lus en haal hulle uit en plant hulle in my tuin maar ek voel altyd hulle is soveel beter af daar waar hulle self opgekom het en dan los ek dit en hou net my oë oop vir die dag wat hulle my verras met hulle pragtige blomme.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHlPJ657LyJGr8onLehxdndZJMMUBja77bMKtWFX9v_VqCyInI1J_fVYtQqdLyI9Ex5JfPNp08apbBIlxlnfAvqNc7y8KyDUYtDy60CZIo9G3ShosING7zkrI93rY2-rZS_KatLv_tQho/s1600/IMG_1842-4.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHlPJ657LyJGr8onLehxdndZJMMUBja77bMKtWFX9v_VqCyInI1J_fVYtQqdLyI9Ex5JfPNp08apbBIlxlnfAvqNc7y8KyDUYtDy60CZIo9G3ShosING7zkrI93rY2-rZS_KatLv_tQho/s320/IMG_1842-4.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
</div>
<div>
Vanoggend word ek wakker met die gedreun van die bulldozer en frons ...</div>
<div>
<br /></div>
<div>
"Wat nou ?"</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ek vat my kamera en stap af draad toe. Die lyndraad oopstoot ding het nou 'n nuwe dimensie aangeneem en my siel sidder toe ek sien wat gaan aan.</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
</div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1gaPUJCB6h9nzB88OFoIyxChV3U4G1D7p-c1N-oxNa6I0K0_T8dr-NKqkAIQv4lTxn2MaHjS2Z2q26nawUSjpQ-_qMJSkYrXCnkkRAVXHjDwe9NQsc7JB3FkXBpl_3sV_Z1RhpqjeKkU/s1600/IMG_1844-5.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1gaPUJCB6h9nzB88OFoIyxChV3U4G1D7p-c1N-oxNa6I0K0_T8dr-NKqkAIQv4lTxn2MaHjS2Z2q26nawUSjpQ-_qMJSkYrXCnkkRAVXHjDwe9NQsc7JB3FkXBpl_3sV_Z1RhpqjeKkU/s320/IMG_1844-5.jpg" width="320" /></a>Dis nie meer net selektief skoonmaak nie ... nee wat ... takke en bosse val soos koring voor a sekel en word afgemaai sonder seremonie. My geliefde aalwyn is verpletter en vermorsel tot a mengsel van bas en gebreekte blare ... geen kans op redding nie. My hart gee so ruk en ek swets op myself omdat ek hom nie uitgehaal het nie. Niks kan gered word nie.</div>
<div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Is ons as mense nie soms te geneig om die soort vernietiging te laat plaasvind en net ons skouers op te haal nie. Is dit nie miskien die rede hoekom ons mense lewens ook deesdae so goedkoop geword het nie ... is dit nie die rede hoekom 'n man van sewentig met brutale geweld verbrysel word vir 'n selfoon nie ?</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ek vra maar ...</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Is ons nie die oorsaak vir die verlies aan waarde wat ons lewens ervaar nie ?</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ek is nie lus vir 'n politieke debat vanoggend nie ... my hart is te seer. Gelukkig het ek goeie herrinneringe en ek het die fotos ... natuurlik nie genoeg nie want soos met baie dinge het ek bloot net aangeneem dat hy volgende jaar weer sal blom en dan sal ek beter skote kry ...</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Hierdie briekmerk het so lelike taai begin plekkie waar die teer die rubber gesmelt het met die skop slag ... dink daaroor, die klein dingetjies om ons wat ons so vanselfsprekend aanvaar ... hulle kan maklik verdwyn.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Krap maar jou hond se kop voor jy in die kar inklim, hy is dalk vannaand nie meer daar as jy terugkom nie. Smile maar vir die koerantverkopertjie, die kar agter jou kan hom doodry.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Stop vir 'n oomblik en kyk na die mooi blomme aan die boom op die sypaadjie ... volgende week word hy dalk afgekap omdat iemand besluit het die gemors van die blomme pas nie hulle winkelstoep nie.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Groetnis ...</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
</div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibnrjNjl_l1nHuzLMFkeAksVUnCfSr7Gx7YJqDTQGewpLjM5F3hI10DLLGCu6k3fgxQnyVBV01Wt256w76Q4Z9RrUKn0TDnXL8edW86N-ogrxcoCmkA9NiUZk8PhMG1WYFHOhJBJytNKY/s1600/IMG_0125-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibnrjNjl_l1nHuzLMFkeAksVUnCfSr7Gx7YJqDTQGewpLjM5F3hI10DLLGCu6k3fgxQnyVBV01Wt256w76Q4Z9RrUKn0TDnXL8edW86N-ogrxcoCmkA9NiUZk8PhMG1WYFHOhJBJytNKY/s320/IMG_0125-2.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<b>Weg vir altyd ...</b></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Oorspronklik gepubliseer op Maandag 11 November 2013.</div>
Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-32638661821727391092014-01-24T15:33:00.000+02:002014-02-02T21:29:51.443+02:00Van kerse en vriendskappe ...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKcQVsY2ldLQKo5B0uH84SOnk29UyWpFFxSsZKfdnZaU4PlTM-pQ9CWE1PEeBia6kkKb57-NmDywz3lOqMqkW4UQjSeF__iwJnYKxOwIgPxXcO-enEvnBxf7kLvo0aq5Dsr9ZdVHcyNrY/s1600/IMG_0018-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKcQVsY2ldLQKo5B0uH84SOnk29UyWpFFxSsZKfdnZaU4PlTM-pQ9CWE1PEeBia6kkKb57-NmDywz3lOqMqkW4UQjSeF__iwJnYKxOwIgPxXcO-enEvnBxf7kLvo0aq5Dsr9ZdVHcyNrY/s1600/IMG_0018-2.jpg" height="180" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Nogal lanklaas dat ek 'n Briekmerk gelos het maar die lewe is mos volspoed en ons moet bybly of agterbly ...</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Vandag se Briekmerk is sekerlik een wat baie van julle ook al of gesien het of self gelos het. Dit gaan oor vriendskappe en hoe die dinge verloop. Ek is vas oortuig dat vriendskappe tussen mans baie anders is as vriendskappe tussen vrouens maar verseker gaan ek dit nie debatteer nie want dan gaan my bek bloei. So, ek sal maar by dit bly wat ek ken en verstaan ... vriendskappe tussen mans.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Mans vriendskappe gaan soms diep en sny oor die lyne van alle ander verhoudings in mans se lewens, selfs oor die verhoudingsgrense tussen 'n man en sy vrou. </div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Hoekom is dit so ... ek weet nie mooi nie maar ek glo dis omdat mans 'n oer instink het wat hom laat besef dat goeie vriendskappe met ander mans maak sy eie kans op oorlewing beter. En as hy oorleef dan oorleef sy familie outomaties saam met hom.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
My ondervinding is ook dat mans wat in diep vriendskappe betrokke is, gewoonlik ook baie meer vergewings gesind is teenoor ander naastes en hulle nie te kras oordeel nie, miskien omdat hy sy sekuriteit kry uit sy vriendskap of vriendskappe uit en nie maklik bedreig voel nie. Mans deel baie sleg met abandonering en dit is altyd in sy agterkop. 'n Goeie vriend verskans hom teen die bedreiging en dus is hy meer geneig om ander verhoudings met meer vergewingsgesindheid te behandel.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Vriendskappe tussen mans ontwikkel ook nie gewoonlik baie vinnig nie maar oor tyd word vertroue verdien en stelselmatig word bande gesnoer wat die toets van die tyd deurstaan. Mans vriende kan in argumente betrokke raak en dit kan soms woes gaan maar later is 'n eenvoudige "sorry" al wat nodig is om die onderonsie in die vergetelheid te laat verdwyn.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Mansvriende dra ook nie wrokke nie, wel nie gewoonlik nie. As daar wrokke gedra word dan is dit nie ware vriendskap nie.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Nouja, wat ook waar is, is dat soos die tyd aangaan word 'n man se kans om goeie vriende te maak al hoe skraler. Dit beteken dat as mans eers by 40 verbygaan en hy het nie goeie vriende nie, dan is die kans dat hy ooit ware vriendskap gaan ondervind ook baie skraal. Hoekom ... wel ek dink dis maar omdat op die ouderdom is daar teveel ander lewens verhoudings wat keer dat mans mekaar goed leer ken. Dis as ons jonk en mal is dat ons wilde dinge aanvang en ons broeders in die debakels beleef die angste en vreugdes saam met ons. Dis die gom wat mans vriendskappe aanmekaar plak.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
So om en by op 25 het mans gewoonlik a klompie vriende wat as goeie vvriende beskou kan word en dan begin die lewe hulle afmaai ... troues, geografiese verskuiwings en dies meer begin die bande afskaaf en teen die tyd wat ons 40 bereik is daar gewoonlik maar net so 2 of 3 oor. Dit is natuurlik en ons kan dit hanteer. Dis raar om na 40 weer van nuuts af a vriendskap te bou en as dit gebeur is dit 'n kleinnood wat bewaar moet word.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Nouja waar is die briekmerk ?</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Wel ek het die paadjie met vriende ook gestap en op 40 was myne uitgedun tot 1 en op 43 toe is my vriend dood aan a hartaanval. Vir weke het ek oor my vriend Willem getreur, dit was asof daar a gat in my lewe geskiet is. Mettertyd het die wond genees maar die gemis sal nooit weggaan nie ... tot vandag kry ek myself dat ek iets vir Willem wil sê.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Toe ontmoet ek vir Alan deur a besigheidstransaksie en oor a tydperk van 5 jaar word ons goeie vriende maar toe maai die lewe hom ook af en daar sit ek weer ... 'n hopie grond agter my en a groot gat in my toekoms.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
My werk het my 'n hermiet gemaak en dit was seker maar my behoud. En toe ontmoet ek vir Robert, hy was bykans 20 jaar jonger as ek maar ons sielle het ontmoet en 'n sameloop van omstandighede het ons in a kookpot ingegooi wat ons vriendskap getemper het. Drie jaar in die ding in toe verskyn Martiens op die toneel en ons word a driemanskap wat die tegnologiese wêreld op sy kop draai. Robert en Martiens is tydgenote en ek is die ou toppie in die verhaal. Oor a periode van 12 jaar het ons sakke vol geld gemaak ... Robert met die idees, Martiens met die skill om te programmeer en ek het die besigheidsplanne aanmekaar gesit.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
My ouderdom het die twee jonges getemper en gesorg dat daar sanity in die planne bly. ek was altyd versigtig vir Robert want my instinkte het my gewaarsku dat hy die wilde wind se kind is en ek het a paar lelike ontkomings gehad. Maar nouja ek het my verantwoordelikheid gehad en ek het baie "checks en balances" in ons lewens ingebou om die wilde wind se kind te bestuur.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Toe kom die dag ... ek gaan met vakansie en die twee jonges pleeg verraad terwille van geld.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Dinsdagoggend 4 September 2012 was 'n donker oggend vir my ... Blou Wille Dinsdag ... soos die ure verbygegaan het, het ek al hoe meer besef hoe diep die verraad was en teen 16h00 was ek buite myself van woede, vrees, angs en frustrasie. Hierdie twee ... my vriende, het my a doodskoot gegee ... wel, so het dit gelyk.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Martiens se verraad was vir my die ergste want niks in my geskiedenis het my voorberei vir die skoot nie.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Robert se rol in die verraad was vir my, vreemd genoeg, nie onverwags nie want ek ken hom te goed en sy aandeel het my ook nie veel geraak nie. Martiens was 'n ander storie ... sy aksies het gesny tot op die been en sommer ook so stukkie murg uitgekrap. Hy was ook die een wat summier alle kontak verbreek het alle kanale toegsluit of afgeskakel het. Ek het nog nooit weer van hom gehoor nie. Wat die ergste was, is die feit dat ek die Vrydagaand nog aan tafel gesit het saam met hom en toe het hy reeds geweet wat hy gedoen het. Die soort verraad is onvergeeflik in my boekie.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Oor die volgende paar weke was daar nog kontak tussen my en Robert en die blixem het die heeltyd gemaak asof hy ook a slagoffer was. Soms is slim mense se grootste fout die feit dat hulle dink al die ander mense is dom.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Terug na die briekmerk toe ... Martiens se verraad het a groot gat in my lewe ingeruk en ek het gesteier onder die aanslag. By dag 5 was ek baie hartseer ... nie oor die geld nie maar oor die vriendskap en ek het net deur my venster oor my tuin uitgestaar. My hele besigheid, bestaanreg en inkomste was GONE ... verdamp soos mis voor die son. Tel by die verlies aan die laaste twee vriende wat ek gehad het en die prentjie lyk fo_kk_en donker.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Nou die wat my ken, weet ek is nie iemand wat onmiddelik reageer nie ... ek sal vir ure en selfs dae dink oor wat op die tafel is en dan as ek beweeg dan beweeg ek met a plan en word nie sommer gestuit nie.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Vir my eie selfbehoud was dit nodig dat ek my kop moet skoon kry ... so die eerste taak was om Martiens te verwerk ... die level van sy verraad het my siel verskeur en op Saterdag die 8 ste September het ek gedoen wat ek moes doen om die ding te oorleef ... ek het a kruisie vir Martiens geplant en weggestap van die hopie klippies af in my tuin. Hy is ter ruste gelê. Vir die volgende twee dae het ek gerou en toe roep ek my familie bymekaar en vertel hulle wat gebeur het. Nouja ... dit was a bloedige dag en die raad en voorstelle het lelike dinge ingesluit. </div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Aan die einde het ek hulle almal tot bedaring gemaan met die woorde ...</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
"Ek het 'n keuse ... ek kan hulle aanvat en beveg ... of ek kan opstaan en 'n nuwe begin maak."</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
As ek hulle sou beveg, moes ek geld en tyd spandeer aan iets wat ek glo geen goeie uitkoms gaan hê nie. </div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Om dit te staaf moet ek a paar los aanhalings uit die Bybel maak ...</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
"Ek sal niks oor jou pad bring wat jy nie kan hanteer nie."</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
"My kom die wraak toe, Ek sal vergeld ..."</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Nouja ek is nie a preacher nie maar ek volg maar net die basics.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Met hierdie beloftes in my kop het ek weggedraai van Martiens en Robert af ... dis verby.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Die volgende 3 maande was wonderlik gewees ... 18 to 20 ure per dag agter die keyboard en in die tyd toe stuur Cassie vir my a naam ... wat a wonderlike daad en die uitkoms maak my weereens honderd persent seker dat ek a Lewende God dien. Halleluja !</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Wat is die briekmerk hier ... wel vir my is dit dat ons nie kan bekostig om te tob oor slegte dinge wat gebeur nie ... ons mag nie vir 'n oomblik vergeet dat God ons in sy hande hou nie en as dinge met ons gebeur wat pyn en skok veroorsaak moet ons nooit vergeet dat Hy met alles 'n plan het nie.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Op Blou Wille Dinsdag het ek gedog my lewe moer uit mekaar uit maar intussen het dinge net mooi in plek geval.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ja ek het twee vriende verloor maar ek het a nuwe mens in my lewe gekry, iemand wat ek dink dalk weer a ware vriend gaan word. Ek het my besigheid verloor, 'n besigheid waar ek saam met ongelowiges in die juk moes trek en in die besigheid se plek het a nuwe een opgestaan. Een met 'n blink toekoms en sonder bagasie.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
So, kyk mooi na jou vriendskappe en bewaar hulle maar moet nooit vergeet nie ... niks hou vir altyd nie ... ai daar is mos so briekmerkie ook hier êrens.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ek skryf hierdie briekmerkie vandag want ek moet nog een kruisie gaan plant ... Robert en ek moet finaal afskeid neem ... dit gaan seer wees maar nie a droewige seer nie ... net sommer seer.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
So as 'n kers uitgebrand raak ... dan kan jy aanhoudend die pit uit die gesmelte was probeer lig om die vlam te bewaar of jy kan die nuwe kers in die gesmelte was indruk ... jou keuse !</div>
<div>
<br /></div>
Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-33964272895700253852014-01-24T12:54:00.000+02:002014-01-24T12:54:03.079+02:00As die k@k die fan slaan ...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9cm4dKNvzQHGyH7UQ3pm7u6YB90XGkXKNGXerhfhWJgik5MB5kKvuE-oDiLTNJw0gYpXigRMp2smC2BcxzK2h-rvjiIpp1PVb-HZQ0ueG2Q65pMdB4gZfyKTs6hThJj2FfRXam6rUAcA/s1600/_MG_1265-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9cm4dKNvzQHGyH7UQ3pm7u6YB90XGkXKNGXerhfhWJgik5MB5kKvuE-oDiLTNJw0gYpXigRMp2smC2BcxzK2h-rvjiIpp1PVb-HZQ0ueG2Q65pMdB4gZfyKTs6hThJj2FfRXam6rUAcA/s1600/_MG_1265-2.jpg" height="180" width="320" /></a></div>
<br />
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
Vandag gaan ek bietjie krap op 'n plekkie waar dit soms vir ons almal jeuk. Hierdie is 'n lelike briekmerk en elkeen van ons beleef dit van tyd tot tyd. As jy nou 'n fyngevoelige siel is gaan jy nie die woord "k@k" like nie en frons as jy dit lees ... maar sorry vir jou ... daar is nie 'n ander meer beskryflike woord as juis dit nie.</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
Elkeen van ons het al die uitdrukking gehoor of gebruik ...</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
"O hel ... die k@k het die fan geslaan !"</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
Nouja ... die groot vraag is altyd ... </div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
"Wat doen ek as die k@k die fan slaan ?"</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
Vir almal is dit die kwelvraag ... wat moet ek doen ...</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
<br /></div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
Soos die meeste van julle wat my <a data-mce-href="info/briekmerke.html" href="http://www.mylowveld.com/info/briekmerke.html">Briekmerke </a> lees seker al weet ... ek is 'n ou wat altyd eerste na die "wiskunde" agter 'n probleem gaan kyk. Vir die wat my nie ken nie ... ek glo dat enige en elke ding in hierdie wêreld wiskunde agter dit het.</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
Terug by die fan ...</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
Gewoonlik is die eerste reaksie een van skok en of verbystering. Dan kan nog honderde negatiewe emosies volg ... almal gekoppel aan die basies een van skok. Nouja ... geniet daai skok oomblik maar onthou, die k@k spat nou die hele plek vol en almal wat naby daai fan kom is vol spatsels. Selfs die wat jou kan help is skrikkerig want die goed spat orals ...</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
PUNT EEN: ... Sit af die bleddie fan ... dis hoe jy die verspreiding stop. Moenie nou worry oor die stroom wat op die fan val nie, as hy af is val dit regdeur en land op een hoop wat makliker is om skoon te maak.</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
Hou op posts maak op Facebook, hou op Skype, hou op Whatsapp, hou op bel, hou op SMS ... hou op om die k@k te versprei !</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
PUNT TWEE: ... Stop die k@k ... dit is baie belangrik dat jy die stroom nou gestop kry. Ja en ek weet, die kan soms nogal 'n storie wees want jy kan dalk nie naby die oorsprong wees nie en dit gaan beteken jy moet effort insit om by die oorsprong te kom. Moenie nou vol fiemies wees nie ... al beteken dit heupdiep en stroomop in die vloed ... knyp jou neus toe en beur voort want as jy nie die oorsprong gaan stop nie dan gaan jy nooit jou plek skoon kry nie.</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
Die stoppery mag beteken dat jy om verskoning moet gaan vra, om vergifnis moet gaan vra of eenvoudig jou skuld gaan betaal. Jy alleen sal weet wat is die oorsprong en jy alleen weet baie goed wat jy moet doen om dit te stop. Nou is nie die tyd om vol draadwerk te wees nie, "man up" en gaan konfronteer die oorsprong.</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
Ok jy het nou die oorsprong gestop. Nou is dit belangrik dat jy die volgende doen ...</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
PUNT DRIE: ... Maak daai fan nou dadelik skoon ... jy wil nie nog so paar laaste klonte die wêreld in laat skiet nie. Hierdie is 'n belangrike stap want dis net hier waar baie van ons struikel ... jy het mos nou seergekry toe jy die stroom gaan stop het en die mens in jou wil nou darem net so laaste klap of twee uitdeel net om jou beter te laat voel. Moenie ... maak die fan skoon.</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
PUNT VIER: ... Sit daai fan nou weer aan ... jy moet dit doen want almal om jou is besig om te sweet en hulle soek daai koel luggie om weer te kalmeer. Hierdie is 'n groot oomblik want dis waar jy die wat op jou staatmaak net laat weet .... dinge is onder beheer, julle is veilig.</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
PUNT VYF: ... Kry die vloer nou skoon ... dis noodsaaklik want daar is nog mense wat deur loop en die stront verder uit dra aan hulle sole. Kry die vloer skoon ... troos, verseker, kalmeer, inspireer en glimlag. Nou is alles gestop wat kan besmeer.</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
PUNT SES: ... Maak nou die mure en vensters skoon. Dis belangrik want dis nog in almal se gesigte en net waar hulle kyk sit spatsels. Hierdie mure en venster skoonmaak ding is deel van jou proses om skade te herstel. Sommige kolle gaan hel seer wees want die vensters het skerp kantjies. Ander gaan taai wees, daar is groefies en gleufies en jy sal maar met jou naels moet krap om dit uit en af te kry. Ander gaan sommer maklik afvee en hier sal die watertjies en seep sommer ook jou naels weer skoon kry.</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
Die skerp plekkies kan vriendskappe wees wat baie werk gaan vat om te herstel ... die gleufies en groefies kan verhoudings wees wat diep seergemaak is en baie liefde en toewyding gaan neem om skoon te kry ... die maklikes is moontlik daai ware vriende wat net wil weet jy is ok en dat jy hulle waardeer.</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
PUNT SEWE: ... Maak nou laastens die plafon skoon ... die spatsels word gesien wanneer jy opkyk ... kry dit skoon. Maak seker jou poort na die Een toe wat die belangrikste is, is skoon en oop ... Vervang die lampies wat geblaas het en maak die skermpies skoon. Partymaal sal dit nodig wees om maar te verf want die plafon gaan vlekke op kry van die spatsels.</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
Nou dat jy alles gedoen het wat jy kon gedoen het ... sal die nuwe lampies weer lig maak vir jou pad en as jy moet verf ... verf my maat ... Hy vergewe ons en was ons weer skoon ... en ek sê dit omdat dit selde gebeur dat die k@k sommer net die fan slaan uit die bloute uit .... meeste kere het onsself daai stroom oopgemaak.</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
Party sal dink Punt Sewe moet eerste kom ... nie vir my nie, ek glo dat die Here ons altyd beskerm en bewaar maar ek glo ook onwrikbaar dat ek moet my kant bring ... as jy die ses stappe gedoen het kan jy met 'n skoon gewete en opregtheid belei en jouself baai in Sy genade ... nie dat jy dit verdien het nie maar omdat jy jou kant gebring het.</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
Lekker naweek vir julle ... en onthou .... EERSTE DING ...</div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
<strong>SIT AF DAAI FAN !</strong></div>
<div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px;">
<br /></div>
Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6840258865258595384.post-59810641255433918892011-01-02T14:14:00.000+02:002014-01-24T12:21:21.968+02:00Oortuig, begeestered of bloot 'n massa meelopery ?<i><br /></i>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7Kdm8WIG9dxjY2SzAJGxjTpbPn31yZuASEtzE97YGg5sSTijDDKOJCLU9SXQXTS4wxDJpN5ZH1Y0CbBvgOdcHqGwY7meGu8TbQQpv-qnW7qtiuhf-vhO0EtmkjFxA1T0khbhn7QGEM_g/s1600/IMG_1683-4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7Kdm8WIG9dxjY2SzAJGxjTpbPn31yZuASEtzE97YGg5sSTijDDKOJCLU9SXQXTS4wxDJpN5ZH1Y0CbBvgOdcHqGwY7meGu8TbQQpv-qnW7qtiuhf-vhO0EtmkjFxA1T0khbhn7QGEM_g/s1600/IMG_1683-4.jpg" height="180" width="320" /></a></div>
<i><br /></i>
<i>Oorspronlik gepubliseer op <a href="http://bikeinjoutaal.co.za/forum/index.php?topic=5179.0">Bike in jou Taal </a>- 30 November 2010 - Lees gerus die kommentaar daar.</i><br />
<br />
Die laaste tyd sien ek orals in die media en op die web hierdie angstige oproepe vir ondersteuning en massas van mense val in lyn om een of ander self verklaarde missie te ondersteun. Dan wonder ek ... weet hulle regtig wat hulle ondersteun, wat hulle aanmoedig en wat die werklike feite agter die saak is.<br />
<br />
Neewat ... in die meeste gevalle dink ek is dit maar net 'n kwessie van "Monkey see, monkey do."<br />
<br />
Kom ons begin met die Cougar storie ... ai tog ... as die term nie in die VSA ontstaan het nie maar hier by ons ... wat sou dit gewees het ... <br />
<br />
Verseker nie Leeu nie want die woord Leeu is heeltemal te mannerig. Dit sou ook nie Luiperd gewees het nie want 'n luiperd is welbekend daarvoor dat hy 'n ernstige alleenloper is. Jagluiperd ook nie want die jagluiperd is heeltemal te tingerig om 'n sterk term soos die "honger" vrouens te omskryf.<br />
<br />
In ons omgewing is Spinnekop seker maar die enigste goeie beskrywing want dis welbekend dat spinnekop wyfies die mannetjies net vir een ding gebruik.<br />
<br />
Nou kom ons terug na die punt toe ... die skynbaar gekweste ou Blou Kalfie kerm en huil oor die wrede Spinnekop wat hom nou dan so erg sou kasty het en duisende stemme gaan op ... <br />
<br />
"Brand die heks op die brandstapel."<br />
<br />
Kyk ek is 'n man en het 'n redelike gespikkelde verlede as dit by die vroue geslag kom. Een ding is verseker ... die bulletjies van so 20 to 25 jaar spyker enige ding met bene behalwe meubels en verder is hulle gladnie skaam om te pronk met hulle suksesse nie.<br />
<br />
Probleem kom as die bulletjie sy visier op 'n ervare Spinnekop sit. Skielik is hy 'n kalfie want die Spinnekop laat nie met haar speel nie, sy weet presies wat sy wil hê en sy weet ook presies hoe om dit te kry. Ons kalfie word net genoeg spasie gegee dat hy bly dink hy is in beheer maar in werklikheid is hy vasgevang in haar web. Sy toor met sy hormoon bestookte koppie en Kalfie is meesal niks meer as Vibrator op Auto Pilot nie. Hy dink hy is die man maar dis nou maar eenmaal nie die geval nie ... sy belustige brein sien net een ding en sy bestaan word verswelg deur die veelpotige meesteres wat hom presies neersit waar hy die meeste waarde vir haar het.<br />
<br />
In die kortstondige momente wat hy buite die onmiddelike beheer zone van die Spinnekop is dan pronk hy soos 'n wafferse Aberdeen Angus Stoetbul tussen sy maters en hulle word vergas op sy relaas van sy oorwinnings in die katel. Ai maar dis vêr van die werklikheid af. Hy is nie a slagoffer nie, nee hy is gewillige deelnemer. Sy probleem is dat hy nie kan dink nie en die Spinnekop is heeltyd besig om te dink.<br />
<br />
Dan kom die dag wat die Spinnekop moeg is vir sy gekerm en sy sny hom los en gaan uit op die jag. Kalfie is nou die gekweste bok in sy onmiddelike ondersteunings groep en skielik begin hy verhale van misbruik en betasting opdis sodat hy simpatie kan kry.<br />
<br />
Nou dis presies hier waar ons as die massas in sy web ingepluk kan word. My voorstel is dit ... kyk na sy gekneusde ego en nie na sy masjien geweer uitsprake nie. Hy braak meesal gal en sal sonder om 'n oog te knip terug spring in daai web in as sy hom sou naderwink.<br />
<br />
**********************************<br />
<br />
Nog 'n emosionele ding wat in die nuus is, die ding oor geblikte leeus. Ai ... ja dis moer verkeerd om 'n wyfie teskiet dat die kleintjies van haar spene afspat en ek kan en sal dit nooit goedpraat nie. Ek is ook gladnie gemaklik met die idiote wat 10 of meer skote moet aftrek om a leeu onder te kry nie. Maar dat leeu teel 'n besigheid is, wel dis waar. 'n GROOT besigheid.<br />
<br />
In een artikel kerm die wetenskaplikes dat Leeus binne 20 jaar uigeroei kan wees in Afrika ... hoofsaaklik omdat hulle gejag word. Aaan die anderkant wil die meelopers 'n industrie wat leeus bou spesifiek vir jag, toemaak. Nou waar is die logika ... die geblikte leeus voorsien in 'n spesifieke vraag en dit haal druk van die "bedreigdes" in die natuur af.<br />
<br />
Leeu bene word gemaal en behaal 30$ tot 35$ op die mark. Nou beskyt die massas hulself omdat 'n boer sy leeus slag, die velle verkoop, die vleis in die troeteldier kos industrie insit en die bene maal en verkoop. Hoe de moer is dit anders as die ou wat mooi skoon gesig kalfies grootmaak en dan slagpale toe stuur.<br />
<br />
Neewat jong die verdomde Groen Terroriste sweep mense se emosies op maar die blixems het nooit enige konkrete alternatiewe nie. Hulle skreeu oor die "cull" van olifante maar hulle het nie 'n antwoord vir die feit dat oorbevolking van olifante besig is om duisende ander diere se voortbestaan te bedreig nie.<br />
<br />
Ek kry die e-posse wat my opsweep om "STOP DIE OLIFANT MARTELING" groep te ondersteun en as ek daar gaan kyk dan sien ek dieselfde retoriek wat ek op die "STOP DIE KLEIN KATJIE MOORDE" en "BRAND DIE HEKSE OP BLOEKOMPALE" werwe sien en baie van die mense is dieselfde.<br />
<br />
Op hierdie Dinsdag sê ek ... <br />
<br />
"Julle moere man ... versorg julle eie gesinne mooi, kyk na jou bydrae tot die wêreld se koolstof probleem en hou op om vir my te kom dink."<br />
<br />
Lekker dag vir julle ook ...Colyn kook ManKoshttp://www.blogger.com/profile/05035901890954688482noreply@blogger.com0